Oplossing Gezocht - Hoe vervuilend is jouw internetgedrag?

===

Amanda: Als je twintig zoekopdrachten intikt. Nou, ik weet niet hoeveel jij er op een dag doet?

Nour: Wel meer dan twintig.

Amanda: Twintig schijnt ongeveer gemiddeld te zijn. Dan kun je diezelfde benzineauto daarmee 725 kilometer laten rijden.

Robert: Jeetje.

Nour: Oke.

Robert: Stel je voor, je oude wasmachine is net stukgegaan... en je speurt het internet af naar een nieuw milieuvriendelijker model. Op zoek naar de beste deals truin je alle online webshops af ter vergelijking. Voor de zekerheid schrijf je je in voor alle nieuwsbrieven, want zo mis je niks. Een tiental YouTube-reviews later, eindigt dan eindelijk jouw energiezuinige wasmachine in je digitale winkelmandje.

Niet wetende dat je met jouw zoekgedrag intussen al flink wat energieverbruik voor je rekening hebt genomen. Mijn naam is Robert Visscher.

Nour: En ik ben Nour Eldín Emara. En je luistert naar Oplossing Gezocht. De wetenschapspodcast van NEMO Kennislink. In deze podcast zoeken we samen met de wetenschap oplossingen voor problemen.

Robert: En deze week zitten we aan tafel met onze redacteur Amanda Verdonk. En bespreken we milieuvervuiling als gevolg van ons internetgedrag. Amanda, we hebben ons net online uitgebreid ingelezen ter voorbereiding op deze podcast. Is dat nou eigenlijk een goed teken of een slecht teken?

Amanda: Dat je je uitgebreid online gaat voorbereiden?

Robert: Ja.

Amanda: Ik denk dat dat heel goed is. Ja, we moeten ook weer niet gelijk stoppen met alle online activiteiten. Maar ik denk wel dat weinig mensen zich ervan bewust zijn... dat dat ook wel degelijk heel veel energieverbruik oplevert.

Robert: Dus je bent niet heel erg teleurgesteld nog om dit te horen?

Amanda: Nee hoor, ik vind dat heel goed.

Nour: Gelukkig. Toch de moeite waard.

Robert: Onze digitale aanwezigheid groeit met de dag. Toch lijken we ons nog nauwelijks bewust van de milieu-impact van ons internetgedrag. Hoe groot aandeel vormt het internetverkeer eigenlijk van alle CO₂-uitstoot? Hebben we daar een idee van?

Amanda: Nou, behoorlijk veel. Er was dus een aantal jaar geleden een Frans project, The Shift Project. En die hadden becijferd dat 3,7 procent van onze CO₂-uitstoot voor rekening van het internet of van de IT-sector komt eigenlijk.

Robert: O, dat is best wel fors dus.

Amanda: Ja, om te vergelijken, dat is eigenlijk net zoveel als de luchtvaartindustrie. Dus ja, best een flinke hap uit onze totale stroomverbruik.

Nour: Ja, van vliegen zijn we eens een stuk meer bewust, heb ik het idee. Ja, toch? Daar hebben we allemaal een beeld van. Nou, bijzonder. En waar komt dat dan door? Welke specifieke dingen doen we dan op het internet... die dan zo vervuilend zijn blijkbaar?

Amanda: Dat zijn heel veel verschillende dingen natuurlijk. Er is ook steeds meer bijgekomen. Ik denk vooral dat dat het ook is... steeds meer mensen die online zijn. En ja, we zijn ook steeds meer de mogelijkheden van het internet gaan gebruiken. Waar we tien jaar geleden misschien nog niet zoveel video streamde, doen we dat nu natuurlijk ook allemaal massaal.

Nour: Videostream is dus een voorbeeld daarvan?

Amanda: Ja, zeker. Ik denk dat dat wel een zeer energie-intensieve activiteit is. Maar ja, ook gamen natuurlijk. Ja, alles waarbij je op hoge snelheid veel beeld wisselt. Dat kost wel wat stroom ja.

Robert: Dus een avondje Netflixen is eigenlijk helemaal niet zo goed voor het milieu. Daar denk je dan toch vaak niet aan.

Amanda: Ja. Nou ja, ik zat ook nog gisteren zelf na te denken, wat doe ik dan allemaal voor dingen die heel veel stroom verbruiken. Ik had er ook nog niet direct bij nagedacht. Maar ik zit ook toch wel heel graag een avondje Netflix te kijken. En dat kost een stuk meer stroom dan dat je gewoon via de kabel keurig NPO 1 zou kijken.

Robert: Of een oude DVD-speler... Maar dat doet denk ik bijna niemand meer.

Amanda: Nee, nee, en het is natuurlijk ook niet per se de oplossing. Dat we nu dat gewoon allemaal niet meer gaan doen.

Robert: Nee, snap ik. De oplossingen komen we straks inderdaad nog op. Ik ben zelf... gamen kwam net ook even voorbij. Ik game best wel graag. En ook wel graag met vrienden die dan ver weg wonen. Of bijvoorbeeld nog in Groningen zitten. En ik zit zelf dan in Rotterdam. Maar ik heb daar ook eigenlijk nooit over nagedacht, dat dat ook best wel een energievreter is.

Amanda: Ja. Ja, dat is het zeker. Ik kan de cijfers er nog even bij halen.

Nour: Ik ben wel benieuwd. Bijvoorbeeld het gamegedrag van Robert. Vertel.

Robert: Ja, dus ik ben bijvoorbeeld een avondje twee uur aan het gamen, zoiets.

Amanda: Ja, oke, twee uur gamen. Nou, dat hebben wij toevallig uitgezocht voor dit artikel. Of eigenlijk de illustrator Marcel Groenen. Hij heeft bij het artikel dat ik geschreven heb hierover, een hele mooie illustratie gemaakt. Hij heeft eigenlijk het CO₂-verbruik van twee uur online gamen... heeft hij vertaald naar hoeveel CO₂ een benzineauto verbruikt. En hoeveel kilometer je daarmee kan rijden. Dus een zo'n gewone benzineauto die kan 337 kilometer rijden.

Robert: O, wow.

Amanda: Op basis van de twee uur die jij aan het gamen bent met je vrienden.

Robert: Dus als ik met vrienden vanuit Rotterdam met vrienden in Groningen ga gamen. Dan had ik dus net zo goed ook naar Groningen kunnen rijden eigenlijk. Dat doe je ook ongeveer twee uur over, tweeenhalf uur. Maar dat is best wel interessant.

Amanda: Ja, maar als je daar dan alsnog gaat zitten gamen samen...

Robert: Precies. En je moet ook weer naar huis. Dus dat werkt ook niet.

Amanda: Nee.

Robert: Ik las ook iets in jouw artikel over dat, zou je dat willen compenseren, dan heb je het over geloof ik ongeveer acht bomen. Wat je voor die twee uur gamen kan zien.

Amanda: Ja, helemaal correct.

Robert: Maar dat maakt het denk ik wat concreter, toch? Want we zetten zo Netflix aan, we gamen. Dat is eigenlijk allemaal met één druk op de knop. En dan denk ik daar verder nooit aan. Dan denk je alleen maar van ik wil een serie zien of ik wil lekker Fortnite spelen. Ik noem maar wat.

Amanda: Ja. Ja.

Robert: Hoe zit dat bij jou?

Amanda: Acht bomen is toch eigenlijk best veel. Voor twee uur gamen.

Robert: Ja, dan zit mijn tuin wel vol. Ja.

Nour: Moet je toch gaan compenseren Robert.

Robert: Wij zijn aan het Netflixen en gamen. Wat doe jij, Nour?

Nour: Ja, ik zit te denken... want het gamen klinkt best wel belastend. En ik maak me ook wel schuldig aan veel YouTube kijken, moet ik zeggen. Dus dat zijn ook wel veel videostreams. Maar daarbuiten ben ik vooral veel een beetje saaie Powerpoints aan het maken en zo. Vooral voor studie aan het gebruiken. Ben ik dan gevrijwaard?

Amanda: Verstuur je die dan niet als attachment per e-mail? Dat schijnt ook...

Nour: Jazeker wel, die sla ik allemaal op in mijn inbox... zodat ik er makkelijk bij kan als ik een keer moet inloggen.

Amanda: O ja, dat was ongeveer...

Nour: O jee, vertel.

Amanda: Een van de ergste dingen die je kan doen. Ja, e-mailattachments. Ik moet zeggen ik heb ... Ja, daar heb ik trouwens ook wel wat cijfers van.

Als je twintig e-mails per dag verstuurt... waarvan vijf met een bijlage... dan kan daar ook een auto 144 kilometer op rijden. Oei, oei.

Nour: Oke, twintig e-mails, daar kan ik nog even mee vooruit, zeg maar.

Amanda: Ja, maar vooral de attachments ook. Ja, daar zit ook gewoon heel veel stroomverbruik in.

Nour: Waar komt dat dan door, dat juist die attachments zo belastend zijn?

Amanda: Ja, dat weet ik ook niet precies. Ik denk omdat het toch best wel veel MB's zijn. En ja, een van de dingen die ook wel wordt geroepen is dat er eigenlijk toch meer een maximum aan zou moeten zijn. Voor hoeveel MB je zou moeten kunnen versturen.

Nour: Ja. Want dat zal dan niet alleen gelden denk ik, voor de mails. Maar ook al die bestanden die ik op mijn drive heb neergezet, waar ik eigenlijk nooit meer aan kom.

Amanda: Ja, cloud, dat is ook nog inderdaad een heel interessant onderwerp. We zetten natuurlijk steeds meer bestanden in de cloud. Maar daar moeten altijd servers voor draaien om dat beschikbaar te houden. Dat moet beveiligd worden. Dat kost continu stroom.

Robert: En de hele grap is eigenlijk, we zijn ons daar zo weinig van bewust. Van alles schrikken we eigenlijk best een beetje, merk ik. Van mijn twee uur gamen op zo'n avond. Mijn hele tuin staat vol met bomen als ik dat wil compenseren. Jij schrikt ook van je PowerPoint.

Amanda: Ja, eigenlijk moet je het zo zien. Als jouw tuin vol met bomen zou staan, en je gaat twee uur gamen, dan zijn die allemaal weg.

Robert: Ja, precies. Ja, misschien is dat nog wel een betere inderdaad. Dus de boodschap is ook vooral, we moeten ons er meer bewust van zijn. Want het is onzichtbaar. Toch? Ja.

Amanda: Ja, dat misschien na vliegschaamte, vleesschaamte, weet ik nou niet... Het is een beetje een negatieve term dan natuurlijk. Om naar dataschaamte te gaan. Maar laten we het dan databewustzijn noemen.

Robert: Ja, misschien is dat inderdaad beter. In plaats van het belerende vingertje. Ja. En we gaan straks op zoek naar oplossingen. De podcast heet niet voor niks Oplossing Gezocht. Dus we gaan je daar ook bij helpen.

Amanda: Ja, wat trouwens nog wel even een goede is om te zeggen. Dat de cijfers die ik ook net noemde... ik heb dat allemaal niet zelf verzonnen. Ik heb daarvoor gesproken met de ondernemers van e-missions.nl. Dat is een platform dat juist bezig is met meer bewustzijn te creëren over ons digitale gedrag. En zij hebben dat eigenlijk allemaal uitgezocht.

Robert: Ze hebben samengewerkt met een Duitse milieuwetenschapper, die ook al die...

Amanda: Ja.

Nour: Zij zitten daar dus helemaal in. Wij doen vandaag een voorschot. Toch is het wel interessant. Waarom zijn we ons wel zo bewust, gemiddeld genomen dan over vliegen, over vlees eten.

Maar is het toch ons datagebruik wat wat minder scherp op het netvlies staat?

Amanda: Ja, ik denk dat het onzichtbaarder is. Dat het moeilijker tastbaar te maken is. Met die bomen, dat is al wel een goed begin, denk ik. En dat je het daarmee vertaalt. En dat is ook wat zij doen op e-missions.nl. Daar kun je ook aangeven hoeveel uur jij dan gamet of video streamt of hoeveel e-mails je stuurt. En daarbij krijg je inzichtelijk hoeveel bomen dat dan kost.

Nour: Dat is wel broodnodig, begrijp ik. Want voorlopig gaan we geloof ik niet minder internet gebruiken, alleen maar meer. Dan zal ons datagebruik alleen maar toenemen, denk ik.

Amanda: Ja, ja. Dus dit is wel een goede stap dat deze mensen dat zo inzichtelijk hebben gemaakt. Ja.

Robert: Kortom, het internet staat bol van de energievretende internetcookies. Met zoekmachines als de belangrijkste bron voor milieuvervuiling. De verwachting is dat deze impact de komende jaren alleen nog maar verder zal toenemen. Er is nog veel winst te behalen, zodra we de klimaatgevolgen van ons internetgedrag beter in zicht hebben.

We verkennen drie manieren om ons online energieverbruik in te perken. Uitschakelen, opschonen en limiteren. Het eerste advies is uitschakelen. Dit heeft onder andere betrekking op de zoekmachines, begrepen we. Hoe zit dat precies?

Amanda: Nou, wat voor mij een echte eye-opener was... Zoekmachines die maken sinds een aantal jaren gebruik van een automatisch aanvullen optie. Dat is natuurlijk superhandig.

Robert: O ja, dus je toetst een paar woorden in en dan zie je al automatisch iets verschijnen.

Amanda: Ja. Ik heb het dus zelf eigenlijk direct uitgeschakeld, nadat ik met dit artikel bezig was. Maar gisteren dacht ik, ik vul het weer eens eventjes in. Ik typte in bijvoorbeeld, Ik heb zin in.

En toen kwam hij als suggestie met ik heb zin in de zomer man. Wat de nieuwste hit is van onder andere Kraantje Pappie.

Nour: Ja. Was je daarnaar op zoek ook toevallig?

Amanda: Nee, totaal niet.

Nour: Ja, ik denk vraag het toch maar eventjes.

Amanda: Wat natuurlijk wel leuk is. En zo is het sowieso wel grappig dat die auto aanvuloptie met de gekste aanvullingen kan komen.

Maar goed, los daarvan, los van de gekkigheid... is het natuurlijk bedoeld als een handige functie. Dat je zelf wat minder hoeft te typen. Dat je zelf misschien op ideeën kan komen. Maar ik moet zeggen dat ik het persoonlijk niet zo mis nu ik het heb uitgezet. Maar het schijnt dus dat het een enorm energievretende functie is.

Nour: Want we hadden het hiervoor over video streamen, gamen. Dat klinkt allemaal best wel belastend. Maar de zoekmachine is toch vrij onschuldig?

Amanda: Nou, nee dus. Want als je twintig zoekopdrachten intikt. Nou, ik weet niet hoeveel jij er op een dag doet?

Nour: Wel meer dan twintig.

Amanda: Twintig schijnt ongeveer gemiddeld te zijn. Dan kun je diezelfde benzineauto daarmee 725 kilometer laten rijden.

Robert: Jeetje.

Nour: Oke.

Amanda: En dat komt omdat Google of een andere zoekmachine... als jij bijvoorbeeld intypt, ik wil een... dan gaat hij alvast een pagina of vijf, zes, zeven laden met die suggesties die hij doet.

Robert: Dus hij maakt de zoekresultaten eigenlijk gewoon al aan.

Amanda: Ja, hij maakt al die pagina's al aan. Dus daar zit natuurlijk heel veel data in. Nou, gisteren kwam er bijvoorbeeld, ik wil een huis kopen, kwam er als suggestie. Ik wil een hond. Ik wil een andere baan. Ik wil een kunstgebit. Ik wil een pizza die met de brommer komt.

Robert: Dat is heel specifiek.

Nour: En al die webshops worden allemaal al geladen.

Amanda: Ja. En ik wil een boek schrijven. Ik wil een geplande keizersnede. Ik wil een maagverkleining.

Robert: Vooral die combinatie van die twee is ook gewoon...

Amanda: Nou ja, het was zo. Ik vond het wel heel grappig. Maar ik denk ja.

Robert: Het was dus eigenlijk... de grap is. We lachen er nu een beetje om. Maar eigenlijk zeg je, ik heb hier dus helemaal niks aan. En waarschijnlijk onze luisteraars ook niet. Behalve dat we het nu even grappig vinden.

Amanda: Het is een leuke gimmick.

Robert: Maar het is dus niet dat het... en het verbruikt heel veel energie.

Amanda: Ja, enorm veel. Dus 725 kilometer. Kun je er ook mee in een Daihatsu rijden. Of een andere benzineauto.

Nour: Ja, deze functie moeten we dus even opzoeken, dat is duidelijk. Een tweede functie is ook het opschonen vooral van je internetaanwezigheid, begrijp ik. Wat houdt dat precies in?

Amanda: Ja, e-mails weggooien.

Nour: Mijn PowerPoints dus. Ik voel me heel erg aangesproken.

Robert: Ja Nour.

Nour: Mijn PowerPoints gaan de deur uit.

Robert: Nee, maar dat is misschien wel een goede om te zeggen. Want als je bijvoorbeeld voor jezelf een PowerPoint naar jezelf stuurt. Prima. Maar het gaat ook om hoe lang je hem laat staan, toch?

Dus als jij een nieuwe versie maakt en je maakt hem weer opnieuw aan en je delete de oude niet... dan heb je dus twee PowerPoints. En zo telt het bij elkaar op, denk ik.

Amanda: Ja. Ja, precies. Het gaat eigenlijk, zoals je in je huis ook te werk gaat. Of tenminste, ik vind het zelf wel vrij prettig om thuis ook een beetje op te ruimen. Dan krijg je ook weer meer ruimte en rust in je hoofd. Ja. Zo zou je dat digitaal ook meer moeten doen.

Robert: Dus je zou moeten zeggen ruim je mailbox regelmatig op.

Amanda: Ja, zeker. En daar zijn ook wel tools voor. Dus dat hoef je niet allemaal zelf te bedenken.

Nour: En nog verder een mailbox, geloof ik ook, he. Het is bijvoorbeeld de cloud, daar hebben we net over gehad.

Ik heb, als ik dus een beetje onderzoek doe... en zo weer duizenden tabbladen openstaan... maar ook dat vraagt denk ik heel veel energie inderdaad. Ik zie die datacenters al draaien.

Amanda: Dat was voor mij ook een leuke verrassing. En inderdaad dat als je tabbladen open laat staan.... dat die op de achtergrond blijven verversen de hele tijd. Dus die blijven stroom vragen. En sinds ik dat weet ben ik echt neurotisch al mijn tabbladen elke keer aan het sluiten. Ja, je merkt toch al die gedragsverandering bij mij.

Nour: Hyperbewust. Ja.

Amanda: Ja, want nou ja, misschien komen we zo nog op de oplossing voor het tabbladenprobleem...

Robert: Nee, nee, vertel maar.

Amanda: Ja, maar kan ik die nu al erin gooien?

Robert: Jazeker.

Amanda: Oke. Nou, de ondernemer achter e-missions, die had een hele leuke oplossing voor het probleem, of hoe je het noemen wil. Om je tabbladen te lang open te laten staan.

Nou, laat ik het eerst even zo zeggen. Ik sprak ook nog met een Groningse omgevingspsycholoog. En zij zei dat, de beste manier om mensen eigenlijk tot ander gedrag aan te zetten...

is door ze te nudgen. Op een positieve manier hen te verleiden en te motiveren om ander gedrag te gaan vertonen. En zij noemde als voorbeeld dat als je een papieren koffiebekertje hebt... en er staat een duurzaam logo op. Of die is een beetje duurzaam vormgegeven... dan zijn mensen meer geneigd om die netjes in de papieren afvalbak te gooien, dan wanneer die rood en schreeuwerig is. Ik noem maar iets. Ja. En deze ondernemer van e-missions die vertaalde dat naar online, naar die tabbladen. Daar kwam zij met een grappig voorbeeld mee. Ze zei wat grappig zou zijn als ontwikkelaars, makers van browsers zouden inbouwen... dat een tabblad naarmate die langer openstaat, dat die steeds wat bruiner verkleurt.

Robert: O, wat goed.

Nour: Een soort verpakking van het internet. Dat je het inderdaad...

Amanda: Ja, dat je echt gewoon ziet dat hij een beetje aan het aan het vergaan is...

Robert: Een beetje als papier wat vergeelt eigenlijk.

Amanda: Ja, of zo'n banaan, weet je wel. Een banaan is ook geel en dat wordt dan ook steeds bruiner, dat hij een beetje...

Nour: Ik zou er best gevoelig voor zijn, denk ik. Ik zou echt zo snel mogelijk weg willen klikken inderdaad.

Amanda: Ja, dat zijn van die dingen dat motiveert je dan zelf dat je denkt, ik wil niet die vieze bruine kleur, snel weg.

Nour: Ja. Ik denk dat het ook trouwens een hele goede oplossing zou zijn voor onze luisteraars. Want we hebben onze luisteraars ook gevraagd van wat voor soort internetprofiel heb jij nou eigenlijk?

We hadden vier opties voorgeschoteld. En een derde van onze Instagram-luisteraars, die zegt Google is eigenlijk mijn beste vriend. Dus die heeft ook, denk ik, zoveel tabbladen openstaan. Die zouden er best een paar misschien weg kunnen klikken tussendoor. Een derde, een even groot aantal zegt Ik bewaar echt alles digitaal.

Dus dat is die cloudopslag waar we het net over hadden. Dus ik denk dat hier echt veel winst valt te behalen. Ja, en de overige is een beetje verdeeld tussen de echte streamers. De gamers, de videokijkers en de influencers. Dus de mensen die vooral veel gebruik maken van sociale media. Op Twitter zien we eigenlijk hetzelfde, maar dan een nog sterker effect voor de Google-zoekopdrachten. Dus ik denk dat deze tip veel mensen thuis gaat helpen.

Amanda: Ja, ja. Google automatisch aanvullen, stop ermee. Ja.

Robert: Ja, zo simpel. En tegelijkertijd, eigenlijk is het mooi. Mensen zoeken dingen op. Dus wees gewoon vooral nieuwsgierig. Blijf dingen zoeken, allemaal superinteressant.

Amanda: Ja, en laat niet AI voor jou bepalen wat jij denkt dat... want daar zit natuurlijk... daar zit kunstmatige intelligentie achter... die dan die voorkeuren bepaald.

Robert: En misschien zou je dat wel afleiding kunnen noemen. Dat je zegt van, ik wil iets weten over, waarom is de lucht blauw? Ik noem maar wat. En dan krijg je opeens, Ik wil een kunstgebit. Dan denk je huh, een kunstgebit? Ik ga toch even kijken.

Amanda: Dan krijg ik alleen maar een slecht gevoel over mezelf.

Robert: Dat is een beetje hoe ik ook altijd op YouTube zit. Dan kijk ik een filmpje, denk ik O, interessant. En dan krijg ik opeens allemaal andere. O, maar dat wil ik eigenlijk ook wel weten. Voordat ik het weet ben ik een half uur filmpjes aan het kijken en is het eten aan het aanbranden. Maar goed.

Nour: Dat terzijde.

Robert: Een van de dingen die we ook net al noemden... van een van de adviezen die we kunnen geven, is ook dat limiteren. Waar zit dat precies in?

Amanda: Ja, ik denk dat daar misschien meer een rol voor de techbedrijven ook zit. Misschien ja, wat ik ook al zei e-mailattachments. Is het zo heel gek om in te stellen dat die maar maximaal 5 MB bijvoorbeeld mogen zijn? Of 2 MB, dat weet ik dan niet precies. Want er zijn namelijk heel veel alternatieve manieren waarop je ook bestanden naar elkaar kan versturen die veel milieuvriendelijker zijn.

Robert: Zoals?

Amanda: Nou ja, door dat via links...

Robert: Bijvoorbeeld WeTransfer?

Amanda: Ja precies. Dan staat het wel in de cloud, maar dat is dan tijdelijk. Dus. Want in je e-mail blijft het staan.

Robert: En je zou natuurlijk ook kunnen zeggen van goh, Nour, bijvoorbeeld jij met je PowerPoints. Dat is toch een mooi voorbeeld. Maar zou je ook van je e-mail bijvoorbeeld best een melding willen hebben?

Tenminste, ik kan me voorstellen dat jij dat wel fijn zou vinden... en voor mezelf geldt dat trouwens ook. Dat je dan een melding krijgt van goh, naar deze PowerPoint heb je al een jaar niet meer gekeken, maar neemt wel veel ruimte van je mailbox. Het zijn allemaal van die ongelimiteerd... Ik krijg nooit een melding dat mijn mailbox vol zit. Dus dan maak ik daar eigenlijk ook geen tijd voor vrij.

Amanda: Ja. Dat zou al heel veel schelen als bedrijven daar zelf... meer incentives... of meer mensen zouden prikkelen om ook zelf op te ruimen. En dat gewoon makkelijker voor ze zouden maken.

Nour: Ik zit te denken. Ik kreeg laatst inderdaad een melding dat mijn drive bijna vol stond.

En de actie die eraan gekoppeld was, klik hier om meer ruimte te kopen.

Amanda: Ja, precies.

Nour: In plaats van, dit zijn bestanden die je echt al eeuwenlang niet heb aangeraakt... zou je die nu niet eens een keer gaan opruimen?

Amanda: Hun businessmodel, daar gaat het een beetje tegen in natuurlijk, he. Dus ja.

Nour: Ja. Want onszelf zouden we zo'n beperking niet zo snel opleggen, denk ik. Ik vind het lastig inschatten, wat is dan voldoende? Aan hoeveel data of hoeveel internetverkeer heb ik voldoende?

Amanda: Ja, dat is natuurlijk ook voor iedereen anders.

Nour: Ja, ja, ja.

Robert: Ja, en het is misschien een beetje te vergelijken met... Ik hou heel veel van lezen, dus ik heb verschrikkelijk veel boeken thuis. Maar op een gegeven moment heb je gewoon geen plek meer. Dus dan moet je of een groter huis gaan kopen. Maar dat is ook wel wat. Waarom heb je een groter huis vanwege mijn boeken? Dat is niet altijd mogelijk. Maar dan word je gewoon beperkt door de kastruimte eigenlijk die je hebt.

Amanda: Ja. Ja. En dat is een beetje het onhandige van het digitale tijdperk waarin we nu leven. Dat het allemaal oneindig lijkt te zijn. En ja, als je inderdaad dan een paar euro extra per maand bereid bent om te betalen. Tuurlijk... dan heb je er weer een paar gigabyte aan opslag bij.

Robert: Ging dat ook maar zo makkelijk met een boekenkast. Een paar euro en kijk eens. Ja.

Nour: Je noemt het een stuk minder tastbaar. En ook een stuk minder persoonlijk nog, denk ik. Ik heb niet echt het gevoel dat de dingen die ik doe, dat ik daar echt persoonlijk verantwoordelijk ben voor de milieuvervuiling. Dat vond ik interessant. In je artikel noem je dat er wellicht wel van die persoonlijke scans aankomen. Of wellicht er nu al zijn, waardoor je het toch wat dichter bij jezelf kunt brengen.

Amanda: Nou ja, ik denk wel dat dat wel lastig is om te vertalen naar digitaal gebruik. Maar het kan. En ja, de omgevingspsycholoog die ik sprak... zij zei dat inderdaad persoonlijke scans, het beste werkt om mensen te motiveren om hun gedrag aan te passen.

Zij haalt een voorbeeld uit het verwarmen van huizen. Daar kun je bijvoorbeeld een warmtescan van je woning laten maken. En daar kun je heel goed op zien... ik denk dat ze dat met infrarood beelden doen... kun je heel goed zien waar er in jouw huis energie weglekt. Bijvoorbeeld door de ramen of door het dak en zo.

En dat zie je dan met veel rode kleurtjes. En dan denk je, daar gaat gewoon mijn geld de lucht in. Dat is wel echt heel zonde. En dat maakt het heel tastbaar. En ik denk dat met e-missions dat de makers daarvan ook al een hele goede stap zetten om dat ook tastbaarder te maken. Doordat je daar zelf in kan vullen hoeveel je dan verbruikt. En dat vertalen zij dan naar het aantal bomen wat je eigenlijk zou moeten aanplanten om daarvoor te compenseren.

Maar ja, ik vind die bomen nog wel net wat verder van mijn bed... dan dat ik zo'n warmtescan van mijn huis zou zien. Dus ja, eigenlijk zou je dan nog net daarin een stapje verder willen gaan. En ja, het echt helemaal jouw persoonlijke profiel maken van wat jij precies doet. En wat dat allemaal voor effecten heeft.

Nour: Wat zou jou overtuigen? Zou je echt een prijskaartje willen zien staan? Van zoveel geld verlies je op dit moment?

Amanda: Ja, dat zou kunnen helpen. Maar ja, ik vind nog steeds eigenlijk die metafoor van dat beeld van dat huis waarin je die stroom ziet weglekken.

Dus ja, misschien ook eerder wat ik net zei tegen Robert. Stel je voor, je tuin staat helemaal vol met bomen en ze zijn er ineens niet meer of zo. Of dat je ineens ziet dat Ja, iets wat je hebt, dat er gewoon niet meer is.

Nour: Ja. Hoe zou jij te overtuigen zijn, Robert?

Robert: Ja, ik zit hier ook over na te denken. Ik vind het een hele lastige. Want je wil het eigenlijk bijna... Kijk, geld werkt vaak heel goed. Dat geeft je ook wel aan met het energieverbruik van, ik kan iets besparen. Dat is heel fijn. En dat zou je hier ergens ook inzichtelijk willen maken... van, ik zorg beter voor de planeet. Dus je zou bijna een beloningssysteem eraan vast willen hangen. Of mensen hun eigen budget willen geven van zoveel.

Amanda: Dat klinkt wel een beetje communistisch.

Robert: Ja, inderdaad. Dus vandaar, het gaat ook in mijn hoofd rond van, wat zou je willen doen? Ik beloon altijd liever dan dat je bestraft. Dus als je inderdaad kan besparen en dit is het gevolg voor de planeet. Of dit maak jij beter voor jouw buurt. Of ik denk dat het ook uitmaakt of je bijvoorbeeld groene energie hebt of niet. Zo zijn er allerlei dingen die meespelen.

Maar bij je cloudopslag heb ik daar nog nooit over nagedacht. Ik heb thuis zonnepanelen en dan ben ik heel verantwoord bezig, zeg maar. Maar ik heb ook een net zoals jij Nour, zo'n cloud-abonnement. Ik heb geen idee waar dat ergens staat te brommen en hoeveel dat wel niet...

Ik denk dat we nog helemaal niet zover zijn eigenlijk. Dat het stap één is van, we moeten ons er bewust van worden. En je merkt dat als je er bewust van bent dat je je gedrag gaat aanpassen.

Dus nou, die Powerpoints of het gamen. Ja, het is denk ik ook niet dat je het niet meer gaat doen. Maar wel dat je bewust van bent van, wacht eens, dit kost iets. En ja, dat hebben we al wel als we de auto instappen... of als we met het vliegtuig op vakantie gaan.

Amanda: Ja, en ik denk wat ook nog kan helpen is bedrijven die nu databundels en alles aanbieden... die adverteren nu heel veel met termen zoals unlimited, ga maar gewoon eindeloos online. En dat helpt natuurlijk ook niet.

Robert: En dat is precies het tegenovergestelde van wat je...

Amanda: Je ziet wel bijvoorbeeld dat bedrijven, zoals Eneco... meerdere energiemaatschappijen, terwijl die natuurlijk eigenlijk ook stroom verkopen. Die willen eigenlijk ook zoveel stroom verkopen. Maar die zijn ook heel erg bezig met de boodschap van, we willen dat allemaal zo duurzaam mogelijk doen. En we helpen je met besparen.

Robert: Ja.

Amanda: Eigenlijk zouden de telecomproviders ook op zo'n manier hun marketing moeten gaan doen.

Nour: Er moet ook een soort mentaliteit veranderen dan bij de bedrijven.

Amanda: Ja. Van ja, hartstikke leuk dat streamen. En doe dat ook vooral. Laat dat ook wel de boodschap zijn. Dat we echt niet allemaal... zoals jij ook al zei. Ja, als je een nieuwe wasmachine zoekt, dan moet je dat even goed vergelijken online. Daar is niks mis mee. Maar dat je er toch al bewust van bent. Want als jij echt supergraag online streamt, doe dan in ieder geval iets aan je e-mailattachments of zo. Ik noem maar iets, weet je wel. Of zet dan die autocomplete functie uit.

Robert: Dat is misschien wel een leuke, want bij NEMO hebben we nu bij onze afdeling als beleid dat we dus niet meer die attachments versturen, maar dat ergens opslaan en vanaf daar dan versturen. Inderdaad omdat we daar duurzamer mee om willen gaan.

Amanda: Wat goed.

Robert: Sowieso zijn we daar met de website wel echt mee bezig om dat duurzamer te maken. Maar ook daar kunnen we altijd nog stappen in maken. Maar het begint bij bewustwording.

Amanda: Ja, maar goed, je wilt ook niet... Kijk, die site van e-missions.nl, die is helemaal zwart. Met witte letters. Zou ook wel saai zijn, toch? Als NEMO Kennislink helemaal zwart is. Met geen plaatjes, geen filmpjes.

Robert: Zullen we dat maar niet doen?

Amanda: Nee, he.

Robert: We moeten ook niet te veel gaan doorslaan.

Amanda: Precies, ja. Het moet leuk blijven.

Robert: Ja. Automatische opties uitschakelen, databases opschonen en een datalimiet instellen. Dat zijn drie algemene manieren om de grootste energieslurpers aan te pakken. Persoonlijke bespaaradviezen voor jouw internetgedrag zijn nog volop in ontwikkeling.

Welke van deze tips zou jij wel eens uit willen proberen? En welke andere manieren hanteer jij nu al om jouw internet en energieverbruik te verminderen? Discussieer met ons mee via @NEMO Kennislink op Twitter en Instagram.

We hadden het net wel heel even over die website van NEMO Kennislink. Zouden we daar toch nog wat besparingen kunnen maken? Heb je daar een idee van?

Amanda: Ja, ik heb nog wel een idee. Ik hoorde ook over lettertypes. Het schijnt dat er een aantal lettertypes... die zijn standaard op alle computers al geïnstalleerd. Maar je hebt ook webfonts. Ja. En die moeten apart geladen worden, kost veel meer energie. Dus wat je wel zou kunnen doen is dat je zegt, we nemen een standaard lettertype.

Nour: Daar zouden we eens even de IT-mensen achter de broek aan moeten zitten, denk ik.

Amanda: Ja. Verder zijn er vast ook nog wel andere dingen te bedenken. Maar inderdaad, ik zou niet op zwart gaan.

Robert: Nee, precies.

Nour: Zou je dat kunnen beschrijven, Amanda. Stel in de ideale situatie... dus een luisteraar gaat nu naar de NEMO Kennislink website en probeert het zo energiezuinig mogelijk te maken. Hoe zou die website er dan dus uit komen te zien?

Amanda: Ja, eh...

Nour: Zwart, zei je al zoveel mogelijk. Want dat is minder intensief blijkbaar.

Amanda: Ja, daar heb ik verder eigenlijk geen idee over.

Nour: Ik probeer ook te filosoferen, maar ik zie dus geen filmpjes voor me. Dat mag in ieder geval niet meer, want dat is ook extra belastend. Misschien niet te grote afbeelding. Dat is veel opslag natuurlijk. Ja. En misschien eigenlijk maar gewoon een landingspagina. En dat is het. Daar gaan alle artikelen.

Amanda: En geen cookies.

Nour: O ja, maar dat doen we geloof ik al niet, toch? Of geen advertenties.

Robert: We volgen mensen niet, geloof ik. Ja, dat is een hele goede vraag inderdaad. Ik weet niet of we helemaal geen cookies hebben.

Maar wij volgen mensen niet intensief of zo. En we hebben natuurlijk ook geen reclames en dat soort dingen . En dat vinden we wel heel belangrijk. Maar goed, ja, we gebruiken wel gewoon filmpjes en kleuren en allemaal dat soort dingen.

Amanda: Ja, volgens mij zijn die cookies ook wel om bijvoorbeeld de statistieken van je website te kunnen inzien.

Robert: Ja precies. Dus we gebruiken wel bijvoorbeeld analytics om na te gaan, klikken mensen door, ja of nee.

Amanda: Maar volgens mij, maar dat weet ik niet helemaal zeker. Heb je daar cookies voor nodig om dat te kunnen gebruiken?

Robert: Ja, maar internet cookies zou je dus eigenlijk moeten... want je hebt natuurlijk ook... je kan je eigen cookies ook weer opschonen. Is dat dan ook een manier om te besparen?

Amanda: Dat jij zelf, als ik op nemokennislink.nl ben geweest...

Robert: Nee. Dat je eigen browsergeschiedenis en alles hebt staan. Is dat ook iets wat je nog zou kunnen doen als extra besparingsmaatregel?

Amanda: Ja, ja, dat denk ik wel.

Nour: Als we niet verder komen met zelf bezuinigen, dan kunnen we in ieder geval andere problemen aanpakken.

Amanda: Het is ook voor je privacy weer beter.

Nour: Ja. Juist. En tot slot, Amanda. Onze luisteraars hebben aandachtig geluisterd. En hoe kunnen zij met een gerust hart op de hoogte blijven van dit onderwerp en toekomstige afleveringen van deze podcast? Zonder zich schuldig te voelen over die energiekosten die eraan gebonden zijn?

Amanda: Nou, dat zou ik sowieso niet doen. Ik zou gewoon inderdaad met een gerust hart blijven internetten en alle leuke dingen tot je nemen. Maar ik denk gewoon alleen dat wat bewustwording... en je hoeft niet alles te doen. Als je maar een paar acties onderneemt die voor jou niet zoveel pijn doen, zeg maar. En als we dat allemaal doen, dan zijn we toch al een heel eind.

Nour: Ja, ik ga die auto-invullen eens een keer opzoeken.

Amanda: Ja.

Robert: Tot zover deze aflevering van Oplossing Gezocht. Over hoe je jouw internetgedrag verduurzaamt.

Nour: Over twee weken zijn we weer bij je terug. Met een ander onderwerp, een ander probleem. Een andere oplossing, maar wel dezelfde hosts.

Robert: Met mij dus Robert Visscher.

Nour: En met mij Nour Eldín Emara.

Robert: Met dank aan Dimitri van Tuijl, Elvira Elzinga en Eva Poort. Wil je meer weten over onze wetenschapsjournalistiek? Volg ons dan op Twitter en Instagram en bekijk onze site Nemokennislink.nl. Tot de volgende keer.

Audio fragment: Waarom hebben mensen de hik? Hoe eet een slak? Wat is kortsluiting? Waarom is een zeepbel nooit vierkant? Hoe kunnen mensen helpen? Over oneindig veel dingen kun je oneindig veel vragen stellen. Ben jij ook ergens nieuwsgierig naar? Stel al je vragen op NEMO100jaar.nl.