Superzware zwarte gaten zijn miljoenen tot miljarden keren zwaarder dan onze zon. Materie in de buurt wordt opgeslokt of versneld tot bijna de lichtsnelheid. In het gat is er geen weg terug. In mijn onderzoek probeer ik te snappen hoe deze objecten er uit zien met hulp van virtual reality.

Honderden houten kisten vol met scherven, munten, en glaswerk liggen klaar in het depot van Adıyaman om geanalyseerd te worden. Ze werden in 1990 gered voor de aanstaande overstroming van de Eufraat. En alhoewel het er benauwd is, blijft het geweldig om hier te werken!

Het is me gelukt! Ik heb bijgedragen aan de wetenschap! Twee door mij ontwikkelde methoden om eiwitten aan te passen onder bacterie-vriendelijke condities zijn namelijk gepubliceerd. Hoera!