Op 29 juni 2019 overleed onze hoofdredacteur Sanne Deurloo. Haar chirurg, Sandra Donkervoort, schreef op ons verzoek voor het thema ‘Leven met kanker’ deze column over haar herinneringen aan Sanne.

Kanker draait om veel meer dan een tumor. Dat is de kern van dit nieuwe thema waarin we onderzoeken waar kankerpatiënten en hun naasten mee te maken krijgen en hoe de wetenschap hen kan helpen.

Ook in de gevangenis worden mensen ernstig ziek. Wie bepaalt dan wanneer je naar het ziekenhuis mag? Drie gedetineerde kankerpatiënten vertellen hun verhaal.

Als jongvolwassene met kanker val je tussen wal en schip. Je hoort niet meer bij de kinderen, maar nog lang niet bij de ouderen. Kanker bij deze leeftijdsgroep krijgt nauwelijks aandacht. Epidemioloog Olga Husson brengt daar samen met ervaringsdeskundigen verandering in.

De meeste kinderen slagen er goed in om het verlies van een ouder te verwerken. Maar het gaat niet vanzelf. Neem hun vragen en zorgen serieus. En blijf opvoeden.

Als je op jonge leeftijd kanker krijgt, kan dit gevolgen hebben voor je kinderwens. Gelukkig komen er steeds meer mogelijkheden om de vruchtbaarheid te behouden.

Wat doe je als je weet dat je ongeneeslijk ziek bent? Veel mensen maken in hun laatste levensfase geen bucketlist met grootse plannen, maar zoeken de geborgenheid dicht bij huis. Al brengt dat soms ook grote druk voor naasten met zich mee.

De diagnose kanker treft het hele gezin. Partners of kinderen van patiënten kunnen last krijgen van stress, depressie of angsten. Naasten kunnen psychologische hulp krijgen, maar moeten er vaak zelf achteraan.

Artsen hebben je verteld dat je nog maar kort te leven hebt, maar jaren later ben je er nog. Steeds meer kankerpatiënten verkeren dankzij nieuwe behandelmethoden in deze situatie. Die extra tijd is niet voor iedereen een cadeautje.

Renske’s man heeft al jaren kanker. Dat werd voor haar zo zwaar dat ze psychologische hulp kreeg. Ze leerde daardoor haar eigen behoeftes in beeld te houden.

Je bent jong en staat vol in het leven. Tot je te horen krijgt dat je kanker hebt. Het overkomt jaarlijks 2700 jongvolwassenen. Wat doe je als je toekomstplannen opeens onzeker zijn? Sophia en Anouk kennen die vraag als geen ander.

Op het moment dat je de diagnose kanker krijgt, ben je maar met één ding bezig: beter worden. Maar als de kanker onder controle is en je weer aan het werk wilt gaan, blijkt dat vaak lastiger dan gedacht.

Tweeënhalf jaar geleden kreeg Pien op 25-jarige leeftijd de diagnose borstkanker. Omdat ze door de behandeling onvruchtbaar kon worden, liet ze vooraf eicellen invriezen. “Ik zie de toekomst positief.”

Weten dat je een erfelijke aanleg hebt voor kanker, kan veel druk op je leggen. Hoe ga je daarmee om, wat zijn je opties? Waar kun je terecht voor hulp?

Ongeveer een kwart van alle kankerpatiënten blijft langdurig vermoeid na afronding van de medische behandeling. Door gedragstherapie of een beweegprogramma knapt een groot deel op.

Ook nadat je genezen bent van kanker, kan de ziekte nog een grote rol spelen in je dagelijks leven. Stefan Gijssels vertelt hoe darmkanker zijn leven blijvend op de kop heeft gezet. “Als je eenmaal kanker hebt gehad, dan blijft dat als een schaduw over je leven hangen.”

Voor Dianne van Amelsfoort betekende de diagnose borstkanker een opeenstapeling van tegenslagen. Met hulp van een maatschappelijk werker probeert ze de gevolgen van het ziekteproces voor haar lichaam en wie ze is te accepteren.

Mensen die geconfronteerd worden met kanker krijgen veel informatie over zich heen. Ze zijn erbij gebaat als artsen hun boodschap meerdere keren herhalen, empathie tonen en geen jargon gebruiken.

Kanker krijgen als het grootste deel van je leven nog voor je ligt, het overkomt jaarlijks 2700 jongeren en jongvolwassenen. Mirjam Graat was één van hen. Ze doorliep zware behandelingen, maar kwam daar uiteindelijk sterker uit.

Kanker kan je seksleven flink op zijn kop zetten, maar oncologen helpen hun patiënten niet altijd met dit soort vragen. Gelukkig is er steeds meer aandacht voor, en worden er zelfs speciale behandelingen ontwikkeld om kankerpatiënten weer in het zadel te helpen.

Zorgverleners verzorgen patiënten en behandelen ze. Maar ze voeren ook veel slechtnieuwsgesprekken en zien patiënten na een langdurige behandeling sterven. In die zin leven zorgverleners ook met kanker. Hoe is dat voor hen?

Veel mensen denken weleens na over hoe ze willen sterven, zeker als ze ernstig ziek worden. Weinig mensen bespreken deze wensen ook daadwerkelijk met anderen. Artsen en patiënten vinden de dood een moeilijk onderwerp en houden elkaar in een houdgreep.

Als kanker veel voorkomt in je familie, kun je in aanmerking komen voor een erfelijkheidsonderzoek. Wat voor informatie komt er uit zo’n onderzoek, en hoe ga je daarmee om?

Overleven is belangrijk, maar de kwaliteit van dat gewonnen leven krijgt steeds nadrukkelijker een plek in het kankeronderzoek. De grote vraag is hoe je zo’n ongrijpbaar en heel persoonlijk begrip kunt vangen in neutrale, meetbare factoren.

Bij bijna iedereen in Nederland valt vroeg of laat een envelop op de deurmat met een uitnodiging voor een bevolkingsonderzoek naar kanker. Zo’n onderzoek kan een hoop stress opleveren. Wegen de voordelen wel op tegen de nadelen?

De gevolgen van kanker zijn niet alleen maar negatief. Ingrid (45) merkt nog dagelijks de gevolgen van haar borstkanker, maar haar ziekte bracht haar ook veel. “Het jaar waarin ik kanker kreeg zie ik nu als een van de beste uit mijn leven.”