Naar de content

'Deze ervaring zit nu in mijn rugzak'

Een cartoonillustratie van een persoon met een rugzak. Er zijn bergen en een routebord te zien.
Een cartoonillustratie van een persoon met een rugzak. Er zijn bergen en een routebord te zien.
Melanie Kranenburg

Tweeënhalf jaar geleden kreeg Pien op 25-jarige leeftijd de diagnose borstkanker. Omdat ze door de behandeling onvruchtbaar kon worden, liet ze vooraf eicellen invriezen. “Ik zie de toekomst positief.”

“Ik voelde een knobbeltje in mijn borst maar maakte me niet zo ongerust. Mijn partner drong aan om het te laten checken. Ook de huisarts maakte zich niet zo’n zorgen maar stuurde me wel door voor een echo in het ziekenhuis. Daar kreeg ik te horen dat er 99,99% kans was dat er niets aan de hand was.”

“Voor de zekerheid namen de artsen na de echo nog een biopt. Al die tijd maakte ik me niet zoveel zorgen, ik dacht dat de artsen voor de zekerheid wilden uitsluiten dat er iets mis was. Toen ik telefonisch de uitslag kreeg, kwam die als donderslag bij heldere hemel. Ineens had ik borstkanker.”

“De arts die me belde over de uitslag, plande meteen voor de volgende dag een afspraak. Om te praten over de chemotherapie en operaties die ik nodig had, maar ook over mijn kinderwens. Daar had ik zelf nog helemaal niet aan gedacht. Ik vroeg waarom we het over mijn kinderwens moesten hebben.”

“De arts wilde dit eigenlijk niet over de telefoon bespreken, maar dat gebeurde toch omdat ik ernaar vroeg. Daarna realiseerde ik mij pas dat ik onvruchtbaar kon raken door de behandeling. Ik wist dat ik ooit kinderen zou willen dus de arts verwees mij gelijk door en een paar dagen later zaten mijn partner en ik bij de afdeling Voortplantingsgeneeskunde van het Radboudumc.”

Eicelpunctie

“Toen de gynaecoloog bij de afdeling Voortplantingsgeneeskunde vertelde dat de kansen op een succesvolle zwangerschap beperkt kunnen zijn na een kankerbehandeling, hakte dat er behoorlijk in. Ineens beseften we dat het plaatje dat we altijd voor ons zagen, er anders uit kon gaan zien.”

“Gelukkig was er nog tijd om eicellen te oogsten voordat de kankerbehandeling moest starten. Ik moest mezelf hormonen toedienen, waarna ik een eicelpunctie kreeg. Ik had het geluk dat het er veel zijn. De kans dat ik daarmee zwanger kan worden, is best groot.”

“Ik kreeg chemo, een operatie en hormoontherapie. Ik heb daarbij zelf gekozen voor een borstamputatie. Dat was niet noodzakelijk, maar ik koos daar toch voor. Ik wilde niet nog een keer ziek worden. Ziek zijn kost je zoveel tijd en ik wilde niet nog meer tijd verliezen. Het was een pittige keuze, maar ik heb er nooit spijt van gehad.”

Loslaten

“In het ziekenhuis zag ik steeds dezelfde mensen, waaronder een mammacareverpleegkundige (verpleegkundig specialist op het gebied van borstkankerzorg, red.). Ik had veel aan het regelmatige contact met haar. Verdere psychologische hulp heb ik niet gehad. Die werd wel aangeboden, maar ik had daar zelf geen behoefte aan. Ik wilde het loslaten en doorgaan.”

“Ik was ziek geweest maar wilde weer de oude worden. Op een gegeven moment moest ik concluderen dat dat niet ging. Ik moest me op een andere manier tot de ziekte verhouden en omarmen dat deze ervaring nu in mijn rugzak zit. Ik hoef het niet weg te stoppen en het is nu wat het is. Het is goed zo.”

Melanie Kranenburg

“Wat daarbij voor mij heeft geholpen is dat ik na de behandeling een half jaar ben gaan reizen met mijn partner. Dat gaf me de regie over mijn eigen leven terug. We trokken door Zuid-Amerika en hebben veel gewandeld in de bergen. Dat was heerlijk. Ik vond het ook heel fijn dat niemand me daar als patiënt zag, wat ik in mijn eigen omgeving natuurlijk wel was. Aan het begin van de reis verborg ik krampachtig dat ik ziek was geweest. Na een paar maanden durfde ik er openlijk over te praten.”

“Ik krijg nog steeds hormoontherapie om de kans op terugkeer van de tumor te verkleinen. Daardoor ben ik kunstmatig onvruchtbaar. Ik weet nog niet welke schade de chemotherapie heeft aangericht, maar voordat ik met de hormoontherapie begon, bleken mijn eierstokken weer actief en dat is een gunstig teken. En mocht het op de natuurlijke manier niet lukken, dan heb ik nog eicellen in de vriezer. We zien de toekomst positief.”

ReactiesReageer