The Human Zoo(m)
Mensen maken videodiensten, maar de videodiensten maken ons ook. Hoe vormt Zoom ons mens-zijn? In deze reeks bespreken we elke 2 weken een design-issue in Zoom of Teams. Met dank aan Danielle Arets, lector Journalistiek en Verantwoorde Innovatie van Fontys & tekenaar Peter Fitzverploegh.
‘Hey, heb je een nieuwe broek?’, ‘Je bent in verwachting zie ik, van harte!’. Zo knoop je een praatje aan met een collega. Althans, voordat we massaal overgingen op online videochats. In de Zoom-wereld moeten we het doen met platte hoofden. Alles onder de ellebogen doet niet meer mee. Trok je voorheen je nette schoenen aan voor een belangrijke afspraak, nu kun je net zo goed op blote voeten de vergadering in. Niemand die het ziet.
Communiceren wordt er niet eenvoudiger op. Een gesprek beginnen kost opeens energie. Naarstig gaan we op zoek naar nieuwe aanknopingspunten. Maar ook later in het gesprek missen we het lijf. De houding van collega’s verraadt niet langer of ze het met je (on)eens zijn. Het wordt lastiger om ‘ergens voor te gaan staan.’
Kan een ander design ons helpen? Design-expert Danielle Arets zou het interessant vinden als we ons in Zoom kunnen presenteren met meerdere camera’s. “Dit is het eerste wat televisiemakers leren op hun opleiding: breng mensen vanuit verschillende perspectieven in beeld, dan komt het verhaal beter over. Nu presenteren we onszelf onnodig als talking-heads, op een manier die helemaal niet zo interessant is.”
“We kunnen de webcam hoger of lager zetten, of meer afstand nemen, maar het is bizar dat we geen camerastand hebben die ons volledig in beeld brengt”, vindt Arets. “We weten dat een presentatie veel beter overkomt als je staat en met je hele lijf die presentatie houdt. Ik geef mijn colleges achter mijn sta-bureau, maar niemand ziet het. Het wekt voor je publiek meer vertrouwen als je ziet dat iemand ervoor gaat staan.”
Kunnen we zelf al iets doen? Volgens Arets wel: “Je kunt prima met twee cameraperspectieven jezelf in een ruimte vormgeven. Het is niet moeilijk om een camera achter je te hangen en simultaan te streamen. We gebruiken al design-programma’s om huizen, meubels en verpakkingen in 3D te ontwikkelen. Dat is echt niet zo complex. Dus waarom zouden we onszelf opbouwen als een plat schilderijtje?”
Wat zijn de nadelen? Een extra camera vereist meer energie of bandbreedte. Dat kan een reden zijn om het niet te doen. En of iedereen zit te wachten op een full body experience in Zoom? De dag doorbrengen als plat hoofd heeft ook zijn voordelen. Extra coronakilo’s vallen niemand op. In zekere zin is Zoom ook een grote gelijkmaker. Of je nou kort en mollig bent of breedgeschouderd en lang, we zijn allemaal even groot in beeld. Introverte collega’s worden zichtbaarder. En de aanwezige collega die altijd zo graag naar zichzelf luistert, moet het voorlopig doen met evenveel megapixels als ieder ander.
Holoportation
In de toekomst kunnen we mogelijk veel verwachten van extended reality: met een VR-bril op kun je dan samenkomen in een digitale vergaderruimte waarin het lijkt alsof iedereen aan dezelfde tafel zit. In 2016 presenteerde Microsoft al de audiovisuele technologie holoportation, een nieuw type opnametechnologie waarmee hoogwaardige 3D-modellen van mensen in realtime worden geconstrueerd.