Wie: Jacqueline de Nooijer Wat: Promovendus bij de hersenen en cognitie afdeling van psychologie Waar: Erasmus Universiteit Rotterdam Studie: Bachelor Taalwetenschap en een master in taal en spraakpathologie plus een internationale master in clinical linguistics. Voor mijn promotie is mijn onderwerp Leren met je lichaam: De invloed van motoractivatie en visuele representaties op woordleren Deze studie gekozen omdat: Taal mij fascineert en ik graag onderzoek hoe mensen taal verwerken en welke factoren hierop van invloed zijn. Geboren: 10-06-1986 te Vlissingen Leukst aan wetenschapper zijn: Je hebt veel vrijheid en kunt een antwoord zoeken op vragen die jij interessant vindt. Het is ook erg veelzijdig. Naast het doen van onderzoek geef je ook les, ga je naar congressen en kun je ook actief zijn in allerlei commissies. Moment dat het verschrikkelijk was: Wanneer je veel tijd en energie in een studie hebt gestoken en de resultaten zijn niet wat je had gehoopt.
Hobby: Reizen, film, koken, klimmen, lezen, duiken, nieuwe talen leren Houdt van: Afwisseling, bioscoop en theater en tripjes naar het buitenland maken Houdt juist niet van: Eentonigheid, inefficiëntie en chocolade Eet het liefst: Quiche en alles uit de Italiaanse keuken
Jacqueline legt uit hoe je woorden leert
Jacqueline is gepromoveerd en gestopt met Faces of Science.
Ik zit achter mijn bureau. Vóór mij zie ik mijn computer en achter mij loopt iemand haastig door de gang. Ineens zijn mijn bekende computer en collega verdwenen en ingewisseld voor een compleet andere wereld. Ik zit in een achtbaan! Als ik omhoog kijk, zie ik een blauwe lucht en onder mij staa…
De bul is binnen, het feest is voorbij, en het proefschrift staat alweer in de kast. Mijn promotietraject is nu toch echt klaar. Tijd voor iets nieuws, tijd voor een nieuw avontuur. En dat avontuur deel ik graag met jullie.
Na 4 jaar, 1000 uur lesgeven, 10 congressen, en een stuk of 20 experimenten is het dan zover, de dag dat ik mijn proefschrift ten overstaan van vrienden, familie en collega’s mag verdedigen.
‘Triiing!’ Ik ben rustig thuis aan het werk, als de deurbel gaat. Een wat oudere man staat op de stoep. Voor hem staat een pallet met 150 door mij geschreven boeken. Het resultaat van 4 jaar werk, zo op mijn stoep. Wow!
Na vier jaar is mijn promotietraject bijna ten einde. Alle resultaten zijn binnen, al het onderzoek is opgeschreven, de koek is bijna op. Tijd om de balans op te maken. Wat heeft vier jaar aan onderzoek zoal opgeleverd?
Brandweerman, actrice, dokter of toch zanger? Wat wilde jij later worden als kind? De kans dat je ‘wetenschapper’ antwoordde op die vraag is vrij klein. Wetenschappers hebben immers een wat stoffig imago. Tijd om hier wat aan te doen.
Het is natuurlijk allemaal heel interessant dat hersenonderzoek, maar kunnen we er nu ook wat mee? De Breinproductendag is dé plek waar we een antwoord op deze vraag kunnen vinden. En dus ging ik in het futuristische congrescentrum Supernova op onderzoek uit.
Er staan 15.000 mensen op de wachtlijst. Slechts 1000 mensen hebben een plaatsje in de zaal bemachtigd. De spanning in de Amsterdamse schouwburg stijgt. Het doek gaat open. Het gaat beginnen: TEDx Amsterdam 2014. En wij zijn er bij!
Ik open de deur van het klaslokaal en loop naar binnen. De docent staat voor de klas, klaar om te beginnen met de les. Naast mij bladeren studenten wat door hun boeken. Ik realiseer me: ik ben weer even student.
Als promovendus ben ik altijd groot fan van het geven van praatjes of workshops voor een breed publiek. Je brengt je kennis over aan mensen die het in de praktijk kunnen toepassen.
Het is de droom van iedere student: leren voor een examen zonder ooit het boek te hoeven openen. We willen allemaal nieuwe dingen leren en als het even kan daar niet al te veel moeite in stoppen. Zou leren terwijl je slaapt niet een droom zijn die uitkomt? Het mooie is dat deze droom werkelij…
Elk jaar is het op 13 augustus internationale linkshandigendag. Is daar een dag voor vraag je? Tsja, net als iedere andere minderheid hebben linkshandigen ook een eigen feestdag. Nu ben ik zelf linkshandig, net als ongeveer 10% van de bevolking. En ik moet zeggen dat ik zo’n dag dan ook wel we…
Net als in de politiek, de financiële wereld en waarschijnlijk een hoop andere branches, kent de academische wereld ook een zekere mate van komkommertijd.
Het is ‘s ochtends vroeg. De vogeltjes tsjilpen en het zonnetje schijnt. Ik zit buiten met een kopje koffie in mijn ene hand en een boek in de ander. Vakantie? Nee, ik ben aan het werk. Maar dit is geen gewone werkweek…