Er is niet veel nodig om kleine, robuuste druppeltjes te laten ontstaan die zelfstandig kunnen groeien, zo laten Nijmeegse onderzoekers zien. Misschien begon het leven dan toch in zo’n klein druppeltje?
Vaak komen wetenschappelijke inzichten niet verder dan een publicatie. Dan Jing Wu vindt dat niks en start een bedrijf om haar resultaten verder te ontwikkelen.
Het lukt nog niet om de vele reacties van een levende cel na te bootsen in een lab. Aleksandr Pogodaev werkt aan het organiseren van reacties in netwerken.
Nijmeegse chemici laten zien hoe druppeltjes elkaar wegduwen en aantrekken doordat kleine moleculen geordende draadjes gaan vormen.
Het fenomeen ‘leven’ is nog lang niet helemaal begrepen, maar in zijn boek ‘Wat is leven?’ praat Paul Nurse je snel bij. Een prima instapboek voor dit ingewikkelde onderwerp.
Het zal nog lang duren voordat we in het lab een cel kunnen bouwen die echt leeft, denkt chemicus Bastiaan Buddingh’. Toch zijn de pogingen niet voor niets.
Renske Vroomans bestudeert het gedrag van digitale cellen om te zien wanneer ze samen een groter geheel gaan vormen.
De gedetailleerde kennis van een klein aantal virussen verhult dat we van het overgrote deel nog nauwelijks iets weten. Meer genetisch onderzoek is nodig om oorsprong en evolutie van virussen in kaart te brengen.
Patholoog Roel Goldschmeding ontdekte een manier om verouderde cellen uit de nieren te verwijderen, maar daar zitten nog wel wat haken en ogen aan.
Hoe besluit een cel dat het tijd is om zich te delen? Omdat dit veel energie kost, moet het precies op het juiste moment gebeuren. Dit lijkt de snelle toename van een heel instabiel eiwit te zijn.
William Kaelin, Peter Ratcliffe en Gregg Semenza krijgen de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor hun onderzoek naar zuurstofdetectie in cellen.
Levende cellen verbruiken continu energie die ze ook zelf opwekken. Om kunstmatige cellen meer levensecht te maken, is zo’n energievoorziening een voorwaarde. Groningse chemici komen nu met een werkende, moleculaire energiecentrale.
Vervuiling, slechte werkomstandigheden en heel veel afval. De leerindustrie staat er niet goed op. Kweekleer kan op alle fronten voordelen bieden. Extra bonus: je hoeft er geen dieren voor te slachten.
Hoe zag de eerste cel eruit? NEMO Kennislink interviewde Shraddha Shitut over haar onderzoek naar het delen van oercellen.
In een cel is het veel duw- en trekwerk. Zwitsers onderzoek geïnspireerd op de kleurverandering in garnalen helpt om een kijkje binnen in de cel te nemen.
Van een chaotische verzameling moleculen naar een goed georganiseerd geheel dat zichzelf kan vermenigvuldigen. Zo is leven op aarde waarschijnlijk ontstaan. Chemicus Evan Spruijt probeert dat proces na te bootsen met druppeltjes.
Celbioloog Anna Akhmanova krijgt de Spinozapremie voor baanbrekend onderzoek aan het cytoskelet en haar rol als pionier op het gebied van beeldvormende technieken.
In een levende cel is het een drukte van belang. Daarom hebben grote moleculen, zoals eiwitten, moeite om zich te verplaatsen. Maar het ligt niet volledig aan hun omvang, ontdekten Groningse onderzoekers. Als een eiwit een positieve lading heeft, remt dat enorm af.
Mensen, dieren, planten en micro-organismen: de aarde zit vol met leven. Miljarden jaren geleden ontstond leven met een simpele cel. Kunnen wij het ontstaan van leven namaken? Tijdens NEMO Kennislink Live sprak redacteur Desiree Hoving hierover met drie experts.
Biofysicus Alexander van Oudenaarden ontvangt een Spinozapremie van 2,5 miljoen euro voor zijn onderzoek naar individuele cellen. Volgens hem zijn in het lichaam geen twee cellen hetzelfde en kunnen we daar nog heel veel over leren.
Hoe groot een bacterie wordt, hangt af van de snelheid waarmee de cel een complete cyclus doorloopt ten opzichte van de snelheid waarmee de cel groeit. Dit is de kern van een nieuwe ‘algemene groeiwet’ voor cellen die Amerikaanse onderzoekers publiceerden in het tijdschrift Current...
Chemici van de universiteit van Harvard hebben een belangrijke stap gezet in het ontrafelen van de mogelijke eerste stappen op de route naar leven. In Nature laten ze zien hoe je met simpele moleculen een netwerk bouwt dat complex gedrag vertoont.
Gentherapie is een nieuwe vorm van geneeskunde waarbij ziektes wordt aangepakt door DNA, het erfelijk materiaal, van de cellen in het lichaam te veranderen. Hiervoor moet een pakketje met DNA de celkern bereiken van de cel die de hulp nodig heeft. Dit pakketje DNA komt op zijn weg vijf grote b...
Mensen en dieren zijn opgebouwd uit verschillende weefsels en organen zoals huid, spieren, vet, lever, darmen, hart en longen. De kleinste functionele eenheden van weefsels en organen worden cellen genoemd, je kunt ze vergelijken met individuele werkplekken in een groot kantoorpand. In princip...
De biologische cel is een bolwerk van chemische reacties die nog nauwelijks doorgrond zijn. Om deze reacties te kunnen volgen hebben wetenschappers verschillende methodes ontwikkeld, en licht speelt daarin een belangrijke rol. Natuurkundige Michel Orrit gebruikt licht om individuele moleculen ...
Ieder jaar krijgen ruim 100.000 Nederlanders de diagnose kanker. De vooruitzichten en behandelingen verschillen per persoon. Kanker is dan ook niet één ziekte, maar een verzamelnaam voor meer dan honderd verschillende ziekten. Ook voor het onderzoek aan kanker is het van belang om te weten dat...
Een tumor kent vele trucjes om het immuunsysteem om de tuin te leiden. Zsolt Sebestyen onderzoekt met collega’s binnen het Universitair Medisch Centrum Utrecht een compleet nieuwe manier om kanker aan te pakken: ze richten zich niet op de tumor zelf, maar versterken het immuunsysteem.
Al vele jaren wordt er gesproken van ‘genetische modificatie’, maar pas sinds de opkomst van de synthetische biologie mag je met recht zeggen dat er serieus wordt gemodificeerd in de genetica. Welke sprongen in kennis hebben dit mogelijk gemaakt? Een technisch en historisch overzicht.
Het knippen en plakken van een volledig synthetisch genoom van een bacterie is één ding. Voor het compleet, van de bodem af opbouwen van een synthetische cel is nog wat meer nodig.
Kun je het onzichtbare zichtbaar maken? Met microscopen inzoomen op cellen, dat houdt een keer op. Siewert-Jan Marrink gebruikt daarom een supercomputer om de allerkleinste details in beeld te krijgen. De computer rekent uit hoe moleculen op elkaar reageren. Marrink ontving onlangs maar liefst...