Neurowetenschappelijk onderzoek kan heel kunstzinnig zijn. Voor de wedstrijd ‘Art of Neuroscience’ maakten wij een dynamisch, levend gedicht op basis van teksten van echte hallucinaties: psychoëzie.
Wie: Janna de Boer Wat: Arts-onderzoeker Waar: UMC Utrecht Hersencentrum Studie: Geneeskunde en taalwetenschap Promotie gaat over: Het analyseren van taalgebruik van onder andere patiënten met een psychose. Ik koos dit vakgebied omdat: Ik het heel boeiend vind om te ontdekken waar het menselijk brein allemaal toe in staat is. De belangrijkste uiting van al die mogelijkheden is natuurlijk in de taal! Geboren: 15-01-1990, te Santa Fe (Verenigde Staten)
Leukste aan wetenschapper zijn: Alles met een kritische blik mogen bekijken, altijd mogen vragen ‘oh ja, is dat zo?’ Meest bijzondere moment als wetenschapper: Om de theorie waar je al maanden over nadenkt, terug te zien in de praktijk! Moeilijkste aan wetenschapper zijn: Dat de mogelijkheden eindeloos zijn. Helaas kun je niet alle ideeën en plannen uitwerken, dan moet je toch ergens voor gaan en andere projecten loslaten. Hobby’s: Reizen naar verre oorden om je daar te laten verrassen door een wereld die je nog niet kent, en daar dan een goed boek lezen. Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken: Dat mensen over mijn onderzoek lezen en daardoor verrast worden, een nieuwe invalshoek ontdekken of net een andere kijk op de wereld krijgen. Wie is je grote voorbeeld: Emily Dickinson, zij was zo bescheiden en onzeker over haar werk dat het pas gepubliceerd werd toen ze zelf al overleden was. Een goed voorbeeld waarom je best wat trotser mag zijn op je eigen werk! Wat wilde je worden toen je 7 was: Bioloog En toen je 17 was: Arts voor artsen zonder grenzen. Leukste reactie op je onderzoek: “Nou, kom maar op met die diagnose!”
Neurowetenschappelijk onderzoek kan heel kunstzinnig zijn. Voor de wedstrijd ‘Art of Neuroscience’ maakten wij een dynamisch, levend gedicht op basis van teksten van echte hallucinaties: psychoëzie.
Hersenonderzoekers zijn er steeds meer van overtuigd dat onze ziel, geest, en bewustzijn volledig terug te brengen zijn tot ons brein. Terecht, maar laten we het lichaam van psychiatrische patiënten niet vergeten!
Patiënten op een acute psychiatrische afdeling zijn daar vaak niet uit vrije wil. Als arts in opleiding tot psychiater werkte ik de afgelopen maanden op zo’n afdeling. Hier deel ik iets wat me opviel in gesprekken met patiënten.
God straft onmiddellijk: mijn column over goede voornemens bleek niet in goede aarde te vallen bij de etymologen onder ons, en gelijk hebben ze.
Nadenkend over mijn goede voornemens voor 2019, raakte ik afgeleid door de herkomst van deze woorden. Waar komen “goede voornemens” vandaan?
Artsen hebben het in hun verslagen standaard over ‘patiënt’ en nooit over ‘de patiënt’. Waarom wordt dat lidwoord vrijwel altijd weggelaten?
In tegenstelling tot onze zuidelijke taalburen, die vaak een Nederlandse vertaling van een woord verzinnen, nemen wij vaak woorden uit andere talen op in ons vocabulaire. Dit leidt soms tot grappige situaties.
Het internet staat er vol mee: is het nou Laurel, of toch Yanny? Allerlei theorieën doen de ronde. Inmiddels hebben taalkundigen over de hele wereld uitgelegd hoe het kan dat je in één geluidsfragment zulke verschillende dingen kunt horen.
Op de middelbare school had ik twee zeer totaal verschillende toekomstdromen. Meestal komen dromen niet uit, maar zoals mijn ouders al voorspelden heb ik nu toch mijn droombaan.
De Duitse feministe Marlies Krämer sleepte haar bank voor de rechter: ze wil geen ‘Kunde’ zijn van haar bank, maar ‘Kundin’. “Taal is de sleutel naar gelijke rechten”, is haar lijfspreuk en beweegreden voor deze aanklacht.
Mensen met een 100% richtingsgevoel wijzen zonder problemen aan waar het noorden is, alsof ze een kompas ingeslikt hebben. Hoe werkt dat precies?
Waar komen woorden vandaan en hoe lang bestaan bepaalde woorden al? We weten het door het woordenboek van professor Nicoline van der Sijs, een van mijn grote voorbeelden.
Wat hebben dans, kunst, muziek, taal en wetenschap met elkaar te maken? Dat ontdekte ik laatst toen ik als wetenschapper deel uitmaakte van het kunstproject HOWL.
In de Amsterdam Arena wordt meestal hard gevochten om balbezit door voetballers. Maar je kunt er ook terecht voor inspirerende congressen, ontdekte ik toen ik daar voor het eerst van mijn leven was.
Multidisciplinair onderzoek zorgt voor nieuwe inzichten. Ik mocht naar de plek waar natuurkundigen, taalwetenschappers, historici en artsen samen op ideeën komen: het Santa Fe Instituut in Amerika.
Het verschil tussen talen zit niet in de diversiteit in tekens of geluiden, maar in de manier waarop je naar de wereld kijkt. Dat zei wetenschapper Willem von Humboldt tenminste in 1820. Ook nu nog denken wetenschappers dat de taal die je spreekt bepaalt of beïnvloedt hoe je denkt. Wist je bij…