Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Hoe een opmerking van mijn vader mijn carrière heeft bepaald

Waarom ik koos voor kunstgeschiedenis

Liselore Tissen voor NEMO Kennislink

‘Waarom ben je eigenlijk kunstgeschiedenis gaan studeren?’ Een vraag die ik vaak te horen krijg. Want het is geen voor de hand liggende keuze en je wordt er al helemaal niet rijk van. Ik wist ook niet dat ik dit wilde, tot een confronterende opmerking van mijn vader aan de keukentafel.

Het kiezen van een studie is verwarrend, teleurstellend, soms ingewikkeld en vooral verrassend. Zo’n tien jaar geleden zat ik voor de eerste keer (ja, ik heb maar liefst twee keer het eindexamen mogen doen!) in de zesde klas. Ik had een totaal alfapakket met maar liefst 5 talen (Nederlands, Engels, Frans, Spaans en Latijn) en koos er daarnaast voor om veel met kunst, tekenen en handvaardigheid bezig te zijn.

Dat ik wilde studeren, was geen vraag. Ik hield ervan en wilde daarnaast heel erg graag op mezelf wonen. Dat ik iets met talen zou doen, was voor mij wel duidelijk. Daarnaast was de twijfel over welke studie ik waar wilde doen bij mij persoonlijk niet heel groot. Ik wilde weg uit Limburg en het liefste wilde ik iets met Engels of Spaans. Wanneer ik een doel voor ogen heb, ga ik erop af en is die ene keuze het helemaal.

De eerste kennismaking met de universiteit

Vol goede moed schreef ik me in voor een aantal open dagen in Leiden en Nijmegen, maar ik kwam van een koude kermis thuis. De studies waar ik me zo op verheugd had, vielen helemaal niet in de smaak bij het zien van de presentaties. American studies en Engels kon ik helemaal wegstrepen en Latijns-Amerikastudies was het ook niet helemaal. Mijn moeder zei nog op de open dag: “Zeg, wilde je niet nog naar Kunstgeschiedenis kijken?”. Waarop ik antwoordde dat ik het zat was en ik besloot maar te doen wat me het minst vervelend leek, dat was Latijns-Amerikastudies.

Gelukkig had ik wel een studentenstad gevonden die ik helemaal leuk vond: Leiden. Maar dat was me ook al met de paplepel ingegeven door mijn ouders die er ook allebei hebben gestudeerd. Daarnaast Nijmegen niet de charme die Leiden voor mij had.

Een tweede kans

De grote klap kwam toen ik het eindexamenjaar opnieuw moest doen. Heel vreemd, want ik haalde alleen maar goede cijfers en had uit het niets al mijn examens verpest. Dit betekende dat ik 6 gym opnieuw moest doen, waardoor ik een stuk meer ruimte kreeg om nog eens te bekijken wat ik nou eigenlijk wilde. Dat het Leiden werd, stond voor mij vast. Maar welke studie? Ik herinner me nog een moment aan de keukentafel waar ik met mijn ouders overlegde welke vakken ik sowieso opnieuw wilde doen in dat extra examenjaar. “Kunst absoluut!”, waarop mijn vader zei: “Waarom?” “Omdat ik dat echt heel leuk vind”, zei ik.

Hierop sprak mijn vader de woorden die mijn hele wereld omgooiden: “Ik zou toch nog maar eens goed over je studiekeuze nadenken dan…”. Met die woorden in mijn achterhoofd ben ik naar de open dag gegaan – met lichte angst en hopend dat het niet zo zou tegenvallen als het jaar ervoor. Wat bleek? Ik was op slag verliefd. Het specialisme van de docenten, de verdiepende colleges en de prikkelende discussies. Kunstgeschiedenis is meer dan plaatjes kijken in een chique museum, het is de kritische kijk op de maatschappij en het brede scala aan onderwerpen (van cultureel erfgoed in oorlogsgebied tot designstoelen in Franse ancien-régime-interieurs) waar je je mee bezig kan houden die de studie zo mooi maken.

Neem een kijkje bij de studie kunstgeschiedenis in Leiden!

De beste keuze

Die woorden zetten mijn wereld op zijn kop, want nu, 10 jaar later, werk ik nog altijd vol passie binnen de kunstwereld. Bovendien heb ik ervaren dat je je binnen een studie heel veel kanten op kan ontwikkelen. Waar ik eerst dacht dat ik renaissancekunst helemaal te gek vond, blijkt dat door een studie totaal te veranderen. Doordat er een heel scala aan vakken langskomt, ontdekte ik dat ik materiaalkunde, kunstrestauratie, filosofische discussies en technologie binnen de kunstwereld veel interessanter vind.

Hoe is het afgelopen met mijn eerste keuze, Latijns-Amerikastudies? Mijn liefde voor Spaans is nooit weggegaan en tijdens mijn studie heb ik daarom zelfs een minor Latijns-Amerikastudies gedaan en heb ik zelfs een tijdje in Salamanca in Spanje gestudeerd. Zo wist ik toch van die studie te proeven. Dit laat zien hoe breed je studie in te vullen is en dat de keuze voor een studie niet definitief hoeft te zijn. Er is genoeg ruimte om je in allerlei richtingen te ontwikkelen en je eigen koers te varen.

Studeren in Salamanca. Ik sta helemaal rechts op de foto.

Liselore Tissen voor NEMO Kennislink

Wat heb ik geleerd?

  • Neem de tijd en ga ook bij twijfel toch kijken bij een studie die je in eerste instantie niet meteen interessant vindt, wie weet verrast een studie je enorm
  • Luister naar je hart, wat vind je nou écht leuk en krijg je energie van?
  • Ook al ben je een koppige tiener, soms helpt het om naar je ouders te luisteren, die hebben immers vaak ervaring, al lijkt dat misschien eerst onzin
  • Een studie is niet in beton gegoten, er zijn genoeg mogelijkheden om te groeien en verschillende kanten op te gaan
  • Geniet van het proces en al het moois wat er te leren valt.

Dé ouders aan wie ik mijn onwijs gave carrière te danken heb – Masteruitreiking in het academiegebouw

Liselore Tissen voor NEMO Kennislink
ReactiesReageer