Emoties als angst en boosheid zijn wetenschappelijk grondig onderzocht, maar walging nauwelijks. Sinds kort is er veel aandacht voor deze emotie. Walging blijkt aan de basis te liggen van verschillende psychologische stoornissen en verklaart heftige homofobische reacties of extreme reacties op pedofielen. Zondag gaat Labyrint op Ned 2 over deze emotie.
De universele uitdrukkingen
Charles Darwin schreef al over het belang van gezichtsuitdrukkingen als communicatiemiddel. Hij wierp ook de theorie op dat deze uitdrukkingen een soort universele taal vormen. Oftewel, als jij als westerling oog in oog zou komen te staan met iemand die geïsoleerd is opgegroeid in de jungle van Nieuw-Guinea, en een van jullie zou bemoedigend lachen, dan zou de ander dit direct herkennen als een geruststellend teken. Of dit klopt, wordt door de wetenschap echter steeds vaker in twijfel getrokken.
De Himba lachen ook, als je ze kietelt
Gezichtsemoties vastgelegd
Waarom walgen we?
Wat is de reden dat we ergens van walgen? De Amerikaanse evolutionair psycholoog Joshua Tybur ontdekte drie verschillende categorieën walging, met als overeenkomst dat ze ons helpen overleven: pathogene walging (beschermt ons tegen zaken die ons ziek kunnen maken), seksuele walging (voorkomt voortplanting met ongeschikte partners) en morele walging (t.a.v. personen die zich niet aan sociale normen houden, bijvoorbeeld pedofielen of corrupte politici).