Esther Thole studeerde met veel plezier scheikunde en rolde daarna zonder helder plan de ‘communicatie’ in. Het schrijven beviel zo goed, dat ze alweer jaren geleden besloot als zelfstandig wetenschapsjournalist en tekstschrijver te gaan werken. Dan kun je namelijk in heel veel verschillende onderwerpen duiken en dat doet ze het liefst. Als het gaat over chemie (in alle mogelijke vormen), eten, kunst of (wetenschaps)geschiedenis heb je haar aandacht meteen te pakken.
Voor NEMO Kennislink schrijft ze vooral over ‘levende systemen’. Over hoe leven werkt, over de chemische reacties en processen in alles wat leeft – van oerbacterie tot moderne mens – en hoe we dat als inspiratiebron kunnen gebruiken voor bijvoorbeeld nieuwe materialen, geneesmiddelen en productieprocessen. In 2018 verscheen haar boek ‘Makers van leven: hoe wetenschappers leven bouwen in het lab’ bij Maven Publishing.
In de natuur zijn het grote moleculen, zoals eiwitten, die belangrijke functies vervullen. Chemicus Helma Wennemers vraagt zich af of het mogelijk is om met kleinere moleculen veel van die nuttige eigenschappen te imiteren.
Ilja Voets krijgt de KNCV Gouden Medaille 2019 voor haar onderzoek naar de opbouw van materialen.
De ontdekking van een nieuwe bacterie die complete cellen naar binnen kan werken zet de microbiologie op z’n kop. “Dit is voor mij de publicatie van het jaar”, zegt hoogleraar microbiologie Thijs Ettema (Wageningen Universiteit).
In de natuur zijn het grote moleculen, zoals eiwitten, die belangrijke functies vervullen. Chemicus Helma Wennemers vraagt zich af of het mogelijk is om met kleinere moleculen veel van die nuttige eigenschappen te imiteren.
Ilja Voets krijgt de KNCV Gouden Medaille 2019 voor haar onderzoek naar de opbouw van materialen.
Een boek over bloed dat eigenlijk vooral over mensen gaat. Mensen die bloed geven, het nodig hebben of onderzoeken. Journalist Rose George vertelt hun verhalen in haar boek ‘Bloed. Een biografie’
De ontdekking van een nieuwe bacterie die complete cellen naar binnen kan werken zet de microbiologie op z’n kop. “Dit is voor mij de publicatie van het jaar”, zegt hoogleraar microbiologie Thijs Ettema (Wageningen Universiteit).
Waaraan kun je zien of er op een andere planeet leven is (geweest)? Om dat te onderzoeken moet je eerst begrijpen waarom leven op aarde mogelijk is.
Wat is belangrijker in de evolutie: gevoelig zijn voor genetische veranderingen of juist een beetje robuust? Een groot experiment in gist laat zien dat de meest succesvolle stammen ook steeds kwetsbaarder worden voor schadelijke mutaties.
Chemici van de Universiteit Twente hebben kunstspieren ontwikkeld die niet alleen samentrekken en weer ontspannen, ze passen ook hun stijfheid aan tijdens die beweging. Net zoals de spieren in ons lichaam dat doen.
Iedereen moet iets weten van chemie, vindt de Duitse chemicus Mai Thi Nguyen-Kim. Maar wie ze nou precies wil overtuigen met haar boek ‘Een kwestie van chemie’ wordt niet duidelijk.
Kunnen we het ontstaan van leven verklaren vanuit de natuurkunde? Nee, aldus Stuart Kauffman in zijn nieuwste boek A world beyond physics. Zijn ideeën prikkelen, maar zijn toon irriteert.
Levende cellen verbruiken continu energie die ze ook zelf opwekken. Om kunstmatige cellen meer levensecht te maken, is zo’n energievoorziening een voorwaarde. Groningse chemici komen nu met een werkende, moleculaire energiecentrale.
Levende cellen gebruiken netwerken van chemische reacties om allerlei functies uit te voeren. Chemici in Nijmegen hebben nu een controleerbaar remsysteem ontwikkeld om dit soort netwerken beter na te bootsen. Een stap op weg naar een moleculaire computer.
Zo’n twee miljard jaar geleden kwam er abrupt een einde aan het Great Oxidation Event, waarin er voor het eerst flink wat zuurstof geproduceerd werd op aarde. Dit markeert de hongerdood van een fors deel van het zuurstofproducerende leven.
Immuuntherapie tegen kanker is volop in ontwikkeling. Daarvoor zijn antilichamen nodig. Met een nieuwe techniek kunnen laboratoria nu snel en goedkoop precies het juiste antilichaam maken.
Hoe zag de oercel eruit waar wij uiteindelijk allemaal van afstammen? Microbioloog Thijs Ettema zoekt naar de puzzelstukjes om de stamboom van het leven compleet te maken.
Interview met Meike Wortel en Ken Kraaijeveld: zij bestuderen microscopische wormpjes om meer grip te krijgen op de (on)voorspelbaarheid van evolutie.
Mineralen uit meteorieten van Mars laten zien dat vanaf 4,5 miljard jaar geleden geen catastrofale inslagen meer plaatsvonden op de rode planeet.
We hebben een verkeerd beeld van zowel natuur als technologie, vindt filosoof Koert van Mensvoort. In zijn boek Next Nature pleit hij voor een nieuwe blik op beide en op de rol van de mens daarin.
Voordat er leven was, vertoonden moleculen al gedrag dat lijkt op leven. Omer Markovitch probeert dat gedrag via computermodellen te begrijpen en te voorspellen.
Wie de geschiedenis van de mens(heid) wil begrijpen, moet vooral kijken naar schuivende continenten en veranderende klimaten, schrijft Lewis Dartnell in zijn boek Origins. Dat levert veel interessants op, maar hij ziet soms te gemakkelijk een oorzakelijk verband.
Vervuiling, slechte werkomstandigheden en heel veel afval. De leerindustrie staat er niet goed op. Kweekleer kan op alle fronten voordelen bieden. Extra bonus: je hoeft er geen dieren voor te slachten.
Hoe zag de eerste cel eruit? NEMO Kennislink interviewde Shraddha Shitut over haar onderzoek naar het delen van oercellen.
Een nieuwe weergave van het periodiek systeem laat de elementen op je mobiel zien op basis van hun hoeveelheid en beschikbaarheid.
De zoektocht naar de oorsprong van leven heeft weer een nieuw puzzelstukje opgeleverd. Chemici hebben een route gevonden waarmee je uit hetzelfde molecuul zowel de onderdelen van RNA als van DNA kunt maken.
Uit menselijke cellen kun je in het laboratorium een mal voor een bloedvat kweken dat in het lichaam van nierpatiënten langzaamaan tot een lichaamseigen bloedvat wordt omgevormd. Dat biedt hoop op minder bijwerkingen en minder noodzakelijke ingrepen.
Geïnspireerd door het gedrag van samenklonterende cellen, presenteren Amerikaanse onderzoekers nu hun ‘deeltjesrobot’.
Toegankelijke en heldere instructies helpen echt om mensen veiliger te laten werken met gevaarlijke stoffen, zegt arbeidshygiënist Leo van der Biessen.
Iedereen wil veilig werken. Zeker als je dagelijks in aanraking komt met gevaarlijke stoffen. Maar wat is ‘veilig’? De Gezondheidsraad probeert daar een getal aan te hangen: de gezondheidskundige advieswaarde.
In een cel is het veel duw- en trekwerk. Zwitsers onderzoek geïnspireerd op de kleurverandering in garnalen helpt om een kijkje binnen in de cel te nemen.
Materialen die de natuurlijke omgeving van levende cellen nabootsen zijn interessant voor medische toepassingen. Chemici uit Nijmegen zetten een nieuwe stap in het aanbrengen van biologische eigenschappen in deze materialen.
Van een chaotische verzameling moleculen naar een goed georganiseerd geheel dat zichzelf kan vermenigvuldigen. Zo is leven op aarde waarschijnlijk ontstaan. Chemicus Evan Spruijt probeert dat proces na te bootsen met druppeltjes.
