Naar de content

Bomvolle encyclopedie met dierenweetjes

Recensie 321 superslimme dingen die je moet weten over dieren

Lannoo

Ottermoeders houden de hand van hun jongen vast als ze slapen en slangen ruiken met hun tong. Het zijn twee van de vele weetjes die je ontdekt in het boek ’321 superslimme dingen die je moet weten over dieren’. Dat veel meer dan 321 feitjes bevat.

Van voetballende hommels, tot gapende honden. En van grasmaaiende capibara’s tot huilende babyzeehonden. Het boek ’321 superslimme dingen die je moet weten over dieren’ staat vol met, je raadt het al, dierenweetjes. Eigenlijk zijn het veel meer dan 321 weetjes. Het zijn namelijk 321 korte stukjes, met soms meer dan één weetje in een stukje. Wie denkt het boek open te slaan, en meteen een willekeurig feitje gepresenteerd te krijgen, heeft het mis. Je moet daarvoor soms wel een stukje lezen.

Het boek is geschreven door Mathilda Masters die zichzelf ontdekkingsreiziger noemt en zegt alles te weten over bijna alle onderwerpen. Of dat zo is, weet ik niet. Maar over dieren heeft ze in ieder geval veel mooie informatie gebundeld. Het is een lekker dik boek om doorheen te bladeren.

Uitrokende raven

Zo leer je dat jaks tot op 6100 meter hoogte kunnen leven. Dat raven hun ongewenste bezoekers (beestjes tussen hun veren) uitroken boven schoorstenen, dat felle blauwe ballen bij de uilenkopmeerkat aantonen dat ze hoog in rang staan en dat babytapirs eruit zien als watermeloenen op pootjes.

Het boek is opgedeeld in zestien hoofdstukken. ‘Verrassend slimme dieren’ bijvoorbeeld, ‘dieren die van donker houden’ maar ook ‘beroemde dieren’. Daarin vind je bijvoorbeeld Ham, de chimpansee die speciaal getraind werd om de ruimte in te vliegen. En die voor de benodigde kennis zorgen waardoor in mei 1961 de eerste mens de ruimte in kon. Ook kom je er Najin en Fatu tegen, de laatste twee noordelijke witte neushoorns op aarde. Twee vrouwtjes, dus de soort is nu gedoemd om uit te sterven. En je leest over slimme Hans, een Duits paard waarvan gedacht werd dat hij goed kon tellen, maar dat eigenlijk gewoon goed lichaamstaal bleek te kunnen lezen.

Er werd gedacht dat Slimme Hans kon tellen, totdat de Duitse psycholoog Oskar Pfungst zich ermee ging bemoeien. Die ontdekte dat het paard goed was in het lezen van lichaamstaal van zijn baas. Die maakte waarschijnlijk een kleine beweging, of ontspande zich, waardoor Hans wist wanneer hij kon stoppen met tellen (met zijn voet stampen).

 Wikimedia Commons, Publiek Domein

Alle stukjes gaan gepaard met bijpassende, leuke tekeningen van Louize Perdieus. De vormgeving is aantrekkelijk en nergens te druk. ’321 Superslimme dingen die je moet weten over dieren’ lijkt me ook een goede weetjes-encyclopedie voor op school. Iedere dag een dierenweetje, wie wil dat nou niet? Kun je ook thuis doen voor het eten of voor het slapen. Of als lekker weetjesboek op de wc.

321 superslimme dingen die je moet weten over dieren. Mathilda Masters en Louize Perdieus. Lannoo. 312 pagina’s. 20,50 euro. Vanaf ongeveer 10 jaar.

ReactiesReageer