Wie: Tessa Magdalena Lisa Kaufman
Wat: Socioloog en pedagoog
Waar: Rijksuniversiteit Groningen
Studie: Klinische master Pedagogische Wetenschappen en onderzoeksmaster Development and Socialization in Childhood and Adolescence aan de Universiteit Utrecht
Promotie gaat over: Kinderen die slachtoffer zijn van chronisch (dus ernstig of langdurig) pesten
Ik koos dit vakgebied omdat: Er nog te veel kinderen worden gepest en er te weinig wetenschappelijke kennis is over hoe we dat kunnen herkennen, verklaren, voorkomen of verhelpen.
Geboren: 27-12-1990
Leukste aan wetenschapper zijn: Het verdiepen in een puzzel totdat je uiteindelijk (een klein stukje van) een puzzelstukje vindt.
Meest bijzondere moment als wetenschapper: Toen ik mijn bevindingen deelde met de trainers van het anti-pestprogramma KiVa waar ik onderzoek naar doe. Ik legde uit welke kenmerken volgens mijn onderzoek kinderen kwetsbaar maken om chronisch gepest te worden, zelfs in een school met een anti-pest programma. “Hier moeten we iets mee doen”, zeiden ze allemaal. Wow, ze nemen mijn onderzoeksbevindingen meteen serieus, dacht ik.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn: Je moet engelengeduld hebben, soms ben je wel twee jaar bezig met één artikel voordat je tevreden bent…
Hobby’s: Schrijven, dansen, gitaar spelen, reizen, naar theater en het filmhuis gaan.
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken: Ten eerste hoop ik dat lezers door mijn stukjes ontdekken dat onderzoek niet saai, maar spannend is. Ten tweede gun ik lezers een kijkje in het onderzoek naar pesten. Er bestaan best veel (voor)oordelen over pesten, die je bijvoorbeeld in de media ziet, maar het is ook belangrijk dat mensen er een meer genuanceerd, wetenschappelijk onderbouwd beeld over vormen.
Wie is je grote voorbeeld: Klassiekers zoals Jean Piaget, Anna Freud, Dorothy Burlingham, John Bowlby en Mary Ainsworth fascineren me vanwege hun intens gedetailleerde observaties van kinderen en hun ontwikkeling. Tientallen decennia later boeien hun boeken mij nog steeds.
Dichterbij huis zijn twee van mijn (oud)begeleiders (Laura Baams en Tina Kretschmer) wel een beetje mijn rolmodellen. Twee succesvolle vrouwen met een hoge dosis energie en ideeën. Het liefst zou ik over vijf of tien jaar in hun schoenen staan.
Wat wilde je worden toen je 7 was? “Uitvinder”. Aardig gelukt, toch?
En toen je 17 was? Pedagoog of schrijfster.
Leukste reactie op je onderzoek: Toen de hoofdredacteur van het top-tijdschrift Child Development schreef dat mijn artikel een “heel belangrijke bijdrage” aan de kennis over pesten zou kunnen leveren. Dat voelde enorm bijzonder.
Links:
Anti-pestprogramma’s op basisscholen zijn populair, en sommigen blijken ook effectief te zijn. Maar hoe zit het met die programma’s op middelbare scholen?
Mijn goede voornemen voor 2019 is bondig, maar groots: mijn proefschrift afmaken!
Als er door interventies minder wordt gepest op school lijkt dat een reden om de vlag uit te hangen. Maar geldt dat ook voor kinderen die nog steeds het buitenbeentje van de groep zijn?
Als kind vond ik het simpel om te kiezen wat ik wilde worden als ik groot was: schrijfster en uitvinder. Ik zou romans schrijven, nadenken over problemen in de wereld, die oplossen met een uitvinding en daar een boek over schrijven. Op de middelbare school bleek het kiezen van een toekomst, e…
Als sociaal wetenschapper hoef je niet sociaal te zijn. Velen werken achter hun scherm en zien weinig van de mensen naar wie ze onderzoek doen. Zonde eigenlijk, ontdekte ik tijdens ervaringen waarin ik niet alleen iets leerde áán de maatschappij, maar ook andersom.
“We behandelen elkaar met respect. Samen maken we er een fijne groep van.” Veel basisschoolkinderen kennen deze regels van het antipestprogramma KiVa waarschijnlijk wel. Maar wie bedacht die regels? Ik vertel je iets over mijn inspiratiebron Christina Salmivalli.
Veel kinderen worden gepest vanwege hun kleding. Vermindert het pestgedrag op school als iedereen een uniform draagt? Het lijkt me prachtig als getreiter zo simpel op te lossen is. Maar werkt het?
Wat is pesten eigenlijk? Het lijkt een simpele vraag, maar voor mij als onderzoeker is het antwoord daarop best lastig. Want hoe definieer je precies wat pesten is en hoe onderzoek je dat het beste?
Als onderzoeker kom je soms op bijzondere plekken. Zo discussieerde ik tijdens een Amerikaans congres met een wereldberoemde onderzoeker, werd ik uitgenodigd voor een besloten avondfeestje bij een professor thuis en dacht ik op zijn wc na over passie voor de wetenschap.