Wie: Remco Castelijn Wat: Promovendus Experimentele Hoge-Energiefysica Waar: Nikhef (Nationaal instituut voor subatomaire fysica) Studie: Natuur- en Sterrenkunde Deze studie gekozen omdat: Ik wilde weten hoe het universum in elkaar steekt. Geboren: 1989 te Roosendaal en Nispen Leukst aan wetenschapper zijn: Dat je niet alleen met je neus bovenop de nieuwste ontwikkelingen zit in, maar er zelf ook aan mee kan helpen. Moment dat het verschrikkelijk was: Het begin van onderzoek is verschrikkelijk, ik voelde me alsof ik helemaal niets wist. Zelfs de meest makkelijke dingen waren te moeilijk. Gelukkig valt op een gegeven moment de puzzel in elkaar. Hobby: Samen met vrienden zijn, series en films kijken, af een toe en boek lezen en steeds van plan zijn om te gaan sporten (en het dan toch niet doen).
Huisdieren: Guppies Houdt van: Soms moet je zo hard werken dat je in een roes komt. Je bent dan volledig gefocust. Zelfs eten schiet er bij in en je baalt dat je weer moet gaan slapen. Daar hou ik echt van, hoe raar het ook klinkt. Houdt absoluut niet van: Mensen die klagen dat ze een tentamen slecht hebben gemaakt en vervolgens een hoog punt halen. Meer van Remco: Artikel over het Higss-deeltje
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Dat lijkt een cliché, maar wat is het waar als je promovendus bent. Hoe krijg je dat proefschrift op tijd af?
Toen vrienden van mij op de Lise Meitnerstraat in de natuurkundebuurt van Nijmegen gingen wonen, vroeg ik me ineens af, wie is deze vrouw eigenlijk? Ze blijkt samen met Otto Hahn de ontdekker van kernsplijting te zijn.
Als wetenschapper kom je overal. Zo werk ik de helft van mijn tijd in Nijmegen, waar ik woon, en de andere helft in Amsterdam, waardoor ik veel reis. Als het kan blijf ik dan ook graag ergens slapen. Helaas waren vorige week al mijn gebruikelijke adresjes bezet. Wat nu? Kamperen!
Ik ben inmiddels al weer een paar maanden terug in Nederland. Een mooi moment om terug te blikken op een jaar op de grens van Frankrijk en Zwitserland, want in de internationale omgeving van Genève ontmoet je veel mensen uit allemaal verschillende landen. Dat is hartstikke leuk en je leert vee…
Het was dit weekend dan eindelijk zover. Ik ben nu officieel ATLAS trigger shifter. Wat? Ik mag de ATLAS-deeltjesdetector besturen!
Groot nieuws: een steenmarter heeft de LHC, de grootste deeltjesversneller ter wereld, platgelegd. Iets wat je natuurlijk niet elke dag meemaakt. Maar hoe kan zo’n klein beestje zo’n groot experiment vellen? En wat zijn de gevolgen? Een reconstructie van een abnormale werkdag.
Het Las Vegas van Europa wordt het wel genoemd: Monte Carlo. Een wijk puur gebouwd om de staatskas van Monaco te spekken. Maar behalve dat, verleent het ook haar naam aan één van de belangrijkste computertechnieken om deeltjes te simuleren.
Op een ochtend kwam ik het kantoor binnen en liet mijn begeleider me een grafiekje zien. Niet heel bijzonder zou je zeggen. Maar dit grafiekje was anders dan anders. Een punt stak boven de rode lijn uit, een piekje in de data. Wat was er aan de hand?
Misschien had ik verhuizen bij mijn hobby’s moeten vermelden. Ik ben inmiddels al negen keer van woning gewisseld en de volgende keer zit eraan te komen. Deze is alleen wel een beetje bijzonderder, komend jaar ga ik namelijk in het Franse dorpje Prévessin wonen.
Vorige week was het zo ver. Voor het eerst heeft de mensheid het voor elkaar gekregen om protonen (waterstofkernen) op elkaar te laten botsen bij de wonderbaarlijk hoge energie van 13 TeV. Nu zal dat de meeste mensen niet zo veel zeggen en iedere vergelijking is praktisch zinloos (de energie d…
De wereld zat aan de buis gekluisterd toen Neil Armstrong op 21 juli 1969 zijn eerste stappen op de maan zette. Het waren opwindende tijden waar mijn ouders soms nog wat melancholisch aan terugdenken. Zonde, zou ik zeggen, want dat is wat mij betreft zeker niet het belangrijkste wat er in dat …