Wie:
Karlien Strijbosch
Wat:
Culturele antropologie en migratiestudies
Waar:
Universiteit Maastricht
Studie:
Bachelor University College in Maastricht daarna de onderzoeksmaster Culturele Antropologie in Utrecht.
Promotie gaat over:
Migranten die terug (moeten) keren van Europa naar Senegal. Wat betekent dit voor hen en de mensen om hen heen? Hoe vertellen ze over hun ervaringen? En wat juist niet?
Ik koos dit vakgebied omdat:
Ik graag mensen ontmoet met allerlei verschillende (culturele) achtergronden en het interessant vind om naar hun persoonlijke verhalen te luisteren en die in bredere maatschappelijke vraagstukken te plaatsen.
Geboren:
in 1989.
Leukste aan wetenschapper zijn:
De vrijheid en dat je nieuwsgierig mag zijn.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Je bent nooit écht klaar, het kan altijd meer en beter. Ook is het soms lastig dat je soms het gevoel hebt dat je met lege handen staat (je bent onderzoeker en geen psycholoog of hulpverlener).
Hobby’s:
Fietsen, beachvolleybal, wandelen, vrienden zien.
Karlien Strijbosch
Karlijn Haagsman voor NEMO Kennislink
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Dat resultaten en vragen van onderzoek niet alleen binnen de muren van de universiteit blijven. Ik krijg nu de kans om een gevarieerd beeld te vormen over migratie en de gevolgen voor de verschillende betrokken partijen. Ik neem anderen graag mee in deze ontdekkingstocht en ben benieuwd wat voor vragen er spelen bij (jonge) mensen over dit onderwerp.
Wie is je grote voorbeeld:
Er zijn veel mensen die een voorbeeld voor me zijn, maar als ik iemand moet noemen voor mijn studiekeuze is het mijn oma. Ze wilde graag studeren en andere culturen leren kennen maar kon dit niet omdat ze een meisje was en moest werken in het café van haar vader. Ze was erg geïnteresseerd in de mensen om haar heen en bleef studeren tot ze in de tachtig was. Ik zie haar nog zitten aan de eikentafel met haar Engelse schriftje. In 5VWO kregen mijn broer en ik een Sloveense uitwisselingstudent in huis en toen sprak ze Engels met hem aan onze keukentafel. ‘How are you? Do you like the Netherlands?’ Dat was zo leuk!
Wat wilde je worden toen je 7 was:
Postbode, schrijfster of professioneel tennisster.
En toen je 17 was:
Dat wist ik niet precies, misschien journalist? Ik wilde in ieder geval wat van de wereld zien, ervaringen opdoen, leren over andere perspectieven en waar mogelijk bijdragen aan een rechtvaardigere wereld met oog voor de natuur.
*Leukste reactie op je onderzoek:*´Dus je bent geïnteresseerd in mijn verhaal?!’ Dit vroeg de stokbroodverkoper in Dakar verbaasd toen we aan de praat raakten en ik vertelde dat ik op zoek ben naar ervaringen van migranten die weer in Senegal zijn.