Op reis voor de wetenschap

Stockholm, Rome, Johannesburg, Charlotte (North Carolina) zijn voorbeelden van steden waar ik tijdens mijn werk al ben geweest. Niet alleen voor het verzamelen van data, maar ook voor het bezoeken van conferenties. Natuurlijk kun je er ook voor kiezen om hier zelf op vakantie te gaan, maar soms kom je op plekken waar je zelf niet aan zou denken. Daarnaast: wat is er nou beter dan reizen tijdens werktijd, zonder vakantiedagen op te nemen terwijl je baas betaalt!

Ik wil vooral graag wat meer vertellen over mijn reis naar North Carolina, omdat ik hier drie weken ben geweest om data te verzamelen. En omdat dit juist zo’n bestemming is waar ik anders nooit op vakantie zou gaan!

Een vreemde, maar gewone wereld

De Verenigde Staten zijn een westers land, en we kennen er veel van door films en series. Daarom is het vreemd om toch in een totaal andere wereld te stappen. Vooral in North Carolina, waar eigenlijk niet zo veel spannends gebeurt. Er zijn geen grote bekende films opgenomen, er is weinig over in het nieuws, en buitenlandse toeristen komen er nauwelijks.

Kortom: je stapt in een ‘gewone wereld’ waar mensen gewoon wonen en werken, maar toch kom je er als bezoeker in aanraking met veel onbekende dingen en gewoonten die heel anders zijn dan bij ons. Het voordeel van het gebrek aan toeristen is dat er genoeg gelegenheid is om deze mensen beter te leren kennen en erachter te komen waarom mensen zich hier zo thuis voelen.

Hitte en half-backs

Aan de kust is er duidelijk één groep goed vertegenwoordigd: rijke gepensioneerden. Eén van de redenen dat er juist in North-Carolina veel rijke mensen aan de kust wonen is vanwege de extreme hitte in Florida. Zo rond de pensioenleeftijd besluiten mensen uit steden als Washington D.C. en New York het koude noorden te verlaten om de sneeuwschuiver in te ruilen voor een bootje en golfclubs in het zonnige Florida.

Maar een deel van deze noordelingen besluit uiteindelijk vanwege de hitte toch meer halverwege te gaan wonen: in North Carolina. Dit gebeurt zo vaak dat deze mensen zelfs een speciale naam hebben gekregen: ‘half-backs’ – mensen die half terugkeren naar hun noordelijke roots. Dat het weer in North Carolina een stuk aangenamer is kon ik zeker beamen toen ik in februari de sneeuw op Schiphol verliet en aankwam in Greenville bij 23 graden!

Duurzaamheid en milieu

Waar ik het meest van ben geschrokken is het materialisme, de enorme hoeveelheid afval die mensen produceren en hoe onbewust mensen zijn over klimaatverandering. Toen klimaatverandering ter sprake kwam liet iemand mij cynisch de kade zien om het bovenste randje van het water aan te wijzen. ‘Zo hoog stond het 50 jaar geleden ook, en zo zal het de komende 100 jaar ook blijven staan.’ Het lijkt wel of de risico’s structureel onderschat worden. Op het strand stond ik met verbazing te kijken hoe de golven van de oceaan akelig dicht bij de huizen kwamen. Ik vroeg één van de bewoners of hij niet bang was dat orkanen zijn huis zouden vernietigen, waarop de man mij vertelde dat hij wel hield van de wind en de horizontale regen!

Maar ook als je je wél van al deze feiten bewust bent is het moeilijk in deze maatschappij om je ‘ecologische voetafdruk’ zo klein mogelijk te houden. De reisafstanden zijn groot en de infrastructuur is volledig ingericht op auto’s, wat niet echt uitnodigt om de fiets te pakken. Ook hadden de hotels waar ik sliep niet eens normale borden en bestek voor het ontbijt. In plaats daarvan kon ik gebruik maken van niet-recyclebaar plastic wegwerpmateriaal, dat scheelde namelijk weer personeel voor de afwas. Zelfs toen ik hetzelfde bord twee keer wilde gebruiken werd mij erop aangedrongen een nieuw bord te pakken!

Inspiratie

Toch heeft deze reis mij ook zeer inspirerende dingen gebracht. Wat mij vooral opviel is hoe veerkrachtig de Amerikanen zijn en hoe hard ze bereid zijn te werken om hun doelen te bereiken. Eén van die doelen is zelfs zo uniek dat North Carolina het op het nummerbord van alle auto’s heeft staan: de eerste mens worden die in staat is om te vliegen. Ruim honderd jaar geleden waren Wilbur en Orville Wright de eerste mensen die daarin slaagden.

Ik ben naar North Carolina gegaan om data te verzamelen, maar deze reis heeft mij meer opgeleverd dan dat. Het heeft me geïnspireerd om ook bij tegenslagen stug door te gaan en het onderzoek succesvol af te ronden.