Wouter op zoek naar de simpelste schematische plattegrond

Of het nu gaat om een gestileerde wegenkaart of een gedetailleerde stadsplattegrond, cartografische kaarten worden vaak nog steeds met de hand gemaakt. Tegenwoordig natuurlijk wel met behulp van een tekenprogramma op de computer. Maar de computer kan meer dan een tekenprogramma laten lopen…

17 juli 2014

Landgrenzen
Sommige handeling die nodig zijn om een goede kaart te maken, kunnen ook door de computer gedaan worden. Dit raakvlak tussen informatica en cartografie heet automatische cartografie. Hier houd ik me dagelijks mee bezig. Voor mijn promotieonderzoek werk ik aan schematisering. Dit is een vorm van automatische cartografie waarbij vormen op een gestileerde en abstracte manier worden weergegeven. Hierbij is het belangrijk dat je de abstracte vorm toch herkent. In het geval van de landsgrenzen betekent dit dat je de grenzen niet te veel kunt vervormen.

Hoe ver kun je een kaart stileren voor hij te abstract wordt? En kan de computer dat zelf aanvoelen?
Wouter Meulemans voor NEMO Kennislink

Intuïtie
Schematisering kom je vaak tegen bij kaarten van openbaar vervoer. Denk bijvoorbeeld aan de NS treinenkaart. Dit is begonnen met Harry Beck die in 1931 de eerste schematische metrokaart maakte voor de London Underground. Wereldwijd werd zijn succesvolle ontwerp nagebootst. Maar het maken van deze kaart was zeker niet eenvoudig. Hiervoor heeft Harry Beck veel verschillende ontwerpen geprobeerd. Om zo’n succesvol ontwerp met een computer na te bootsen is een hele uitdaging: een computer heeft immers geen intuïtie over wat wel of niet goed werkt.

Hoe kun je een computer een gestileerde kaart laten berekenen? En hoe zorg je er voor dat de computer dan ‘weet’ wat wel of niet goed werkt: wat is herkenbaar? Mijn promotieonderzoek gaat over dit soort vragen. Deze hebben niet maar één antwoord, meerdere zijn mogelijk. Maar dat maakt het juist een erg leuk onderwerp!