Naar de content

‘Veilige’ suikerconsumptie schadelijk voor muizen?

Jeremy Mathews

Uit onderzoek van de biologen Wayne Potts en James Ruff van de Universiteit van Utah blijkt dat muizen op een dieet met toegevoegde suiker minder gezond zijn dan hun soortgenoten die geen extra suiker eten. Maar is dat wel zo en wat kunnen we met die resultaten?

Potts en Ruff gebruikten voor hun experiment voor de verandering eens geen laboratoriummuizen, maar afstammelingen van de wilde muis. Deze gedragen zich namelijk veel natuurlijker, legt Ruff uit. “Laboratoriummuizen zijn al generaties lang gewend om in een kleine kooi te leven. En een muis in een kooi is te vergelijken met een auto in een garage. Als de auto niet start, heb je een probleem. Maar als de auto wel start, weet je nog niet zeker of hij helemaal in orde is. Om zeker te weten dat de auto goed werkt, moet je ermee de weg op.”

Meer sterfte, minder nakomelingen

Tijdens de eerste 26 weken van het experiment leefden alle muizen apart. Een deel van de proefdieren kreeg een gezond dieet, terwijl een ander deel een dieet met 25% extra toegevoegde suiker kreeg voorgeschoteld. Dit suikerrijke dieet is ongeveer te vergelijken met het dieet van een volwassene die gezond eet en daarnaast dagelijks een liter frisdrank drinkt. Na 26 weken werden de muizen bij elkaar geplaatst in één groot verblijf dat was opgedeeld in verschillende territoria.

Nog eens 32 weken later maakten Potts en Ruff de balans op. Ruff: “We zagen dat vrouwelijke muizen op een suikerrijk dieet eerder doodgaan dan hun soortgenoten op een normaal dieet. De toegevoegde suiker geeft de muizen een hoop energie waardoor zij in eerste instantie meer nakomelingen krijgen. Maar hun stofwisseling gaat ook substantieel omhoog, waardoor ze uiteindelijk eerder doodgaan.”

Na 26 weken werden de muizen in één groot verblijf geplaats, opgedeeld in verschillende territoria.

Douglas H. Cornwall, University of Utah

Voor mannelijke muizen is het een ander verhaal. Die gaan door toegevoegde suiker niet eerder dood, maar zijn slechter in staat om hun territorium te handhaven. “Onder mannelijke muizen heerst een heftige competitie. Ze gebruiken al hun fysiologische systemen om te overleven. Als één van die systemen verstoord raakt (bijvoorbeeld door extra suiker), is een mannetje minder goed in staat zijn territorium te verdedigen. Met als gevolg minder nakomelingen”, legt Ruff uit.

Onbekende doodsoorzaak

Het Amerikaanse onderzoek doet een hoop stof opwaaien. Niet in de laatste plaats omdat Potts en Ruff ervan overtuigd zijn dat de resultaten ook opgaan voor mensen. “Ik denk dat bij mensen dezelfde fysiologische effecten een rol spelen als bij muizen. Dat betekent overigens niet dat mensen die veel suiker eten eerder doodgaan en minder vruchtbaar zijn. Het betekent wel dat hun gezondheid over het algemeen lager zal liggen dan die van mensen die weinig suiker eten”, laat Ruff via e-mail weten. “We zien nu dat toegevoegde suiker schadelijk is voor muizen en ik denk dat we onszelf af moeten vragen of we dat wel in ons lichaam willen hebben.”

Is toegevoegde suiker wel zo schadelijk voor muizen?

Jeremy Mathews

Maar is die toegevoegde suiker nou echt zo schadelijk voor muizen? Critici denken dat het wel meevalt. Het experiment van Potts en Ruff laat op sommige punten namelijk te wensen over. Zo kregen de muizen alleen de eerste 26 weken verschillende diëten. Eenmaal in het grote verblijf kregen zij allemaal hetzelfde suikerrijke voedsel.

Daarnaast hebben de biologen niet in detail gekeken naar de doodsoorzaak van de muizen die tijdens het experiment stierven. Wel werd duidelijk dat het lichaamsgewicht en de hoeveelheden insuline, glucose en vetzuren in het bloed van muizen op een suikerrijk dieet nauwelijks verschilden van de waarden bij muizen op een normaal dieet. En dat doet juist vermoeden dat de dieren niet zijn gestorven door de extra suiker, maar door een andere onbekende oorzaak.

Bron:
  • James Ruff e.a. Human-relevant levels of added sugar consumption increase female mortality and lower male fitness in mice Nature Communications, 13 augustus 2013, doi:10.1038/ncomms3245