Sneeuwval in de Himalaya onderschat

Slecht nieuws voor bergtoeristen: in het Himalayagebergte is de kans dat je een regen- of sneeuwbui op je hoofd krijgt, minstens twee keer zo groot als men altijd dacht. Dat blijkt uit onderzoek van Walter Immerzeel, fysisch geograaf aan de Universiteit Utrecht, en een groep collega’s uit Wageningen, Nepal, en de Verenigde Staten.

De aardwetenschappers registreerden jarenlang hoe de de grootte van de gletsjers in het stroomgebied van de Indus door de tijd heen veranderde, en hoeveel water er door de rivier van de berg af stroomde. Aan de hand van deze gegevens hebben ze nu berekend hoeveel neerslag in het hooggebergte nodig is om deze veranderingen te verklaren.

Ze gebruikten hiervoor een computermodel dat de massa-balans van gletsjers door de tijd heen berekent. De onderzoekers simuleerden de veranderingen in het gebied waar de Indus ontspringt, in de periode van 2003 tot 2007. Neerslag, verdamping, en rivierafvoer werden meegenomen in de berekeningen.

Voedsel

Ruim een kwart van de wereldbevolking is afhankelijk van het water dat uit het Himalayagebergte en aangrenzende bergketens komt. De Indusvallei is het grootste geïrrigeerde gebied ter wereld. De voedselproductie is hier volledig afhankelijk van de gletsjers en de sneeuwval in de bergen.

Nu de temperatuur stijgt en de gletsjers smelten, is er voorlopig steeds meer water beschikbaar. Over enkele decennia zullen de gletsjers echter voor een deel verdwenen zijn. Om veranderingen in de waterbeschikbaarheid te zien aankomen, is het dus belangrijk te weten hoeveel van het water in de rivieren smeltwater van de gletsjers is, en hoeveel er uit regen en gesmolten (verse) sneeuw bestaat. “Al blijft het lastig in te schatten hoe het uiteindelijk uit zal pakken”, zegt Immerzeel desgevraagd. Zowel de verdere krimp van de gletsjers als het neerslagpatroon van de toekomst zijn moeilijk te voorspellen.