Naar de content

Je grenzen worden bewaakt door een meeuw

Enschedees bedrijf lanceert als vogel vermomde spionagedrone

The Drone Bird Company

Politie en grensbewakers zien de drone als een handig gereedschap voor handhaving. Een bedrijf uit Enschede ontwikkelt drones die sprekend op vogels lijken. Wie kijkt er onopvallend mee vanuit de lucht?

De AVES-drone is ruimte twee meter breed en is gemaakt van lichtgewicht kunststoffen. Hij kan tot veertig kilometer vliegen en neemt maximaal een halve kilo aan apparatuur mee, zoals een (nacht)camera, radio-apparatuur en instrumenten voor plaatsbepaling. De prijs ligt tussen de zestig- en honderdduizend euro.

The Drone Bird Company

Onopvallend glijdt een meeuw over natte akkers en bospercelen. Maar als je wat beter kijkt lijkt er iets niet te kloppen. Deze vogel klapt helemaal niet met zijn vleugels en ook vliegt hij nogal snel. Wanneer je inzoomt komt de aap uit de mouw: aan zijn staart draait een geruisloze propeller. Dit is de nieuwe AVES-drone van het bedrijf The Drone Bird Company uit Enschede die afgelopen mei werd aangekondigd.

Jan-Willem van den Eijkel is sinds dit jaar de baas van het bedrijf en zegt dat ze veel werk hebben gestoken in het ‘echt’ laten lijken van de drone. Het belangrijkste is daarbij het silhouet van de vogel, dat je van een afstandje ziet. “De meeuw heeft een lastige vleugel, een soort M-vorm”, zegt hij. “Het is moeilijk hiermee te vliegen zónder stabiliserende staartvin (die bijvoorbeeld een vliegtuig wel heeft – red.). Het huidige model ontstond na uitvoerige berekeningen en testen in een loods.”

Wat gaat de drone straks doen? Van den Eijkel ziet een rol voor AVES bij het bestrijden van stropers in nationale parken in Afrika en is daarover al in gesprek. Ook worden er deals gesloten met grensbewakers. Dat roept vragen op, mag je met onopvallende drones zomaar mensen in de gaten houden?

Politie bij een demonstratie tegen de corona-lockdown op het Malieveld in Den Haag.

flickr.com, Roel Wijnants via CC BY-NC 2.0

Antistroperij en grensbewaking

Waar voor burgers regels gelden voor het vliegen met drones, heeft de politie speciale bevoegdheden voor het gebruik ervan. Zij mogen wél in de bebouwde kom en boven mensenmassa’s vliegen en beelden maken, dat gebeurt ook bij bijvoorbeeld grote demonstraties. Martijntje Smits is wetenschaps- en techniekfilosoof en is onder andere verbonden aan de Universiteit Utrecht. Ze heeft in het verleden onderzoek gedaan naar het gebruik van robots en drones door de politie. “De politie mag de publieke ruimte controleren. De grondwet is hier niet in het geding”, zegt ze.

Gezien het prijskaartje gelooft Van den Eijkel niet dat er veel particulieren zijn die zijn drones zullen kopen. Het bedrijf richt zich juist op overheden en bedrijven. Hij is in gesprek met een Nederlandse overheidsorganisatie over de koop van de drones, en ook met het Virungapark in Congo. “Met een drone kunnen rangers van grote hoogte bijvoorbeeld vuurtjes van de stropers opsporen”, zegt hij.

Van den Eijkel heeft gesprekken gevoerd en zegt een principe-overeenkomst te hebben voor de verkoop van twee AVES-drones voor grensbewaking. Hij wil niet zeggen welke partij dit is. “Zij willen er ‘illegale activiteiten’ rondom een grens mee opsporen. Bijvoorbeeld mensen die zonder toestemming de grens oversteken.” Weer een andere mogelijkheid is om de drone te voorzien van afluisterapparatuur of radio-apparatuur die een frequentie blokkeert, waarmee hij interessant wordt voor inlichtingendiensten.

Gezichtsherkenning

Is het mogelijk om iemand aan de hand van het gezicht te herkennen en onopvallend te volgen vanuit de lucht? Van den Eijkel zegt dat dit nu niet tot de mogelijkheden behoort. “Op onze operatiehoogte van honderdvijftig meter met onze apparatuur lukt dat niet. Ik ben al blij als ik op beelden een mens van bijvoorbeeld een hond kan onderscheiden”, zegt hij. “Het hangt natuurlijk af van de camera’s die je meeneemt. Misschien zijn er mogelijkheden als je voor de beste en allerduurste spullen gaat. Ik heb het dan over apparatuur van militaire klasse.”

Mark Coeckelbergh is techniekfilosoof van de Universiteit van Wenen en is er niet gerust op. “Ik geloof dat er uiteindelijk drones worden ingezet met technologie voor gezichtsherkenning”, zegt hij. “Je kunt die technologieën combineren, wie zegt dat degene die zo’n drone koopt er geen betere techniek aan hangt die wel mensen herkent?”

Het resultaat is volgens hem een krachtig middel om bijvoorbeeld grote menigtes zoals demonstraties te volgen. Hij speculeert over een situatie waarin een onopvallende drone met een vlucht over de menigte een groot deel van de gezichten registreert en opslaat. “Iedereen heeft het recht om te demonstreren, en dat zou je op deze manier aardig kunnen uithollen”, zegt hij.

De rechten van de meeuw

In India werd onlangs nog een Pakistaanse duif gevangengenomen op last van spionage. Deze was meerdere malen de grens overgestoken. Voedt AVES een algemeen wantrouwen jegens échte vogels? Schieten stropers straks uit voorzorg alle vogels alvast uit de lucht omdat ze bang zijn voor spionagevogels? Dat is een scenario waar Van den Eijkel om moet lachen. “Het is knap als je onze drone in het schemer raakt op een hoogte van honderdvijftig meter of meer”, zegt hij. Techniekfilosoof Coeckelbergh ziet wel degelijk het gevaar dat mensen hun omgeving als het ware meer gaan wantrouwen. “Ook al is dat nu misschien nog niet het geval, dit soort ‘verborgen’ technieken werken zo’n wantrouwen in de hand. Ik zou het jammer vinden als we de natuur gaan wantrouwen, daar moeten we voor waken”, zegt hij.

Explosie van techniek

In hoeverre bedreigen dit soort drones in handen van bijvoorbeeld overheden onze privacy? China lijkt bijvoorbeeld te experimenteren met surveillancedrones die lijken op duiven. Zo ver is het in Nederland niet, maar Smits heeft de rol van de politie door de jaren zien veranderen. “In de jaren 90 werd er voornamelijk gefocust op de preventieve en sociale rol van de politie”, zegt ze. “Sinds de terroristische aanslagen in Amerika in 2001 verandert dat. De politie wordt weer repressiever, vooral door gebruik van technieken zoals camera’s. Een gevaar dat daarin schuilt is willekeur in opsporing en bestraffing. Aan de ene kant wordt de pakkans groter, maar aan de andere kant is er niet genoeg capaciteit om op deze manier álles te controleren.”

Van den Eijkel reageert enigszins ontwijkend op de vraag over de privacyzorgen. Hij vindt niet dat we ons nu per se zorgen moeten maken over drones. Hij noemt de groei van het aantal camera’s op straat veel zorgelijker, inclusief die bij de mensen thuis. “Wij hadden laatst een diefstal in de wijk. Ik verbaasde me over de hoeveelheid beelden die overal vandaan leken te komen. Er waren blijkbaar veel buurtgenoten die een camera op straat hebben gericht. Ik zie dat nergens aangegeven.”

Volgens Smits tellen alle mogelijkheden bij elkaar op. Drones en camera’s leggen vast wat er gebeurt. Mobiele telefoons registreren waar iemand was. “Dat past allemaal in een explosie van technieken die controle mogelijk maken en dat roept wezenlijke vragen op”, zegt ze. “Het belangrijkst is dat de macht – in dit geval degene die de drones bezit en gebruikt – gecontroleerd kan worden.”

Een beveiligingscamera.

flickr.com, Frank PRAT via CC BY-NC-ND 2.0

Zelfs in Nederland kun je daar al vraagtekens bij zetten, zegt Smits. Ze vertelt dat na de inzet van drones door de politie in Den Haag afgelopen maart enkele partijen in de gemeenteraad daar zorgen over uitten. De veiligheidsregio gaat over deze inzet, maar die is slechts achteraf te controleren. De bezorgde raadsleden vonden de mogelijkheden voor democratische controle daarmee te beperkt.

Smits denkt dat we nogal naïef zijn in het gebruik van dit soort technieken. “Ze worden vaak gepresenteerd als een middel dat precies hetzelfde doet als dat wat de politie toch al deed. Maar we moeten niet doen alsof deze technieken allemaal ‘neutraal’ zijn. Het wordt makkelijker om de privacy van de burger te schenden.”

Coeckelbergh is ook waakzaam. “Ik denk niet dat deze technieken intrinsiek slecht zijn, maar je moet nooit achterover leunen bij de introductie ervan”, zegt hij. “Hou ze kritisch in de gaten, want het schept veel nieuwe mogelijkheden, ook voor meer autoritaire regimes zoals in China of Rusland. In Nederland en België kun je je los van specifieke toepassingen afvragen wat het doet met het vertrouwen van de burgers in de rechtstaat wanneer je dit soort nepvogels inzet. Dit vertrouwen is essentieel in een democratie.”

Hoe kunnen we dit controleren? En waar ligt de verantwoordelijkheid, bij de verkopers van de drones? “Zij kunnen zeker nadenken over aan wat voor soort partijen ze dit willen verkopen”, zegt Coeckelbergh. “Maar als de ene ondernemer er voor kiest niet te verkopen, dan komt er misschien een andere. In die zin zijn er wetten nodig om een gelijk speelveld te creëren. Het probleem van wetgeving is alleen dat deze altijd achter loopt.”

ReactiesReageer