Google Glass: droom of doem?

Veel van wat computerbedrijf Google aanraakt verandert in goud. Maar dat lijkt (nog) niet te gelden voor hun laatste gadget: de smart bril Google Glass.

De Google bril in actie

Nou, dat lijkt me logisch, denk je nu misschien. Niet iedereen heeft immers de mogelijkheid er één te kopen of er anderszins toegang tot te hebben.

De bril is inderdaad nog maar beperkt beschikbaar. Zo kon je de bril lange tijd alleen verkrijgen door deelname aan het Google Glass Explorer programma, waarvoor je geselecteerd moest worden. En daar hing ook nog eens een flink prijskaartje aan: 1200 Euro. Amerikanen kregen bovendien voorrang boven andere nationaliteiten.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat Nederlandse Google-dragers de bril vooral voor hun werk uittesten, zoals academici, software-ontwikkelaars, maar ook medici.

Maar ook in de VS lijkt de bril nog niet erg aan te slaan. Hoewel (of misschien wel: juist omdat) Google geen informatie prijs wilde geven over de verkoopcijfers van de bril, die op 15 april voor het eerst ook door het grote publiek aangeschaft kon worden, bestempelen veel technologie-experts de bril al als een flop.

Niet cool

De bril wordt inderdaad nog maar nauwelijks dragen, inclusief door de welgestelden. Popsterren, voetballers en andere rijken die zonder blikken en blozen duizenden euro’s neertellen voor een handtas zijn bijvoorbeeld nog maar relatief weinig met de bril gespot.

Ook blijken veel early adopters, inclusief zelfbenoemde nerds, helemaal niet zo enthousiast te zijn over de bril. Als gevolg hiervan zijn er maar weinig ‘explorers’ die de bril veelvuldig dragen overdag. Naast een korte batterijduur, is een veelgehoorde klacht dat je er – in vergelijking met een mobieltje – heel veel dingen níet op kunt doen, zoals op Facebook gaan.

“In het post-Snowden tijdperk zijn we bezorgder geworden over onze privacy en die ook meer gaan waarderen,” zei Evan Selinger, een ethicus van het Rochester Institute of Technology die zich specialiseert in opkomende technologieën, daar onlangs over in de Britse krant The Guardian. “Tegelijkertijd kunnen nieuwe technologische ontwikkelingen als de Google Glass gemakkelijk onze anonimiteit nog verder ondermijnen. Dat levert spanningen op.”

Google Glass? Waarom zou je?

Kortom, er zijn nogal wat factoren die gebruik van de bril ontmoedigen. Daarbij lijken de pullfactoren op het eerste oog niet zo sterk te zijn: weliswaar geeft de Googlebril je letterlijk een andere visie op de wereld, er is weinig wat je met een Googlebril kunt doen wat je niet (of beter) met je mobieltje kunt doen.

Niet iedereen vindt een bril dragen bovendien prettig, terwijl brildragers hun eigen exemplaar niet kunnen laten vervangen door een Google bril, omdat daarin geen glazen gezet kunnen worden.

En zolang de Google bril nauwelijks in het straatbeeld opduikt, loop je als ‘m wel draagt ook nog eens het risico dat je aangestaard of aangesproken wordt door mensen die geen idee hebben waarom je toch de hele tijd aan je bril loopt te sleutelen of in jezelf loopt te mompelen. Een beetje zoals je dat kan gebeuren als je draadloze oordopjes draagt terwijl je (in een telefoon) praat of op muziek loopt te swingen – die om die reden ook nooit echt zijn aangeslagen.

Zelfs de positieve aandacht die het kan oproepen bij mensen die wel weten wat je draagt kan op den duur vermoeiend zijn, volgens Joshua Merill, die de bril 100 dagen uittestte. Is de Glass dus gedoemd tot floppen? Zelfs als hij straks goedkoper wordt, zoals het plan is?

Flop of verlaat succes?

Dat blijft lastig te bepalen. Zo is dit nog maar de eerste versie van de bril, nieuwere versies zouden beter kunnen functioneren en toegang hebben tot meer Apps. Wat dat betreft zou de bril ook de weg kunnen gaan van Apple telefoons: waar de haperende Newton nog flopte, werd opvolger iPhone een groot succes. De Amerikaanse technologie goeroe Robert Scoble, die onlangs zijn Google Glass showde in Amsterdam voorspelde in 2013 al dat we het echte succes van de bril pas rond 2016 kunnen verwachten..

Ook zou de bril, eerst nichegroepen in de maatschappij kunnen gaan bedienen, waarna hij alsnog de weg vindt naar de burger, net als voorheen het mobieltje. Zo zijn mensen die beroepsmatig én zoveel mogelijk hun handen vrij moeten houden én snel bepaalde informatie nodig hebben wèl enthousiast over de bril. Sommige chirurgen zetten de bril bijvoorbeeld al in bij operaties .

Aan de andere kant, is een smartbril wel invasiever en prominenter aanwezig dan een mobieltje – zo’n bril is ten slotte een verlengde van je eigen gezichtsveld. En of we de wereld wel anders willen bekijken, ook als dat de mensen rondom ons een ongemakkelijk gevoel kan geven, tja, dat zou wel eens heel erg kunnen verschillen van persoon tot persoon.

Wat een eventuele opmars van Google Glass betreft blijft het dan ook koffiedik kijken – al dan niet digitaal.