23 juli 2014 was een dag van nationale rouw.
Op veel plekken in Nederland werden de slachtoffers van de vliegramp in Oekraïne herdacht tijdens een minuut stilte om 16.00 uur.
Aandacht
Het is niet vaak écht stil meer in onze drukke, moderne samenleving. Vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week staan we bloot aan geluid. Op school of werk, thuis, buiten, zelfs als je slaapt. Onze hersenen zijn constant bezig om al deze geluiden te verwerken en te beslissen of je ze kunt negeren of dat je je aandacht moet richten op bepaalde geluiden.
Geruststellen
We kunnen onze oren van nature niet dicht doen, zoals we dat met onze ogen wel kunnen. Daarom denken we in mijn onderzoek dat geluid een belangrijke rol speelt bij het waarschuwen voor gevaar, of eigenlijk het vaststellen van veiligheid. Normaal gesproken zijn er allerlei kleine geluidjes in onze omgeving die ons geruststellen, zoals het geluid van je moeder die in huis bezig is, of het geluid van een huisdier dat rondscharrelt in zijn kooi.
En juist daarom was deze minuut stilte zo indrukwekkend. Er was geen geluid om je af te leiden, maar ook geen geluid om je direct gerust te stellen.
Stilte geeft je de vrijheid over je eigen gedachten.
http://www.youtube.com/watch?v=QvD5HnSC2o4
De klokken van de Martinitoren gevolgd door een minuut stilte in Groningen, opgenomen door mijn collega Kazuya Minoura.