Alternatief in nood

Barcelona here we come! Samen met twee collega’s reis ik af naar Spanje, naar het enige echte MS & cognitie congres.

24 juni 2014

Spannend
Op dit congres komen onderzoekers op het gebied van cognitie en MS bij elkaar om de nieuwste onderzoeksresultaten te delen. Zelf zal ik ook twee mondelinge presentaties verzorgen, iets wat na een aantal jaren als onderzoeker nog altijd een beetje spannend is.

Oefenen
Een goede voorbereiding is dan ook het halve werk. Presentaties op congressen duren gemiddeld 10-12 minuten, dat is heel erg kort. Slimme dia’s met mooie plaatjes (mogelijk door mijn onderzoek met MRI) leiden me door het verhaal wat ik wil vertellen. Oefenen is daarbij erg belangrijk om te voorkomen dat ik dingen vergeet, maar ook om te voorkomen dat de tijdslimiet wordt overschreden.

Protesterend brein
Dit keer ontbreekt mijn voorbereiding echter volledig. Voor mijn vertrek naar Barcelona moest en zou het laatste hoofdstuk van mijn proefschrift naar mijn promotor worden opgestuurd (zie vorige blog). Geen excuus dit keer, geen uitstel, gewoon simpelweg doen. Om 23.04 uur was het zo ver, het hoofdstuk was opgestuurd. Mijn brein protesteerde, een presentatie voorbereiden ging niet meer lukken. Morgen weer een dag.

Noodlanding
Om 5.00 uur gaat de wekker, Schiphol here we come! De tijd in het vliegtuig en deels in Barcelona zal ik besteden aan het voorbereiden van de presentaties voor het congres. Ongeveer 30 minuten na het opstijgen, slaat echter het ‘noodlot’ toe. Het landingsgestel wil niet meer inklappen en we moeten terug naar Schiphol. Als voorzorgsmaatregel: brace for impact! Gelukkig valt het allemaal mee, met ruime vertraging, enige stress en spanning, landen wij ‘s middags alsnog veilig in Barcelona. Het voorbereiden van de presentaties wordt verder uitgesteld.

Hanneke was nooit eerder zo blij om weer met twee benen op de grond te staan.
Hanneke Hulst voor NEMO Kennislink

Functionele reorganisatie
Schiphol had nooddiensten paraat staan om het vliegtuig en de passagiers te redden indien de landing niet goed zou gaan. Het brein doet soortgelijke dingen. Natuurlijk heeft het geen ‘nooddiensten’ die opgeroepen kunnen worden. Wel lijkt het erop dat het brein, als een bepaalde hersenfunctie (bijvoorbeeld geheugen) verloren gaat door een ziekte zoals MS, een alternatieve manier kan zoeken om de geheugenfunctie zo lang mogelijk te behouden. Dit kan bijvoorbeeld door bepaalde gebieden in de hersenen harder te laten werken of andere hersengebieden, die normaal niet betrokken zijn bij de geheugenfunctie, erbij te betrekken. We noemen dat in vaktermen ook wel functionele reorganisatie.

Ervaring
En precies over dat fenomeen voer ik de dag erna een interessante discussie met mijn mede-cognitieonderzoekers in de felle zon in España. De presentatie ging goed, erg goed zelfs gezien de minimale voorbereidingstijd. De ervaring van vorige congressen heeft me er doorheen geholpen. Oefening baart kunst zullen we maar zeggen!