Ruimtevaarders die met een druk op de knop tussen de sterren alles kunnen uitprinten wat ze nodig hebben; zelfs reserveonderdelen. Dat is volgend jaar mogelijk, mede dankzij het Nederlandse bedrijf Ultimaker.
Een afgebroken schroefje is normaal niet zo’n groot probleem. Maar in de ruimte wel. Daar is natuurlijk geen bouwmarkt en kan een kapot onderdeel verregaande gevolgen hebben. Wat is er dan handiger dan een 3D-printer om zelf alles te kunnen maken? Astronaut Timothy Creamer sprak zich hier al lovend over uit.
De 3D printer tijdens een test van de NASA.
Made in SpaceStar Trek
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA wil daarom volgend jaar een 3D-printer het heelal in schieten naar het internationale ruimtestation ISS, zodat astronauten daar eigenlijk net zoiets hebben als de beroemde replicator uit Star Trek. Overigens onderzoekt NASA ook raketonderdelen die gemaakt zijn door printers en de mogelijkheid om voedsel te printen in de ruimte.
Het Nederlandse bedrijf Ultimaker levert belangrijke onderdelen voor de 3D-printer die volgend jaar juni de ruimte in moet gaan, zoals het moederbord, de processor en de software. “Daarnaast leveren we de module waarmee de astronaut de printer bedient”, aldus Erik de Bruijn, een van de oprichters van Ultimaker. Het bedrijf verkoopt sinds 2011 3D-printers. Het Amerikaanse bedrijf Made in Space is verantwoordelijk voor de gehele printer.
Er wordt nog even de laatste hand gelegd aan de 3D-printer voordat deze in juni de ruimte in zal gaan.
Made in SpaceOpen source
Opmerkelijk genoeg werden de onderdelen gemaakt dankzij de actieve open source 3D-printing gemeenschap. De Bruijn: “Wij faciliteren die activiteiten. Bijvoorbeeld door een platform te bieden om samen te werken. Eén van die platforms is YouMagine, hier kan je ideeën, inspiratie en 3D-ontwerpen delen. Met een paar keer drukken komen die uit de Ultimaker rollen. We zitten hierdoor op de eerste rij om nieuwe ontwikkelingen te financieren en ervoor te zorgen dat alles geproduceerd wordt met de juiste kwaliteit.”
Ultimaker pleit daarbij voor het delen van broncodes – de programmeertekst van een computerprogramma – en de ontwerpen. “Wij vinden dat heel belangrijk. Als je geeft, willen mensen graag wat teruggeven. De kennis ben je niet kwijt. Uit interactie ontstaat meerwaarde. Andere fabrikanten zijn bang dat hun product door een concurrent gekocht gaat worden. Wij niet. Door te delen gaat ons bedrijf en het 3D-printen in zijn algemeenheid juist harder vooruit. En soms krijgen we dingen terug die we soms niet verwacht hebben. Zoals bier en worst uit Duitsland, broncodes, ons logo in 3D en de mogelijkheid om op een groot congres te spreken. Made in Space heeft dezelfde aanpak. We willen beide 3D-printers die zonder veel kennis of training te gebruiken zijn. Wij leveren vooral aan consumenten, zij aan de NASA.”
Onlangs werden de eerste tests afgerond van de 3D-printer. De omstandigheden tijdens de lancering werden gesimuleerd om onder meer na te gaan hoe schokbestendig het apparaat is. De 3D-printer doorstond de test goed.