3 nieuwe bloggende Faces of Science

Hoera, Faces of Science heeft drie nieuwe bloggende wetenschappers: Gladys Akom Ankobrey, Adriaan Duiveman en Lianne Wellens. Gladys doet onderzoek naar de mobiliteit van Nederlands-Ghanese jongeren, Adriaan naar rampen in de achttiende eeuw en Lianne naar oplichtende kankercellen.

15 mei 2019

Hoe zien de levens van jongeren met Ghanese roots in Nederland eruit? Wat is hun band met dit land, en hoe belangrijk zijn de reizen naar Ghana voor hen? Daar wil Gladys Akom Ankobrey graag achter komen met haar onderzoek! Tegenwoordig komen veel jongeren in aanraking met verschillende landen. Simpelweg omdat er snelle en goedkope mogelijkheden zijn om te reizen. Kun je het je voorstellen dat mensen vroeger grote afstanden liepen of een boottocht maakten van maanden voordat ze aankwamen op hun plek van bestemming? Nu ben je binnen één dag aan de andere kant van de wereld met het vliegtuig.

Gladys Akom Ankobrey
Inge Hoogland voor Faces of Science/NEMO Kennislink

De meeste jongeren in het onderzoek van Gladys groeien op in families die verspreid wonen over verschillende landen. Zelf leven zij in Nederland maar hebben veel familieleden in Ghana en vaak ook nog in andere landen. Ondanks de grote fysieke afstand blijven familieleden toch betrokken in elkaars leven. Hoe doen zij dat en wat betekent dat voor Nederlands-Ghanese jongeren? Je leest het in het eerste blog van Gladys

Adriaan Duiveman

Als student (kunst)geschiedenis, Nederlands of Engels kun je niet zonder kennis van de Bijbel. Niet omdat je moet geloven, maar omdat onze taal en cultuur met Bijbelverhalen doordrenkt is, zegt Adriaan Duiveman in zijn eerste blog. Hij doet onderzoek naar religieuze noodrituelen na natuurrampen in achttiende-eeuws Nederland. Om die rituelen te onderzoeken moet hij veel donderpreken lezen. Dit zijn niet bepaald gezellige teksten. Ze gaan over zonden, berouw en een straffende God. En dan is het wel handig dat hij vroeger op school ademloos luisterde naar Bijbelverhalen. Vooral het Oude Testament bleek vol te zitten met spannende avonturen, moedige helden, kwade schurken, en helden die uiteindelijk schurk werden, zegt Adriaan in zijn blog Bijspijkeren van Bijbelkennis.

Hoewel hij deze verhalen niet als historische feiten beschouwt, is hij wel blij dat hij ze heeft leren kennen. Juist toen hij geschiedenis ging studeren. “De mythologie van de Bijbel heeft oneindig veel schrijvers en schilders geïnspireerd. Bezoek een museum met zeventiende-eeuwse kunst, en je ziet Abraham bijna zijn zoon offeren, Adam en Eva uit het Paradijs verjaagd worden en Jezus van Nazareth op weg naar zijn dood aan het kruis. En zelfs J.K. Rowling erkent dat het Nieuwe Testament een inspiratiebron was voor de dood en wederopstanding van Harry Potter!”

Lianne Wellens

Met haar onderzoek probeert Lianne Wellens kankercellen licht te laten geven. Maar hoe tof die techniek is, ontdekte ze zwemmend door het betoverende zeewater in Zuid-Amerika. Toen ze bijna klaar was met haar studie geneeskunde, solliciteerde ze voor een onderzoeksplek bij de kinderchirurgie in Utrecht. De chirurg tegenover wie ze toen zat, wilde een nieuwe techniek ontwikkelen waarmee hij nauwkeuriger kinderen met kanker kon opereren. Onder een voorwaarde nam hij haar aan: ze moest eerst twee maanden wegwezen en reizen. Dus boekte Lianne met haar laatste restje studiefinanciering een ticket naar Zuid-Amerika.

Tijdens een nachtelijke zwemtocht in het zeewater van Panama ontdekte ze lichtgevend plankton.
Door de golfen van de boot, kwamen er trillingen in het water en zag ze miljoenen kleine lichtjes. Bewegend met haar armen en benen leek het net alsof er duizenden sterretjes schitterden. Terug in Nederland, in het Prinses Maxima Centrum voor kinderoncologie, is Lianne nog steeds bezig met bioluminescerend onderzoek. “Ons idee om een nieuwe manier te vinden om kinderen met kanker te opereren, keken we af bij het bioluminescerende plankton: Wat nou als we kankercellen licht konden laten geven? Dan is het voor de chirurg veel makkelijker ze te vinden en weg te snijden.”, zegt Lianne in haar eerste blog.

Reageer