Amerikaanse wetenschappers hebben een textiel gemaakt dat warmte reflecteert en vasthoudt tot het moment dat de drager begint te zweten. De stof van garen met een coating van zogenoemde koolstofnanobuisjes kan een prima thermostaat zijn voor onze kleding.
Een slimme combinatie van flexibele elektronica en zelfherstellende materialen betekent weer een stapje richting een kunstmatige ‘huid’ voor draagbare medische sensoren of protheses.
Extreem warm en toch ademend, dat zijn wellicht de kleren van de toekomst. Wetenschappers van de universiteit van Stanford (Verenigde Staten) onderzochten hoe in kleding verwerkte nanodraden ons warm kunnen houden. Op naar de nanosjaal en -muts?
Het heeft wel wat weg van een octopus. Het nieuwe type moleculaire motor dat Amerikaanse onderzoekers ontwierpen heeft armen gemaakt van DNA die om zich heen grijpen. Met deze ‘tentakels’ trekt het motortje zichzelf voort over een koolstofnanobuisje. Daarbij kan het bovendien een vracht meenem...
Het is Poolse wetenschappers gelukt een efficiënte ‘biologische’ batterij te maken op basis van enzymen die zuurstof verbruiken. Door in het ontwerp koolstofnanobuisjes te gebruiken werkt de batterij stukken beter dan zijn voorgangers. De technologie zou pacemakers en hoorimplantaten van energ...
Gewikkelde koolstofnanobuisjes gevuld met was blijken door middel van temperatuurstijgingen zware arbeid te kunnen verrichten. Door het razendsnel op- of ontwikkelen kunnen de vezels grote draai- of trekkrachten uitoefenen. Handig voor minuscule motoren en sensoren.
Het promotieonderzoek van Jia Gao aan de Rijksuniversiteit Groningen behelsde de bijzondere eigenschappen van een van de gewoonste stoffen die er zijn, koolstof. Maar dan wel in een uitzonderlijke vorm: koolstofbuisjes van maar een paar moleculen in diameter. Deze bijzondere vormen zijn pas de...
Bij prijzen en Scandinavië denk je al snel aan de Nobelprijzen. Maar deze week worden in Oslo de Kavli-prijzen uitgereikt. Wetenschappers uit de astrofysica, nanowetenschappen en neurowetenschappen ontvangen de prijs en Kennislink is erbij.
Koolstofnanobuisjes kunnen schadelijk zijn voor cellen, maar het was tot nu toe onduidelijk hoe precies. Uit Amerikaans onderzoek blijkt nu dat een cel zich verslikt in de lengte van deze moleculen als hij ze wil opnemen. Deze kennis kan helpen om medicijntransport door koolstofnanobuisjes vei...
Koolstofnanobuisjes zijn gedroomde hoogspanningskabels dankzij hun goede geleiding en lichte gewicht. Problemen bij de massaproductie van de buisjes blokkeren nu nog de weg naar deze eeuwige roem, maar twee doorbraken in korte tijd doen vermoeden dat het elektriciteitsnet van de toekomst nog m...
Een hartaanval zorgt voor afsterving van een gedeelte van het hart. Een nieuw nanomateriaal op basis van koolstofnanobuisjes kan natuurlijk weefsel nabootsen en nieuwe hartcellen laten aanmaken. De eerste resultaten in het lab bieden perspectief.
Terroristen krijgen het lastig. Wetenschappers van het Massuchetts Institute of Technology (MIT) hebben een sensor ontworpen die slechts enkele moleculen van explosieve stoffen als TNT kan detecteren. Ze beschrijven de sensor, die bestaat uit koolstofnanobuisjes, deze week in het tijdschrift P...
Wetenschappers van MIT hebben het rendement van op kleurstof gebaseerde zonnecellen met eenderde verhoogd. Ze maakten daarbij gebruik van een op het oog opmerkelijke combinatie: een genetisch gemodificeerd virus met koolstofnanobuisjes. Ze beschrijven hun nieuwe zonnecel deze week in het blad ...
Indiumtinoxide is een belangrijk materiaal in beeldschermen van bijvoorbeeld televisies of mobiele telefoons. Maar indium is zeer zeldzaam en mogelijk binnen een tiental jaar op. De zoektocht naar vervangende materialen is in volle gang. Deze week presenteerden onderzoekers van de TU Eindhoven...
Vliegtuigen kunnen tegen een stootje dankzij het sterke composietmateriaal waaruit ze bestaan. Een nadeel van dit materiaal is dat schade moeilijk zichtbaar is. Onderzoekers van MIT hebben de oplossing: meng koolstofnanobuisjes door het composiet heen en verborgen gebreken worden plots zichtba...
Synthetisch botvervangend materiaal heeft z’n beperkingen. Toevoeging van koolstofnanobuisjes zou kunnen leiden tot sterkere implantaten. Maar volgens promovenda Meike van der Zande hebben ze mogelijk nadelige effecten.
Japanse wetenschappers hebben een nieuw soort rubber van koolstofnanobuisjes gemaakt. Het bijzonder van dit nieuwe kunstrubber is dat het elastisch blijft onder zeer hoge en lage temperaturen. Dat komt van pas in de ruimte, maar is ook handig voor superverende schoenzolen of kreukvrije kleding...
Amerikaanse onderzoekers hebben een inventieve manier gevonden om te bestuderen wat zich in de celkern afspeelt. Met een piepkleine ‘nanonaald’ brengen ze lichtgevende moleculen in de cel, die de onderzoekers kunnen volgen; zonder dat de cel hier iets van merkt.
Voor koolstofnanobuisjes lijkt een geweldige toekomst te zijn weggelegd. Maar ook de risico’s van dit materiaal moeten we niet vergeten. Toxicoloog Paul Borm was op een congres in Barcelona en deed voor Kennislink verslag.
Een uitkomst voor expeditietochten en derdewereldlanden: een katoenen stuk stof, even dopen in een mix van koolstofnanobuisjes en zilverdraden en stroom erop om snel en simpel water te filteren.
Een polymeerlaag op een koolstofnanobuisje kan dienst doen als ultragevoelige biosensor, denken Amerikaanse en Chinese wetenschappers. Dankzij ‘molecular imprinting’ is de sensor in staat heel specifiek eiwitten te meten, in extreem kleine hoeveelheden. De onderzoekers zien het als...
Een velletje van koolstofnanobuisjes kan geluid produceren, zo toonde onderzoek anderhalf jaar geleden al aan. Een nieuwe studie laat zien dat het ook onder water goed blijkt te werken. Dat is interessant voor onderzeëers die met sonar werken.
De legendarische Damascener zwaarden waren sterk, flexibel en braken nooit. Uit Duits onderzoek blijkt dat de Oosterse smeden in 1200 zonder het te weten al nanobuisjes gebruikten om hun wapens te versterken.
Vederlicht, sterker dan staal en een goede geleider: bijzondere dingen zijn het, die koolstofnanobuisjes. Ze worden ook wel gezien als het boegbeeld van de nanotechnologie. Maar hoe maak je ze eigenlijk?
Iedereen dacht altijd dat koolstofnanobuisjes niet afbreekbaar zijn. Zweedse en Amerikaanse onderzoekers laten deze week zien dat je lichaam nanobuisjes wel degelijk kan omzetten in onschuldige producten.
Amerikaanse wetenschappers hebben een nieuwe manier gevonden om elektriciteit te produceren. Sterke energiegolven door koolstofnanobuisjes brengen een stroom van elektronen op gang. Dit levert omgerekend zo’n honderd keer meer elektriciteit dan de accu van je laptop.
Tal van nieuwe toepassingen worden beloofd door nanotechnologie, de technologie waarbij eigenschappen van materialen op de schaal van atomen worden bewerkt. Maar wat gaan wij daar eigenlijk van merken? Een greep uit een dag over zo’n dertig jaar.
Sommige bacteriën kun je maar beter met een grote boog ontwijken. Daarvoor moet je wel weten wanneer je er een tegenkomt. Een nieuw draagbaar apparaatje dat gemaakt is met nanotechnologie – wetenschap op de kleinst denkbare schaal – spoort ziekmakende bacteriën sneller op dan ooit tevoren.
Met een trillende snaar van 800 nanometer lang, waarop het effect van een enkel elektron kan worden gemeten haalden Delftse natuurkundigen onlangs het toonaangevende tijdschrift Science. Het is een belangrijke stap op weg naar nano-elektronica.
Om een kwantumcomputer te kunnen bouwen is het nodig om losse elektronen te kunnen manipuleren. De TU Delft heeft nu een manier gevonden om dit voor elkaar te krijgen: koolstof nanobuisjes.