Op een plaats delict direct weten of er menselijk DNA in de sporen aanwezig is. Dat is mogelijk met een nieuwe methode die wat weg heeft van een zwangerschapstest.
DNA, vingerafdrukken, vage camerabeelden: altijd is de vraag hoeveel zekerheid zulk bewijsmateriaal biedt. Schijnzekerheid heeft in ieder geval al tot menige rechterlijke dwaling geleid.
Een berkenblaadje in de achterbak van de verdachte, modder onder zijn laarzen en kiezelwieren op kleding in zijn wasmand kunnen belangrijke aanwijzingen geven in een moordzaak. Zulke niet-humane biologische sporen spelen een grote rol bij de reconstructie van een delict.
De Nederlandse politie wil binnenkort via dna-onderzoek alsnog de identiteit van het in 1976 vermoorde Heulmeisje achterhalen. Justitie in Duitsland heeft toestemming gegeven voor grootschalig dna-verwantschapsonderzoek. Lees op Kennislink meer over het forensisch onderzoek naar de identiteit ...
In de film ‘Jurassic Park’ worden dino’s tot leven gewekt met behulp van DNA uit de maag van een mug. Op dit moment nog sciencefiction, maar sinds kort is het al wel mogelijk om zeldzame zoogdieren op te sporen aan de hand van de maaginhoud van een vlieg.
In België en Nederland is het mogelijk: rottende dieren bekijken tijdens je boswandeling. Bedolven onder de maden en vleesvliegen. Kennislinkredacteur Anne van Kessel was nieuwsgierig en sprak natuurbeheerders over dit project. ‘De dood hoort bij het bos, net als het leven.’
Ook al kan het niet meer praten, toch kun je nog een hoop over een lijk te weten komen door het lichaam zorgvuldig te bestuderen. Forensisch pathologen en archeologen doen hun best te achterhalen wat zich in die laatste levende momenten heeft afgespeeld.
In 1858 kreeg de Engelsman William Herschell, hoofdambtenaar in het Indiase Hooghly district, het idee om vingerafdrukken te gebruiken op loonzakjes van de plaatselijke arbeiders. Het kwam namelijk voor dat arbeiders die hun loon al hadden ontvangen nóg eens in de rij aansloten voor een tweede...
Forensisch DNA-deskundige Ate Kloosterman is al jaren onderzoeker bij het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) en dé deskundige op het gebied van DNA-profielen. Als bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam brengt hij masterstudenten in ‘Forensic Science’ nu de kneepj...
Eén van de eerste methoden uit de forensische chemie is het aantonen van gif in een slachtoffer van een gifmoord. Om precies te zijn: van arsenicum (arseen), van oudsher een van de meest toegepaste ‘criminele’ gifstoffen.
Forensisch onderzoek naar DNA-sporen heeft de laatste jaren een enorme opgang gemaakt. Voor de rechtbank komt DNA-onderzoek inmiddels zo vaak ter sprake dat advocaten, aanklagers en rechters zich zullen moeten bijscholen als ze vroeger geen (bio)chemie in hun pakket hebben gehad.