Niet zelden leiden waarnemingen van telescopen tot meer vragen dan antwoorden. Waarom worden de grote kosmische problemen niet getackeld?
Kometen leveren een indirecte blik op een wereld buiten het zicht van onze beste observatoria. Maar bestaat iets als we het nooit kunnen zien?
We laten op ontelbaar veel manieren fysieke en digitale sporen na in de wereld en creëren op die manier data. Uit welke gegevens en informatie bestaan wij? “Mensen mogen best wat zuiniger omgaan met hun data.”
Vorig jaar zagen astronomen in Amerika en Europa een signaal op hun zwaartekrachtgolfdetectoren. Het blijkt afkomstig van een gewelddadige botsing tussen een zwart gat en iets dat vooralsnog lastig te verklaren is.
‘Chasing Einstein’ slaagt er in het onderzoek naar donkere materie te verbeelden als een epische zoektocht, met een prominente rol voor Nederland.
‘Donkere materie’ en ‘donkere energie’ zijn vooralsnog de beste manieren om de bewegingen van het universum te verklaren. Twee nieuwe publicaties vegen alternatieve zwaartekrachttheorieën helemaal van tafel.
Wetenschappers gooien de komende jaren miljoenen euro’s in de Middellandse Zee. Het geld gaat naar een neutrino-observatorium dat kilometers onder de golven zoekt naar de diepste geheimen van de kosmos.
Deze week maakten wetenschappers bekend dat het Xenon1T-experiment nog geen sporen laat zien van donkere materie. Maar niets is ook iets.
Wij kunnen slechts 15 procent van álle materie zien of aanraken. De overige 85 procent is nooit door de mens waargenomen, daarom noemen we het donkere materie. Drie experts gingen tijdens NEMO Kennislink Live met moderator Desiree Hoving in gesprek over hun onderzoek naar donkere materie.
De eerste waarnemingen van zwaartekrachtgolven, donkere materie en de bron van kosmische straling. Wetenschappers Stan Bentvelsen, Bob van Eijk en Melissa van Beekveld vertellen hier alles over in een reeks colleges van de Universiteit van Nederland. Waarom is de tunnel van CERN eigenlijk zo l...
In het vroege universum was donkere materie een stuk minder invloedrijk. Dat concluderen onderzoekers na het bestuderen van een aantal verre sterrenstelsels. In de tijd dat de meeste sterrenstelsels zich vormden, zo’n tien miljard jaar geleden, draaiden ze namelijk een stuk langzamer dan...
Ons universum is als een bolletje elastische stopverf. Aan de hand van dit goedje probeert wetenschapsjournalist George van Hal de in november gepubliceerde zwaartekrachttheorie van natuurkundige Erik Verlinde uit te leggen. In het zeer handzame boekje ‘Elastisch universum’ maakt Van Hal de ma...
Erik Verlinde trok afgelopen tijd veel aandacht met zijn nieuwe zwaartekrachttheorie waarmee de in de astronomie diep gewortelde donkere materie misschien ‘overbodig’ wordt. Sterrenkundigen van onder andere de Universiteit Leiden hebben de theorie deze maand voor het eerst succesvo...
Donkere materie is een gevestigde theorie om de draaiing van sterrenstelsels te kunnen verklaren. Amerikaanse wetenschappers ontdekten nu dat de verhouding van donkere materie nauwelijks invloed heeft op de draaiing en massa van sterrenstelsels.
Wetenschappers uit het Hongaarse Debrecen zeggen dat ze misschien een nieuw krachtdeeltje op het spoor zijn. Als basis voor hun claim zijn twee elementaire deeltjes in hun experiment die onder een ongebruikelijk hoek lijken weg te springen. Gloort er inderdaad nieuwe fysica?
Onderzoekers verbonden aan de Europese Gaia-ruimtetelescoop publiceerden deze week een gedetailleerde kaart met de posities van zo’n 1,7 miljard sterren in de Melkweg.
Erik Verlinde komt eindelijk naar buiten met zijn nieuwe theorie over emergente zwaartekracht. NEMO Kennislink sprak hem daar een jaar geleden over.
Twee jaar lang lag de krachtigste deeltjesversneller van de wereld stil voor onderhoud. Nu maken wetenschappers voorzichtige testritjes met de LHC, zodat deze in mei met bijna het dubbele vermogen nieuwe deeltjes gaat zoeken.
Met De deeltjessafari levert Jean-Paul Keulen, chefredacteur van het tijdschrift KIJK, wederom een zeer begrijpelijk en vermakelijk boek af over een van de meest abstracte gebieden van de natuurkunde. Dit keer richt hij zijn pijlen op de nog níet ontdekte deeltjes.
Verspreid door de ruimte komen mogelijk net zo veel losse sterren voor als in sterrenstelsels. Tot nu toe zijn ze over het hoofd gezien, omdat ze op zulke afstanden individueel onzichtbaar zijn. De diffuse gloed aan de hemel die ze produceren is nu voor het eerst gemeten.
Wetenschappers achter het Super Cryogenic Dark Matter Search-experiment (SuperCDMS) laten weten dat ze een deeltje op het spoor zijn dat wel eens de lang gezochte donkere materie kan zijn.
De deeltjesdetector Alpha Magnetic Spectrometer (AMS) heeft in straling uit het heelal een overvloed aan positronen gemeten. Ze kunnen afkomstig zijn van reacties tussen deeltjes van donkere materie. Deze bevindingen werden vorige week bekend gemaakt door het team van wetenschappers achter AM...
“Ik wil het graag met jullie hebben over niets.” Met deze woorden begon de Amerikaanse theoretisch natuurkundige en kosmoloog prof. dr. Lawrence Krauss zijn masterclass over het ontstaan van het universum in het KennisCafé in de Balie.
Donkere materie blijft voorlopig in nevelen gehuld. De gevoeligste detector ooit heeft vooralsnog geen overtuigend bewijs gevonden voor de deeltjes die veel natuurkundigen als een goede kandidaat zien voor het mysterieuze spul in ons heelal. Moet men op zoek naar iets anders?
Volgens geaccepteerde theorieën zou er in de omgeving van de zon genoeg donkere materie te vinden moeten zijn. Maar uit nieuw onderzoek door een team van astronomen in Chili blijkt dat deze theorie niet klopt met hun waarnemingen.
Het moet er zijn, alleen kunnen we het niet zien: de raadselachtige donkere materie en donkere energie in het heelal. Henk Hoekstra is een van de vele kosmologen die dolgraag wil weten waar deze substanties precies uit bestaan. Hij kreeg er een Europese onderzoekssubsidie van 1,3 miljoen euro ...
Voor de derde keer heeft een experiment aanwijzingen gevonden voor deeltjes die de mysterieuze donkere materie zouden vormen, het onzichtbare spul waarmee het overgrote deel van ons heelal is gevuld. Mysterie opgelost, zou je denken. Nee hoor, integendeel.
Een draaiende bal in de lege ruimte blijft eeuwig draaien, zo vertellen de wetten van Newton ons. Maar volgens Spaanse onderzoekers komt zo’n tollend voorwerp zelfs in complete luchtledigheid tot stilstand. Het vacuüm blijkt minder leeg te zijn dan je zou denken.
Slechts drie maanden nadat de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) succesvol in werking is gesteld, maken onderzoekers bekend dat ze een deel van het standaardmodel van de deeltjesfysica hebben herontdekt. Nu is de weg vrij voor de ontdekking van het Higgsboson.
Het heelal bestaat voor het grootste deel uit onzichtbare en onbekende materie en energie, zo leren we al jaren. Maar misschien zaten de metingen die donkere materie voorspelden wel fout. Wordt het tijd voor nieuwe wetten van Newton?