Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Verlangen naar de zee met een kantoorplant

privearchief Nikki Dijkstra

De komende weken zit ik in mijn eentje op de universiteit. Mijn drie kamergenootjes zijn vertrokken. Op expeditie naar de Oostzee. Ik ben dus achtergebleven. Hoe ga ik dat overleven?

De laatste twee grote expedities ben ik mee geweest. Steeds naar de Zwarte Zee. Vandaag vertrekt het schip de Pelagia naar de Oostzee en blijf ik thuis. Ik zit namelijk in mijn laatste jaar van mijn promotie-traject. Het schrijfjaar*. En dus zit ik hier alleen op kantoor dit stuk te typen met enkel onze kantoorplant als gezelschap.

Ik kan wel volgen wat ze allemaal uitspoken op de Oostzee via een blog. Hier schrijven ze over hun avonturen zodat het thuisfront (= ik, familie en andere geïnteresseerden) weet wat er gebeurt op het schip. Ze doen erg gaaf onderzoek. Ze bestuderen ijzer, mijn een-na-favoriete goedje in zee (de absolute winnaar is natuurlijk fosfaat). IJzer is een belangrijke speler in de zee. Het reageert namelijk met veel stoffen in zee, zoals fosfaten en sulfiden, en is belangrijke voedingstof voor algen. Door veranderingen in de zuurstofgehaltes in zee komt ijzer op sommige plaatsen vrij uit de waterbodem en wordt het juist op andere plekken weer vastgelegd. Tijdens deze cruise onderzoeken ze deze dynamische reis van ijzer door het zeewater. Erg interessant, juist omdat het zo’n belangrijke speler is in de zee! Neem vooral een kijkje op hun blog als je meer wilt weten.




Tijdens zulke expedities wordt het extra duidelijk: zeeonderzoek doe je niet in je eentje vanuit een ivoren toren. En daarom is het best gek dat het nu zo rustig is op de universiteit. Zij daar en ik hier. Gelukkig kan ik wel mijn kamer ontvluchten en met de buren kletsen als ik behoefte heb aan wat sociaal contact. Onze afdeling bestaat namelijk ook uit modelleurs, en die gaan meestal niet op expedities. We zijn samen een hecht team. Vorige week hadden we een groepsuitje naar Amsterdam. We hebben Micropia bezocht (aanrader!) en een hapje gegeten. Erg geslaagd en nog voldoende na te praten!

Uit eten met de hele geochemie afdeling.

privearchief Nikki Dijkstra

Ook ben ik samen met een studente in het lab aan het werk. En staat er een weekje vakantie gepland. Voldoende afleiding dus. Maar ik zal ze wel missen en ben ook wel een beetje jaloers. Dit Oostzee avontuur moet ik dus aan me voorbij laten gaan.

Dus zeevaarders, ik wens jullie allemaal een interessante en leuke tocht met een kalme Oostzee. Ik ben benieuwd naar alle verhalen. Het thuisfront wacht met smart. En tot die tijd zet ik de radio in onze kamer lekker hard en de verwarming een graad hoger. Niemand die er last van heeft.

*Idealiter smeer je het schrijfwerk netjes uit over de vier jaar van je promotie-traject. Werkt (bijna) nooit zo.

ReactiesReageer