Gaat Gerben op bezoek bij Google of is het allemaal een foute grap?

Het begon allemaal in mei, met een onopgemaakte, schermvullende e-mail van ‘Google’. Na vier regels in de mail had ik het wel gezien, een variatie op de Nigeriaanse prins, en ik klikte door naar de volgende mail. Een student die graag wat uitstel wilde omdat z’n cavia de hik had. Begrijpelijk.

19 oktober 2016

Weken gingen voorbij, zoals dat in verhalen gaat, en opnieuw was daar een mail van Google. Een variant op de eerste, maar dan voorafgegaan door een zin die me greep. Vrij vertaald: “We hebben nog geen reactie van u ontvangen, mocht voor het eind van deze maand uw aanmelding nog niet bevestigd zijn dan zullen we uw uitnodiging verleggen naar iemand anders, aangezien het een besloten event is en er veel mensen graag uw plek in zouden willen nemen.” Een sterke zin, omdat het inspeelt op een aantal menselijk behoeftes: 1. Gevoel van uniekheid, 2. Schaarste van product, 3. Andere gegadigden.

Op bezoek bij Google?
Neon Tommy via Flickr CC BY-SA 2.0

Bij nader inzien zijn die drie punten: hebberigheid, hebberigheid en meer hebberigheid. De perfecte formule om een phishing e-mail mee te starten. Verderop in de mail lonkte ook een blauwe link, die verwees naar een website met een naam die leek alsof iemand een baksteen door het alfabet had gegooid. Natuurlijk is dit fake, maar aangedreven door het momentum van die eerste zin rolde ik verder.

Nederlandse samenvatting van de mail, zoals ik hem herinner:

“SciFoo, is een ‘un-conference’ waarvoor 150 wetenschappers van over de hele wereld worden uitgenodigd. Je moet wel zelf zorgen dat je in Pao Alto weet te komen, maar daarna zorgen wij voor jou.

Groetjes en liefs van Google

PS: Vergeet je niet op deze onschuldige link te klikken om je aanmelding te bevestigen. Je creditcard gegevens zijn alleen nodig om het hotel te reserveren. Google betaalt de rekening, echt waar, super-heus-echt.”

Hoe gehaaid wil je het hebben. Die mail komt vast van een nep adres en heeft zich langs de spamfilter gewurmd. Na korte inspectie bleek de mail echter wel degelijk vanaf een google.com domein verstuurd te zijn. Hmm, maar ok, wat is dat SciFoo, daar heb ik ook nog nooit iemand over gehoord. Blijkt, na een korte Google- search, toch daadwerkelijk al tien jaar te bestaan. Alhoewel de details wat marginaal zijn.

Adrenalinekick

Je moet natuurlijk wel een beetje durven te leven, en er gaat niets boven de adrenalinekick die je krijgt door op schlemiele linkjes te klikken. Dus ik klik en vul daar mijn gegevens in, inclusief creditcard etc. en vervolgens … vertel ik er natuurlijk niemand wat over. Want ik wil natuurlijk niet degene zijn die met open ogen in een of andere subtiele mail is getuind. Dat je de week erop bij de lunch iedereen hoort praten over dat nep mailtje van Google dat iedereen had gekregen, wat overduidelijk een phishing e-mail was, en dat naar het schijnt, Pietje van het DNA-lab erin getrapt was. Ik zou a-me-nooit-niet Pietje worden. Ik zou me branden, tot het rookt, maar niemand zou het te weten komen.
 

Misschien was de mail van een student over zijn zieke cavia ook wel waar…
David Burke via Flickr CC BY-NC-ND 2.0

Maar misschien waren die twee mails uit mei wel meer op waarheid berust dan ik op het eerste gezicht vermoedde. Dan hoefde ik niet Pietje te zijn, die in mooie Google-verhalen trapte. En missschien had mijn student ook wel geen verhaal verzonnen. Want soms maken cavia’s spastische en schokkende bewegingen. Iets wat eruit ziet als een toeval. In paniek spurt je dan met mam naar de dierenarts, de cavia op schoot. Weer is daar zo’n toeval, de cavia kijkt naar jou en jij naar je cavia, jullie zien elkaar nog even door betraande ogen. En de getrainde ogen van de dierenarts houden het ook niet droog, ze herkennen namelijk direct de cavia-hik.

Zou het dan zo kunnen zijn dat die twee mails uit mei allebei meer waarheden bevatten dan ik op het eerste gezicht dacht…