Long time no see…

Ik schrik als ik zie dat mijn laatste blog eind juni heb geschreven, meer dan drie maanden geleden! Shame on me… Jullie denken vast dat ik een sabbatical heb gehouden, maar helaas is dat niet het geval.

21 oktober 2014

In mijn eerdere blogs had ik het er al over. Mijn proefschrift moest af. Na volledige afzondering is het dan eindelijk gelukt. Het proefschrift is ondertussen goedgekeurd door de leescommissie, de lay-out en de voorkant zijn af en het verdere lot van mijn ‘levenswerk’ ligt nu in handen van de drukker.

Jip-en-Janneke verhaaltje
Op 19 november aanstaande gaat het gebeuren, om 13.45 uur, de verdediging van mijn proefschrift. De ceremonie begint met een Jip-en-Janneke verhaaltje van maximaal tien minuten waarin ik aan vrienden en familie uitleg wat ik de afgelopen jaren tijdens mijn promotieonderzoek heb gedaan. Daarna krijg ik vijftig minuten de tijd om mijn bevindingen te verdedigen ten overstaan van een wetenschappelijke commissie (de opponenten). In mijn geval wordt er een professor overgevlogen uit Amerika om me te ondervragen en zitten er vijf Nederlandse professoren en doctoren aan tafel met hetzelfde doel. Allemaal zijn ze expert op een ander vakgebied zodat alle kanten van mijn proefschrift worden belicht tijdens de verdediging. Als ik er alleen al aan denk, word ik zenuwachtig.

Steun
Gelukkig zitten er naast mij twee paranimfen, een collega-vriend en een vriendinnetje. Zij hebben als enige functie dat ze mij moeten steunen. Vroeger was dat anders, als de promovendus bijvoorbeeld flauw viel, moesten de paranimfen de verdediging overnemen. Dat is nu (gelukkig voor hen) niet meer zo. Na precies een uur zal de pedel (de persoon die de verdedigingsceremonie begeleidt) binnenkomen en de woorden ‘Hora est’ roepen. Het is tijd! De verdediging is voorbij en hoogstwaarschijnlijk krijg ik na een korte schorsing de titel Doctor toegekend.

Feest!
Dan is het tijd voor de receptie en natuurlijk het feest! Zo’n bijzondere prestatie wil ik namelijk op feestelijke wijze afsluiten. De locatie heb ik al gevonden, de invulling is nu nog vrij. Sowieso zullen mijn collega’s ‘iets’ doen, zoals het zingen van een lied, het opvoeren van sketches of het tonen van een beschamend filmpje van al mijn ‘fails’ tijdens het promotieonderzoek. Voordat ik me hier zorgen over ga maken, ga ik eerst nog maar eens grondig alle hoofdstukken van het proefschrift bestuderen. Een goede voorbereiding voor de verdediging is (hopelijk) het halve werk!