3 redenen om geen PhD te gaan doen

Waarom zou je na je studie willen promoveren? Daar zijn veel goede redenen voor te verzinnen. Maar ook drie goede redenen waarom je het beter uit je hoofd kunt laten.

30 november 2020

Mede-Face of Science Dan Jing Wu schreef 10 redenen om wél een PhD te gaan doen. Ik heb 3 redenen waarom dat geen slim idee is.

1. Het is theoretisch

Elke promotieplek is anders. Bij de ene sta je in het lab, bij de andere werk je veel met mensen, met materialen of met fysieke plaatsen. En er zijn promotieplekken waar je alleen met theorie bezig bent. Aan mijn project zitten veel praktische kanten: ik organiseer workshops, ontwikkel de inhoud van een app, en werk samen met allerlei mensen van verpleegkundigen tot programmeurs.

Maar ik ben ook veel met theorie bezig. Ik kijk hoe de bestaande theorie aansluit bij wat ik doe, en wat mijn project voor theoretische kennis toevoegt. Hoe praktisch of toegepast een PhD ook is, je bent altijd veel bezig met uitzoeken hoe dingen zitten, artikelen lezen en de boel duidelijk opschrijven. Zelf vind ik de theoretische kant fantastisch. Maar als jij liever vooral praktisch en hands-on bezig bent, dan is een PhD waarschijnlijk niet de beste keuze.

Een boekenplank vol met theorie.
Judith Austin voor NEMO Kennislink

2. Je werkt veel alleen

Ik noemde het al even: ik werk met allerlei mensen samen. Ook heb ik heel veel leuke collega’s om mee te sparren, en studenten om te begeleiden. En dan heb ik het nog niet eens over congressen, cursussen en PhD- en teamuitjes. Toch werk ik veel alleen. En dan heb ik het niet over een uurtje per dag de administratie bijwerken. Van schrijven tot data-analyse, van promotiemateriaal maken tot artikelen lezen: mijn laptop is mijn beste maatje.

Dat is anders wanneer je bijvoorbeeld werkt als klantenadviseur, klinisch psycholoog, basisschooldocent of verpleegkundige. Bij veel van deze banen zie je aan de lopende band mensen, en wordt je dag daardoor bepaald. Zelf geniet ik erg van de combinatie van allerlei leuke samenwerkingen én veel werktijd voor mezelf. Zie jij jezelf eerder van uur tot uur omringd met mensen? Dan zijn er andere banen die daar beter bij passen.

Mijn thuiswerkplek: ik en mijn laptop hebben het gezellig met elkaar.
Judith Austin voor NEMO Kennislink

3. Je hebt weinig structuur

Bij een PhD heb je meestal veel vrijheid. Juist omdat je veel alleen werkt en ook met theorie bezig bent, zitten hier geen vaste tijden aan verbonden. Vaak hebben universiteiten wel richtlijnen voor de werktijden. En heb je afspraken met andere mensen, meestal tijdens kantooruren. Maar een groot deel van de tijd deel je zelf in. Je moet jezelf motiveren om aan de slag te gaan, en zelf bedenken wat je eerst gaat doen en wat tot morgen kan wachten. Ik ken mensen die het liefst hebben dat de structuur van de dag al bepaald is. Dan hoef je er niet meer over na te denken, je blijft in de weer, en de tijd vliegt lekker snel voorbij, zeggen zij. Ook blijf je minder over je werk nadenken. Natuurlijk kun je zelf wel je muur behangen met roosters en voor een structuur zorgen. Maar als jij liever meegevoerd wordt in het ritme van een vast schema, dan is een PhD niet je van het.

Reken dus maar uit: 10 redenen om wel een PhD te doen – 3 redenen om het te laten = 7 redenen om het te doen. Dit is keiharde wetenschap. Geloof je me niet? Kijk dan vooral zelf wat bij jou past!