Als een onbekende legpuzzel
Susanne van den Brink neemt ons mee in haar onderzoek naar embryomodellen waarmee ze stamcellen hoopt te maken voor patiënten die een beenmergtransplantatie nodig hebben.
Anne van Kessel (1986) wilde vroeger schrijfster worden. Maar soms ook boerin, of onderzoekster. Niet gek dus dat ze (medische) biologie ging studeren. Tijdens haar onderzoeksstage in Cádiz, Spanje, waar ze het stressysteem van larven van een platvis onderzocht, werd bevestigd wat ze eigenlijk al wist. Liever dan acht maanden met hetzelfde onderzoek bezig te zijn, leert ze iedere dag wat nieuws over alles wat met de aarde en natuur te maken heeft. Ze deed er een master Science Communication achteraan en tijdens haar stages bij Labyrint Radio en Noorderlicht online wist ze het zeker; ze wilde wetenschapsjournalist worden.
Nu schrijft ze alweer sinds 2011 voor verschillende media als NEMO Kennislink, NRC, KIJK, Quest, Opzij en Eos magazine. Anne coördineerde de totstandkoming en deed de eindredactie van twee Kennislink-vragenboeken: Waarom worden mannen kaal? (2013) en Waarom drinken we zoveel koffie? (2014). Tevens beantwoordde ze zelf een groot aantal vragen voor deze boeken, met behulp van experts uit de wetenschap. Daarnaast treedt ze regelmatig op als gastdocent bij verschillende opleidingen wetenschapscommunicatie/journalistiek en is ze cursusleider van de SCW cursus wetenschapsjournalistiek. Ook is ze zo nu en dan op een podium te vinden voor live-interviews met wetenschappers of als moderator. Dat deed ze bijvoorbeeld bij het NEMO Kennislink evenement ‘Leven met kanker’ ter lancering van het gelijknamige thema dat ze tevens coördineerde.
In haar vrije tijd is Anne het liefst zo vaak mogelijk onder water. Als het even kan met duikpak en flessen in tropische wateren, maar op andere dagen voldoet een zwembad ook. Daarnaast speelt ze saxofoon, tovert ze graag buffetten op tafel voor haar eigen cateringbedrijfje, kampeert ze graag met haar gezin of gaat met haar vrienden naar een festival.
Susanne van den Brink neemt ons mee in haar onderzoek naar embryomodellen waarmee ze stamcellen hoopt te maken voor patiënten die een beenmergtransplantatie nodig hebben.
In een nieuwe serie voor De DNA dialogen stellen we ons de vraag: dat ingrijpen in embryonaal DNA, is het wel nodig? We hebben toch ook al zoiets als PGT, ook wel embryoselectie genoemd? Maar is dat ook zo? Een korte geschiedenis.
In het complexe debat over het aanpassen van embryo-DNA wordt vaak het argument genoemd dat we al genoeg hebben aan embryoselectie. Klinisch embryoloog en landelijk coördinator PGT Edith Coonen vindt van niet.
In het complexe debat over het aanpassen van embryo-DNA wordt vaak het argument genoemd dat we al genoeg hebben aan PGT, oftewel embryoselectie. Maar is dat ook zo?
Je kunt in Nederland op verschillende manieren voorkomen dat je je erfelijke aandoening doorgeeft aan je kinderen. Embryoselectie is daar een van. In de toekomst komt daar misschien wel CRISPR-Cas bij. Een welkome aanvulling, of niet?
De Embryowet is geen onderwerp van belang bij de aanstaande verkiezingen. Toch gaan er mogelijk veranderingen plaatsvinden die ingrijpende gevolgen kunnen hebben.
In het complexe debat over embryo’s komt vaak het woord ‘potentialiteit’ naar voren. Maar wat betekent dit eigenlijk, en waarom is het zo belangrijk?
Vanaf welk moment is een foetus levensvatbaar? Dat hangt ervan af welke definitie van ‘levensvatbaarheid’ je gebruikt, stelt ethicus Lien De Proost. En dat heeft mogelijk praktische gevolgen voor ons beleid rond vroeggeboorte en abortus.
Het begrip ‘natuurlijkheid’ duikt vaak op in discussies over embryo’s uit het lab. Maar wat bedoelen we eigenlijk als we zeggen dat iets ‘onnatuurlijk’ is?
Arts-onderzoeker Sabine Fuchs van UMC Utrecht wil erfelijke leverziektes genezen door het DNA van haar patiënten te repareren. Baanbrekend, want dit is nog niet eerder gelukt.
Wetenschappers hebben een model ontwikkeld dat sterk lijkt op een menselijk embryo, zonder gebruik te maken van spermacellen, eicellen of een baarmoeder.
Wij kaaskoppen houden wel van een stukje kaas. Maar de productie ervan zorgt voor flinke CO2-uitstoot en heel wat dierenleed. In deze aflevering van de podcast Oplossing Gezocht kijken we of dat anders kan.
Er ligt een nieuw Europees wetsvoorstel rondom het gebruik van gentechnieken in plantveredeling. Wat betekent dit voor je boodschappenmandje?
De zomervakantie staat weer voor de deur. Wat je plannen ook zijn, een goed boek mag dan niet ontbreken. Nog geen idee welk boek? NEMO Kennislink geeft wetenschappelijk verantwoorde tips.
Over vier jaar loopt de mammoet weer op aarde rond, als we het bedrijf Colossal moeten geloven. Het is bezig om met DNA uit bevroren mammoeten de diersoort terug te brengen. Tegenover dit optimisme staan echter grote zorgen om onvoorziene gevolgen van het ‘terugbrengen’ van de mamm...
Met de DNA Dialogen gaan we met de samenleving in gesprek over het aanpassen van embryo-DNA. Maar is zo’n onderwerp daarvoor niet veel te ingewikkeld?
De resultaten van de DNA Dialogen zullen beleidsmakers informeren over de keuzes die er zijn rondom het ingrijpen in embryo-DNA.
Het is al gedaan, maar het mag niet: knippen en plakken in menselijk DNA. Met de DNA Dialogen gaan we voor de tweede keer in gesprek over het aanpassen van embryo-DNA. Praat jij ook mee?
Voor de DNA Dialogen gaan we in gesprek met onze lezers over het aanpassen van embryo-DNA. Hoe ziet zo’n gezamenlijk journalistiek onderzoek eruit?
In de DNA Dialogen gaan we opnieuw in gesprek over het aanpassen van embryo-DNA. Projectleider Sam Riedijk wil een zo representatief mogelijk beeld vormen van alle verschillende meningen. Hoe pakt ze dat aan?
Susanne van den Brink neemt NEMO Kennislink mee in haar onderzoek naar embryomodellen waarmee ze stamcellen hoopt te maken voor patiënten die een beenmergtransplantatie nodig hebben. In deze update ontdekt ze het nut van het restjes bewaren.
Wetenschapshistoricus Trudy Dehue schreef een ongemakkelijk boek over embryo’s en zwangerschap, met aan het einde een pleidooi voor citizen science.
Als het aan Sanquin-onderzoekers ligt, komt bloed in de toekomst niet meer van donoren maar uit het lab. NEMO Kennislink nam een kijkje.
Onze bestaande voedselproductiesystemen putten de aarde uit. We kunnen onze voedingsstoffen ook via (micro)algen verkrijgen. Waarom eten we die nog niet op grote schaal en hoe kunnen we dat veranderen?
In sloten, meren en rivieren in Nederland meten experts steeds meer medicijnresten. “We willen microben nog meer inzetten om zo veel mogelijk vervuilende stoffen helemaal uit het water te halen.”
Het is Pasen! Dat betekent voor veel mensen een lekker gekookt eitje bij het ontbijt, al dan niet geverfd in vrolijke kleuren. Maar achter de schermen van de legindustrie gaat nog altijd veel leed schuil. Jaarlijks doodt de industrie zo’n 7 miljard mannetjeskuikens, omdat ze geen eieren ...
Om embryo-modellen te maken heb je een lange adem nodig. In deze update ontdekt Susanne van den Brink dat het bloedvatennetwerk in de modellen een zooitje is. En dat zou weleens de reden kunnen zijn waarom er geen stamcellen ontstaan.
Een kunstbaarmoeder kan hoopvol uitpakken voor (homo)stellen met een kinderwens, maar dramatisch voor vrouwen met een abortuswens. Bio-ethicus Naomi Jacobs onderzoekt wat het voor ons kan betekenen.
Van bloed tot moedermelk, ons lichaamsmateriaal is belangrijk voor patiënten en wetenschappers. Wat gebeurt ermee, van wie is het en wie verdient eraan?
Kaas maken zonder dat er een dier aan te pas komt. Dat kan als gisten het benodigde melkeiwit maken. “We gebruiken micro-organismen als cel-fabriekjes om een specifiek ingrediënt te maken.”