Er is maar één zekerheid in het leven: aan het eind gaan we dood. Maar waarom eigenlijk? En hoe? En als we eenmaal dood zijn, is het verhaal nog lang niet afgelopen. Nabestaanden vinden manieren om met hun verdriet om te gaan, en met de angst voor hun eigen dood. En als dat niet werkt, kunnen we altijd nog op zoek naar onsterfelijkheid en eeuwig leven.
Ook al kan het niet meer praten, toch kun je nog een hoop over een lijk te weten komen door het lichaam zorgvuldig te bestuderen. Forensisch pathologen en archeologen doen hun best te achterhalen wat zich in die laatste levende momenten heeft afgespeeld.
De Egyptische mummies zijn de bekendste voorbeelden van het conserveren van lichamen voor de eeuwigheid.
Doen je hart, ademhaling of hersenstam het niet meer? Dan ben je dood. Of althans, dat is de afspraak. Sommige onderzoek laat zien dat je daarna nog hersenactiviteit hebt, terwijl andere wetenschappers vinden dat je ‘zelf’ al eerder overlijdt. Dus: wanneer is dat wat jou jou maakt ...
Volgens de meeste mensen en religies gaat het zo: als je lichaam sterft, treedt je onstoffelijk ziel eruit, om op weg te gaan naar het hiernamaals of een volgend leven. Een aardig idee, dat het helaas zonder wetenschappelijk bewijs moet stellen – en niet omdat wetenschappers hebben nagelaten e...
Sterven doe je omdat je cellen verouderen. Zoveel is zeker. Maar waarom ze dat doen, daar zijn wetenschappers over verdeeld. Waarom besluiten cellen niet gewoon dat ze het eeuwige leven hebben, zoals sommige dieren hebben? Over de evolutie van oud worden.
Wie denkt dat mensen alleen maar bang zijn voor de dood omdat het pijn kan doen, heeft het mis. Sommige zijn banger voor de enorme Leegte Van Niet Bestaan, voor het oordeel van een god, en weer anderen willen hun geliefden niet verdrietig maken. Wetenschappers zoeken naar patronen hierin.
Ben je al dood? Ja, voor een groot deel wel. Zeker als je ouder bent dan twintig – tegen die tijd heeft het gros van je cellen er de brui aan gegeven. Puur onderhoud, want kapotte cellen worden vervangen door nieuwe. Tot de dag dat er teveel cellen doodgaan – dan ga je dood.
Bijna-doodervaringen: een bevestiging van de hemel of een bijzonder eindproduct van onze hersenen? Volgens de meeste wetenschappers hebben ze een biologische oorsprong, maar anderen denken dat elk mens deel uitmaakt van een groter, universeel bewustzijn.
Wijngaards legde bloot welke factoren de rouw van ouders na de dood van een kind beinvloeden. Zo maakt het bijvoorbeeld uit hoe oud het kind was op moment van overlijden en of het kind thuis wordt opgebaard. Deze informatie kan gebruikt worden om de hulpverlening aan achterblijvende ouders doe...
Een Afro-Surinaamse begrafenis wordt niet alleen gehóuden, maar ook gevíérd. Verschillende rituelen moeten ervoor zorgen dat de geest van de overledene deze wereld rustig kan verlaten. Rituelen die constant veranderen, dat wel.
De derde weg wordt het wel genoemd. In plaats van begraven of cremeren kun je je lichaam beschikbaar stellen aan de wetenschap. Steeds meer Nederlanders kiezen ervoor om na hun dood te belanden op de snijtafel. Het aanbod van lichamen groeit zó sterk dat sommige anatomische instituten in Neder...
In onze samenleving bestaan regels die aangeven wie, wanneer, waar, hoe en hoelang en voor wie mensen mogen rouwen. Val je buiten deze regels, dan heb je als het ware ‘geen recht op verdriet’. Dit komt bijvoorbeeld voor wanneer de relatie met een overledene niet wordt erkend: je ex-man overlij...