Naar de content

Zeventien keer door een (betere) wereld

Tentoonstelling One Planet in Museon is modern en informatief

Tesseract2 via CC BY-SA 3.0

Het Museon duikt met de nieuwe tentoonstelling One Planet in de Sustainable development goals, de nieuwe ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. De interactieve expositie vermaakt maar mag op sommige punten best nog wat dieper gaan.

De wereld is geen perfecte plek, dat is duidelijk. Nog steeds hebben veel mensen honger, leven in armoede of vluchten voor oorlog. Ook plukt lang niet iedereen de vruchten van nieuwe technologieën, zoals de mobiele telefoon. Er is genoeg te doen. Via de Verenigde Naties hebben vrijwel alle landen van de wereld vorig jaar afgesproken stappen te zetten op weg naar een betere wereld, voor de tweede keer in de geschiedenis.

Ze stelden zeventien ontwikkelingsdoelen op: de Sustainable development goals. Ze zijn er onder andere op gericht om honger, armoede en corruptie uit te bannen. In 2030 moeten de ambitieuze doelen zijn bereikt. Het zijn de opvolgers van de acht milleniumdoelen.

In het Museon in Den Haag is vanaf deze maand de vaste tentoonstelling One Planet te zien waarin alle zeventien doelen aan bod komen. NEMO Kennislink ging op bezoek en zag een moderne, interactieve expositie, ideaal voor jonge bezoekers. Het presenteren van de problemen lukt prima, maar het aandragen van concrete oplossingen blijkt in de tentoonstelling nog moeilijk.

Insecten als lekkernij

Hoe voorzien we de wereld van energie, die bovendien zo duurzaam mogelijk wordt opgewekt? Hoe voeden we het groeiende aantal mensen? Hoe zorgen we ervoor dat niemand onder erbarmelijke omstandigheden hoeft te werken? Hoe krijgen we een gelijke behandeling voor iedereen?

Het zijn grote vragen. En de ambitie van de Verenigde Naties is niet gering. In 2030 moet niemand in wereld meer structureel honger lijden (nu nog zo’n 800 miljoen), niemand meer in extreme armoede leven (van minder dan 1,25 dollar per dag, nu nog ruim 800 miljoen) en moet er ieder jaar zo’n honderd miljard dollar jaarlijks beschikbaar zijn zodat ook arme landen klimaatverandering tegen kunnen gaan.

Insecten als lekkernij?

Museon via CC1.0

De makers van One Planet kiezen ervoor om bij ieder ontwikkelingsdoel een aspect uit te lichten. Onderdeel van het oplossen van het voedselprobleem is bijvoorbeeld ‘over de grens’ kijken wat betreft eetgewoonten. Insecten zijn voedzaam én veel minder belastend voor het milieu dan de productie van vlees.

Om extreem zware werkomstandigheden in mijnen uit te bannen moet de elektronica-industrie en zijn honger naar zeldzame metalen veranderen. Bij de tentoonstelling vormen de inleidende teksten de verbinding tussen het ontwikkelingsdoelen en de uitgelichte thema’s. Mis je dat dan is het soms even gissen naar het ontwikkelingsdoel.

Tussen de zeventien doelen vind je ‘innovaties’. Hier wordt een technologie uitgelicht die kan helpen een ontwikkelingsdoel te verwezenlijken. Bijvoorbeeld de wetenschap om planten gerichter te kruisen om droogtebestendiger gewassen te maken.

Springen voor je energie

Zoals gezegd, er is veel te doen. In de ene hoek staan een paar scholieren als een dolle te springen om energie op te wekken op speciale tegels. Aan de andere kant spelen ze een game om een koraalrif te redden of zien ze met eigen ogen dat een bodem met weinig begroeiing nogal vatbaar is voor (wind)erosie.

Tentoonstelling One Planet in het Museon.

Museon via CC1.0

Je kunt ook nog met een (ouderwets) perforatiestrookje aan de slag gaan. Bij ieder thema wordt de bezoeker een vraag gesteld. “Moeten arme mensen gratis zonnepanelen krijgen?” “Eet jij wel eens een vis die zeldzaam is?” Antwoorden leg je in een papierstrook vast. Aan het einde van de expo stop je het papiertje in een computer, die het uitleest en je beoordeelt op je keuzes. Wat zijn jouw kwaliteiten als wereldverbeteraar? Ben je een ‘beschermer’ of misschien een ‘mensenhelper’?

Hoe gaan we het doen?

One Planet is modern en informatief. Maar wordt er wel genoeg verteld over hoe de ontwikkelingsdoelen tot stand zijn gekomen en of ze eigenlijk wel zinvol zijn? Aan het begin van de tentoonstelling wordt een inleiding gegeven van hoe de doelen tot stand kwamen, en aan het einde van de tentoonstelling kunnen bezoekers op ludieke wijze een tafelvoetbalspel spelen om ‘door samenwerking’ een ontwikkelingsdoel te halen.

De expositie draait toch vooral om het aankaarten van het probleem, en gaat niet zozeer over hoe we die doelen gaan halen. Eerlijk is eerlijk, de tentoonstelling was misschien niet echt léuker geworden met het presenteren van een gedetailleerd plan van aanpak (zover dat er is). Het is wat dat betreft een prima ‘instaptentoonstelling’ voor de grootste problemen in de wereld.

Meer informatie over de tentoonstelling is te vinden in de agenda van NEMO Kennislink.

ReactiesReageer