Al geruime tijd belooft antigeluid de maatschappij te verlossen van lawaaioverlast. Tot nu toe was met name Schiphol een testgebied voor deze technologie, maar als het aan de Duitse onderzoeker André Illgen van het Fraunhofer Instituut in Dresden ligt zijn binnenkort de windmolens aan de beurt. Hij bedacht een manier om hinderlijk gerammel en gefluit van windmolens te verstommen met tegentrillingen.

Negatieve vibraties

De beweging van de rotorwieken en de tandwielen brengen de tandwielkast van de windmolen in trilling. Deze zit vast aan de toren, zodat het geluid van de trillingen de wijde omgeving in wordt gestuurd. Voor omwonenden is dit geluid vergelijkbaar met het constante gezoem van een mug.

Om dit geluid tegen te gaan ontwikkelde Illgen een actieve geluidsdemper. Het systeem reageert automatisch op veranderende frequenties in het geluid door negatieve vibraties af te geven. Deze tegentrillingen zijn in precies de tegenovergestelde trilfrequentie van de windmolen, waardoor de trillingen van de windmolen – en dus ook het geluid dat hiermee gepaard gaat – worden opgeheven.

Het systeem werkt dankzij zogeheten piezo actuatoren. Deze zetten een elektrische stroompje om in een beweging, de tegentrilling om precies te zijn. Een sensor op de tandwielkast meet met welke frequentie de kast trilt, en geeft dit door aan de piezo actuatoren die de geschikte negatieve vibratie afgeven.

Overlast

In juni 2008 berichtte Kennislink over een onderzoek van project WINDFARMperception, waaruit bleek dat omwonenden wel degelijk last hebben van de windmolens. Bij een te grote geluidsoverlast mogen windmolens slechts op laag vermogen werken, wat ten koste gaat van de opgewekte elektriciteit. Extra geluidsdempers aanbrengen of de tandwielkast vervangen is een dure zaak voor de beheerders van de windmolens. Illgen’s alternatief wordt nu in het lab getest, bij een succesvolle veldtest zijn lawaaiige windmolens spoedig verleden tijd.