Te koop: vliegende auto
Op 13 februari 2017 is de verkoop gestart van de eerste commerciële vliegende auto, de Pal-V. Het voertuig, een gyrocopter genoemd, is verkrijgbaar in twee modellen: de Liberty Pioneer en de Liberty Sport. Al sinds 2014 konden toekomstige klanten zich voorinschrijven voor de verkoop, maar nu zijn de definitieve versies officieel gepresenteerd. De Pal-V is te koop bij het gelijknamige bedrijf uit Raamsdonkveer. Voor het besturen van de vliegende auto is naast een normaal autorijbewijs ook een vliegbrevet vereist.
Beide modellen zijn vliegende tweepersoons driewielers en kosten een half miljoen euro. Op de weg halen ze zo’n 160 kilometer per uur. In de lucht is de kruissnelheid tussen de 50 en 180 kilometer per uur. De rotorbladen kunnen worden ingeklapt zodat je er mee op de weg kunt rijden. Het duurt tussen de vijf en tien minuten voordat de auto is omgebouwd.
De PAL-V Liberty is zeer goed ontvangen over de hele wereld, zegt Markus Hess, Chief Marketing en Sales Officer van PAL-V. “We zijn erg blij met de respons tot nu toe. Nu dat het nieuwe ontwerp openbaar is, verwacht ik grote belangstelling van klanten die hebben gewacht op de start van het vliegende auto tijdperk”, aldus Hess. “Dit is echt een uniek moment in de luchtvaart- en mobiliteits- geschiedenis", voegt Robert Dingemanse, CEO van PAL-V toe.
Naast een leuk staaltje techniek, verwachten ze bij Pal-V ook dat dit dé oplossing voor het fileprobleem is. Kopers moeten nog wel even wachten voor het eerste exemplaar geleverd wordt. Dat staat nu voor eind 2018 op de planning.
“Wat de auto deed voor het paardentijdperk, dat zal de vliegende auto doen voor het autotijdperk.” Als er één iemand optimistisch is over de toekomst van de vliegende auto, dan is het Paul Moller, directeur en oprichter van het Amerikaanse vliegtuig ontwerp bedrijf Moller International. Moller is al dertig jaar bezig met het uitvinden van de perfecte vliegende auto. Tot nu toe bleef het bij testvluchtjes aan een touwtje, maar met een Russische investeerder achter zich lijken Mollers inspanningen eindelijk hun vruchten af te gaan werpen.
Een rijke Russische zakenman had genoeg van de files tussen Moskou en zijn huis op het platteland, dus droeg hij Moller International op om een vliegende auto te ontwerpen. Het resultaat: de Autovolantor, naar het model van de Ferrari 599 GTB. Om te vliegen maakt de wagen gebruik van acht ingebouwde ventilatoren, die de auto het zetje geven wat nodig is om los te komen van de grond.
Helikopter
Het idee van een vliegende auto heeft een hoog science fiction-gehalte, maar Moller snijdt veel critici de pas af met een test in een windtunnel. Met de hulp van een schaalmodel toont hij aan dat de auto aerodynamisch stabiel is. Twee vleugels voor en achter houden de auto in balans, en in de lucht. De voorste vleugels schuiven uit onder de voorkant van de auto, de achterste vleugels zitten ‘verborgen’ in de spoiler. Zodra de bestuurder besluit dat hij genoeg heeft van het asfalt klapt hij de spoiler uit en verandert deze in twee achtervleugels.
Het ontwerp is nog prematuur. De bouwers zijn nog niet verder gekomen dan het schaalmodel, maar ze zijn er zeker van dat het concept mogelijk is binnen de grenzen van de huidige autotechnologie. De acht ventilatoren kunnen een totale rotorkracht leveren van 800 pk, genoeg voor een auto van 1100 kilo om los te komen van de grond. Eenmaal los van de grond gedraagt de Autovolantor zich als een helikopter: door met de neus voorover te hellen beweegt de auto voorwaarts, door lichtjes naar de zijkant te leunen beweegt de auto naar links of rechts.
Specificaties Type brandstof: hybride. Gewicht: 1100 kilo. Inhoud van de tank: 75 liter. Efficiëntie van de batterij naar de ventilatoren: 80% Laadvermogen: 170 kilo. Maximale vliegsnelheid: 241 km/u. Actieradius: 210 km.
De ventilatoren worden door twee motoren aangedreven: een benzinemotor en een elektrische motor. De totale rotorkracht is ongeveer 800 pk. Hiervan komt 320 pk van de benzinemotor en 480 pk van de elektrische motor, dat laatste voor maximaal 30 seconden. De benodigde kracht om los te komen van de grond is 670 pk. Als de auto eenmaal vliegt is er 250 pk nodig om vooruit te vliegen. Voor het loskomen zet de Autovolantor zijn elektrische motor in, eenmaal in de lucht is alleen de benzinemotor nodig.
Het brandstofverbruik van de Autovolantor is niet mals: bij een afgelegde afstand van 120 km door de lucht en 240 km over de grond ‘rijdt’ de auto 5,5 km op 1 liter. Ter vergelijking: een Hummer rijdt tussen de 3,5 en 5 km per liter, de zeer zuinige Volkswagen Lupo maar liefst 27 km per liter. Alleen op de batterij reist de Autovolantor 32 km, maar de ontwerpers hopen dat deze afstand binnen twee jaar verdubbelt dankzij de technische verbetering van de batterij.
Niet voor Jan Modaal
Bestuurders hoeven vooralsnog niet over een helikopterbrevet te beschikken om met de auto te vliegen. De ontwerpers willen een elektronisch controlesysteem inbouwen om te voorkomen dat de bestuurder een te heftige zijwaartse stuurbeweging maakt en omkiepert. Dit neemt niet weg dat de verkeersregels drastisch aangepast moeten worden, mocht de Autovolantor ooit een hit worden. Moller voorspelt dan ook dat we vliegende auto’s eerst in andere omgevingen en toepassingen zullen zien voordat ze officieel in de binnensteden en snelwegen worden toegelaten.
Desalniettemin heeft Moller er vertrouwen in dat de vliegende auto binnenkort werkelijkheid wordt. “Praktisch of niet, de fantasie slaat op hol bij de gedachte om verticaal op te stijgen uit de file en gewoon weg te vliegen.” De bouwers zeggen dat de wagen al binnen twee jaar startklaar kan zijn. Helaas moet Jan Modaal nog even wachten op de eerste testrit: de geraamde kosten van een splinternieuwe Autovolantor zijn namelijk meer dan zes ton.