De maantjes hebben afmetingen van 18 en 7 kilometer en omlooptijden van 88 en 33 uur. Het grootste maantje was in 2001 al gevonden; de ontdekking van nummer twee is deze week gepubliceerd in Nature.

Uit de baanbewegingen van de twee maantjes is de massa en de dichtheid van Sylvia berekend. De 300 kilometer grote steenklomp blijkt een poreuze verzameling van kleinere brokstukken te zijn. Volgens de ontdekkers, onder leiding van Franck Marchis van de Universiteit van Californië in Berkeley, klopt dat mooi met de theorie dat planetoïdenmaantjes ontstaan bij catastrofale botsingen.

Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Volkskrant