Prof. dr. Peter Hagoort richt zich op taal. De neurobiologische fundamenten van het menselijk taalvermogen, om precies te zijn. Hij onderzocht onder andere taalstoornissen bij patiënten met een hersenbeschadiging en toonde aan dat beschadigde hersenen andere routes vinden om taalbegrip alsnog mogelijk te maken.

Een andere tak van zijn onderzoek richt zich op de hersenactiviteit tijdens het spreken. Onder leiding van Hagoort bedachten onderzoekers een methode die zichtbaar maakt op welk moment de hersenen informatie over een woord ophalen. Zo lieten ze zien dat mensen tijdens het spreken ongeveer 40 milliseconden eerder de grammaticale gegevens van een zelfstandig naamwoord weten dan de eerste klank van het woord. Pas 120 milliseconden hierna hebben ze de complete klank van het woord opgebouwd om het uit te spreken. Deze nieuwe manier om aan het spraakproces te meten, leidde tot een serie inmiddels klassieke publicaties, ondermeer in Science.

Daarnaast is Hagoort ook nog eens oprichter en directeur van het prestigieuze F.C. Dondersinstituut: één van Nederlands topinstuten op het gebied van functioneel hersenonderzoek, waar onderzoekers uit verschillende disciplines samenwerken om het menselijk brein in kaart te brengen. Deze week ontvangt professor Hagoort de NWO Spinoza prijs voor zijn onderzoek naar het menselijk taalvermogen en de manier waarop hij het F.C. Dondersinstituut binnen vijf jaar naar wereldfaam heeft geleid.

Peter Hagoort (Oudewater, 19 januari 1954) studeerde psychologie en biologie aan de Universiteit van Utrecht en Experimentele Psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, waar hij in 1990 ook promoveerde. In datzelfde jaar werd hij aangesteld als projectleider van een groot onderzoeksproject aan het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek in Nijmegen, een functie die hij tot 2003 vervulde.

Thans leidt hij een omvangrijke onderzoeksgroep op het gebied van de neurocognitie van taal. In januari 1999 werd hij hoogleraar bij het Nijmeegs Instituut voor Cognitie en Informatie (NICI) van de Radboud Universiteit Nijmegen en is hij oprichter en directeur van het F.C. Donders Centre for Cognitive Neuroimaging. In 2003 kende de KNAW hem de dr. Hendrik Muller Prijs voor Gedrags- en Maatschappijwetenschappen toe. Hij publiceerde sinds zijn promotie meer dan 90, meestal omvangrijke, artikelen en schreef meer dan 30 hoofdstukken in boeken. Het werk van Hagoort wordt niet alleen vaak geciteerd in toptijdschriften, maar heeft tevens een belangrijke plaats in handboeken psycholinguïstiek en cognitieve neurowetenschappen. Hagoort wordt alom beschouwd als internationaal toonaangevend onderzoeker en opinieleider in zijn vakgebied.

Hagoorts werk kenmerkt zich door creativiteit en vernieuwing, elegantie en zuiverheid. Hij heeft bij het F.C. Dondersinstituut een strategische uitgekiende menging van vakgebieden samengebracht, lopend van psycholinguïstiek tot neurobiologie. In de korte tijd van zijn bestaan heeft dit instituut onder Hagoorts leiding een wereldnaam opgebouwd en collega’s roemen Hagoorts talent om ingewikkelde materie op eenvoudige wijze uit te leggen.