Hoog boven Saturnus
De ringen van Saturnus gezien door Cassini, hoog boven de zeshoekige noordpool van de planeet.

Zeshoekige noordpool
Het stromingspatroon van de atmosfeer op Saturnus veroorzaakt een imposante zeshoek op de noordpool, hier gezien door ruimtesonde Cassini. Iedere zijde van de zeshoek is ongeveer zo groot als de diameter van de aarde.

In het oog van een superstorm
De noordpool van Saturnus in beeld gebracht door de Cassini-ruimtesonde van NASA. We kijken hier recht in het oog van een pakweg 2000 kilometer brede superstorm. De foto is samengesteld van verschillende opnames die in groen en rood zijn weergegeven. De groene gebieden stellen hoge bewolking voor, de rode laten lage wolken zien. Aan de buitenrand van de storm worden windsnelheden gehaald van 540 kilometer per uur.

Een foto, vier manen
Dit spectaculaire plaatje stuur de NASA-ruimtesonde Cassini in 2011 naar de aarde. De sonde die sinds 2004 rond Saturnus draait wist de manen Dione, Pandora, Pan en Titan (op de achtergrond) op één foto vast te leggen.

Rhea voor Saturnus
De maan Rhea voor Saturnus haar ringen (van opzij gezien). De foto werd in 2007 door ruimtesonde Cassini gemaakt. Rhea heeft een diameter van 1527 kilometer en is na Titan de grootste maan van Saturnus.

Wolken op Titan
Foto van de grootste Saturnusmaan Titan. Met een diameter van meer dan 5000 kilometer is de maan zelfs groter dan de planeet Mercurius. Titan heeft een dikke atmosfeer waarin af en toe ook wolken zichtbaar zijn.

Landen op een buitenaardse maan
Een foto van het oppervlak van de grootste Saturnusmaan Titan, gemaakt door de Huygens-sonde die er begin 2005 landde. Door de dikke atmosfeer van voornamelijk stikstof is een vaste ondergrond zichtbaar, met waarschijnlijk 'stenen' van waterijs van ongeveer tien tot vijftien centimeter groot. De temperatuur op de landingsplaats was -180 graden Celsius. Ook is het er donker: in vergelijking met de aarde is de lichtsterkte ongeveer duizend maal zwakker, vergelijkbaar met een diepe schemering.

Mysterieuze sneeuwbal
Enceladus door Cassini in 2005. Aan de zuidzijde zijn de Tijgerstrepen te zien, het gebied waar zich uiterst actieve geisers bevinden.

Geisers op Enceladus
Geisers op de zuidpool van Saturnusmaan Enceladus gezien door Cassini. Het water wordt tientallen kilometers omhoog gespuwd. In 2015 werd oor Cassini waterstof gedetecteerd toen de sonde door een van deze pluimen vloog. Volgens wetenschappers kan dit betekenen dat er zich in een ondergrondse oceaan op Enceladus warmtebronnen bestaan.

Een duik achter Saturnus
In 2013 vloog ruimtesonde Cassini door de schaduw van Saturnus heen en fotografeerde de planeet met tegenlicht van de zon. Te zien is het enorme ringenstelsel, verschillende manen en, op de achtergrond, de aarde. Volg "deze link":https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Day_the_Earth_Smiled_-_PIA17172.jpg om de verschillende onderdelen te vinden.
