Het uiterlijk van de kleine planeet Mercurius is voor een belangrijk deel bepaald door vulkanisme. De planeet is lang geleden sterker gerkompen (als gevolg van afkoeling) dan tot nu toe werd gedacht. Het magnetisch veld van Mercurius wordt actief opgewekt in de vloeibare buitenkern. En de gesteenten in de mantel zijn opmerkelijk arm aan ijzer. Dat zijn enkele van de conclusies die planeetonderzoekers trekken op basis van foto’s en metingen die in januari 2008 werden verkregen door de Amerikaanse ruimtesonde MESSENGER.
Valsekleurenfoto van het Caloris-inslagbekken op Mercurius. bron: NASA.
De eerste resultaten van de Mercuriuspassage zijn deze week gepubliceerd in elf artikelen in het weekblad Science . Mercurius is eerder van nabij onderzocht door Mariner 10. Die legde in 1974 en 1975 echter minder dan de helft van de planeet vast, en beschikte niet over spectrometrische instrumenten waarmee de samenstelling van het oppervlak bestudeerd kan worden. MESSENGER zal komend najaar en najaar 2009 opnieuw op korte afstand langs Mercurius scheren. In 2011 moet de ruimtesonde in een baan om de planeet arriveren, om het hele oppervlak minutieus in kaart te brengen en te onderzoeken.
Zie verder
- MESSENGER settles old debates and makes new discoveries at Mercury (Engels)
- Persbericht NASA (Engels)
- Persbericht Arizona State University (Engels)
- Terug naar Mercurius (Kennislinkartikel)
- Ruimterace naar een hete knikker (Kennislinkartikel van Govert Schilling)
- Magnetisch veld Mercurius opmerkelijk stabiel (Kennislinkartikel van Eddy Echternach)