Na de tsunami van 2e Kerstdag 2004 denken de lokale bestuurders vooral aan veiligheid en herbouw van huizen en hotels. Langs de getroffen kustlijn in Thailand bouwen ze verschillende objecten om zich te kunnen beschermen tegen de zee. Bijvoorbeeld bij het “Had Tay National Park”, waar over een afstand van 2,5 kilometer een betonnen muur is gebouwd van een halve meter hoog. De muur moet beschermen tegen de zee. Maar hij vormt onbedoeld ook een barrière voor vier soorten schildpadden, die uit zee komen om op hoger gelegen droog zand hun eieren te leggen.

Schildpadnesten

“De schildpadden komen hier in december hun eieren leggen, twee dagen vóór en twee dagen ná volle maan.” Songpol Tippayawong werkt als maritiem onderzoeker voor het Wereld Natuurfonds in Thailand. Dit stukje van de Andaman-kust ligt enkele tientallen kilometers ten zuiden van het Khao Lak district, dat door de tsunami zwaar werd getroffen. “Deze dertien kilometer lange strook is de enige plek op het vasteland waar schildpadden hun eieren komen leggen. Op andere plekken is het te druk en ’s nachts te licht, maar op dit strand is geen toerisme. Als de dieren aan land komen, moet het rustig en donker zijn, anders gaan ze weer.”

Volkswagen Kever

De schildpadden komen op het zand als de vloed het hoogst is. Ze leggen hun eieren in het hoger gelegen droge zand. Uitgerekend hier, op de plaats waar de dikke betonnen muur is gebouwd, vonden ze een paar jaar geleden het recordaantal nesten. Nu gaat dat niet meer lukken. “De leatherback-turtle is een schildpadsoort die alleen op deze plek zijn nest komt bouwen.” Songpol tekent de afmeting van het dier op het zand. “Twintig jaar geleden werden ze zo groot als een Volkswagen Kever. Je kon er met vier man op zitten en dan rende hij nog het water in. Helaas bereiken de schildpadden nu nog maar de helft van hun maximale grootte, omdat ze verstrikt raken in vissersnetten.”

Onbelangrijk

De Thaise lokale bestuurder van het gebied heeft met geld van de nationale overheid de muur gebouwd. Hij had daarmee twee doelen voor ogen: de veiligheid van de burgers en het bevorderen van het toerisme. Thaise wetenschappers en organisaties als het Wereld Natuurfonds proberen via de landelijke en regionale bestuurders uit te leggen dat de muur weg moet, in het belang van zeldzame schildpaddensoorten. Maar de lokale autoriteiten zien de nesten van de schildpadden als iets onbelangrijks.

Veel werk

Na de tsunami hebben mensen de natuur wel een handje geholpen. Al het verdwenen mangrovebos is vervangen door jonge boompjes. Een deel van het afgebroken koraal is teruggeplaatst op gunstige plekken op de bodem en honderden duikers en snorkelaars hebben langs de Thaise kusten de rotzooi uit het water gehaald. De vernietiging van vele hectaren “strandbossen” zijn nog wel een reden van zorg, omdat die bomen heel langzaam groeien. Herplanten kan wel, maar het duurt lang voor het evenwicht hersteld is. Al het werk is gedaan door samenwerkende natuurorganisaties, vrijwilligers en de Thaise overheid.

Bewustzijn

Volgens Songpol van het Wereld Natuurfonds hebben veel lokale vissers en boeren bij het park Had Tay meer belangstelling voor de natuur gekregen, omdat ze beschermd werden door de mangrove- en strandbossen toen de tsunami toesloeg. Dat bewustzijn gebruiken de natuurorganisaties nu om projecten op te zetten waarbij ze de levensomstandigheden van de mensen willen verbeteren en de natuur beter beschermen. Zo kan een visser toeristen meenemen op zijn boot. De man verdient met die vorm van ecotoerisme meer geld en zal vervolgens beter met de natuur omspringen. Verder geven de natuurorganisaties kleine bijdragen voor het verwerken van afval en allerlei andere manieren om het fantastische leven in zee en aan de kust te behouden.