De opdracht van de ontwerpwedstrijd van Werktuigbouwkunde luidde: “ontwerp, maak en test een eenpersoonsvoertuig dat functioneert op het terugduw principe. Het eenpersoonsvoertuigje slaat energie op doordat het precies één meter achteruit wordt geduwd. Het team dat de langste afstand aflegt met bestuurder wint.” In die ene meter moet dus zoveel mogelijk energie worden opgeslagen. Dat kan bijvoorbeeld door, net als bij een speelgoedautootje, een veer in te bouwen die wordt aangetrokken.
Vervolgens moet de opgeslagen energie zo efficiënt mogelijk vrijkomen, bijvoorbeeld door de veer geleidelijk te ontspannen. Dikke banden zijn uit den boze omdat er dan veel energie verloren gaat aan wrijving. De studenten gingen op zoek naar effectieve manieren om energie op te slaan en weer vrij te laten komen. Maar dat was niet zo makkelijk als het lijkt.
Volgens Ruud Visser, docent Werktuigbouwkunde en coördinator van de ontwerpdag, kan je een speelgoedauto niet zomaar op grote schaal nabouwen. “In een speelgoedautootje zit een heel licht veertje. Maar als je dat veersysteem in een grote auto bouwt heb je een probleem. Je kunt wel zeggen: “ik kies een hele sterke veer”, maar dan kan je het terugduwvoertuig niet die ene meter achteruit duwen. Dan gaan de dunne wieltjes slippen. Je moet je afvragen waar je de energie in opslaat: in een veer, in een bungeejumpelastiek, in een gewicht dat je omhoog hijst door de auto een meter terug te duwen of zelfs een luchtcylinder.”
De eerstejaars zijn hiermee aan de slag gegaan en hebben verschillende ideeën uitgewerkt.
De winnaar was een voertuig met de naam ‘het Stalen Ros’. De wagen heeft een extra as aan de achterkant van de auto met kleefbanden aan de wielen. Deze banden slippen minder snel zodat de veer makkelijker kan worden gespannen. Het originele ontwerp loonde de moeite: het team legde een afstand van 64 meter af. De bouwers mochten hiervoor aan het einde van de dag een hoofdprijs van 250 euro in ontvangst nemen.
Verliezers waren er niet – zo klonk de niet aflatende vrolijkheid van het bestuur van de studentenvereniging de hele dag door de speakers. En de teams die onverwachts te maken kregen met klapbanden en knappende veren, die gingen gewoon een paar uurtjes eerder van het zonnetje genieten.