Je leest:

Leids molecuul haalt CO2 uit de lucht

Leids molecuul haalt CO2 uit de lucht

Koperhoudend complex zet broeikasgas om in oxalaat

Auteur: | 15 januari 2010

Scheikundigen van het Leiden Institute of Chemistry publiceren in Science van deze week een nieuwe methode om CO2 uit de lucht te halen. Het is een opmerkelijke ‘bijvangst’ van hun onderzoek naar de rol van nikkel in enzymen.

Bij de Leidse onderzoeksgroep Metalen in Katalyse, Biomimetica en Anorganische Materialen waren ze eigenlijk nooit zo bezig met CO2. Ze onderzoeken moleculen die lijken op de actieve centra van enzymen. Het inzicht dat ze daarmee verwerven is onder andere belangrijk voor de ontwikkeling van katalysatoren – bijvoorbeeld voor de productie van waterstof. Maar nu zijn ze wereldwijd in het nieuws met hun ontdekking die wellicht van betekenis kan zijn voor het tegengaan van het broeikaseffect.

Centrales die fossiele brandstoffen verstoken, zoals deze kolencentrale in India, brengen extra CO2 in onze atmosfeer.

De Leidenaren ontdekten vorig jaar dat één van hun moleculen, met koper als actief metaal, in staat bleek CO2 uit de lucht te halen. Het werd gebonden in de vorm van oxalaat. Dat is om te zetten in oxaalzuur (te vinden in roestverwijderaars en schoonmaakmiddelen) of ethyleenglycol (bekend als anti-vriesmiddel). De Leidenaren togen aan het werk om het oxalaat te isoleren en het CO2-vangende molecuul te regenereren.

Ze slaagden in beide opzichten. Het resultaat is een katalytisch systeem voor de opname van CO2 uit de lucht. Met als bijzondere eigenschap dat het geen enkele last heeft van zuurstof. Zuurstof is in veel hogere concentraties in de atmosfeer aanwezig. En in de systemen waar de Leidenaren onderzoek naar doen is het meestal veel reactiever dan CO2.

Chemisch gezien is het nieuws opmerkelijk, maar een toepassing is nog niet in zicht. De activiteit van de katalysator moet bijvoorbeeld nog drastisch verbeteren wil er sprake zijn van industriële toepassing. Het Leidse lab gaat dit jaar bekijken of en hoe het katalysatormolecuul daarvoor aangepast kan worden.

Het aan de Universiteit Leiden ontwikkelde molecuul bevat koper (Cu) en zwavel (S). Het bindt CO2 (boven) in de vorm van oxalaat (onder), dat ‘gewonnen’ kan worden.
Universiteit Leiden / Kennislink

Zie ook:

Dit artikel is een publicatie van NEMO Kennislink.
© NEMO Kennislink, sommige rechten voorbehouden
Dit artikel publiceerde NEMO Kennislink op 15 januari 2010
NEMO Kennislink nieuwsbrief
Ontvang elke week onze nieuwsbrief met het laatste nieuws uit de wetenschap.