De prijswinnaars zijn donderdag 29 september bekend gemaakt in het universiteitstheater van Harvard University in aanwezigheid van echte Nobelprijswinnaars.
Sociaal proces
Natalie Sebanz deed samen met drie collega-wetenschappers onderzoek naar de mechanismen achter de besmettelijkheid van gapen en stelde vast dat de kolenbranderschildpad niet reageert op gapende soortgenoten. Daaruit concludeerden de onderzoekers dat besmettelijk gapen niet wordt veroorzaakt door een vast actiepatroon. Ze veronderstellen dat daar meer complexe, sociale processen mee gemoeid zijn.
Happy
Sebanz was erg verbaasd toen ze enkele maanden geleden in vertrouwen geïnformeerd werd over de prijs. Zelf was ze donderdagavond niet bij de uitreiking, maar een van haar Oostenrijkse collega-onderzoekers was er wel. Ze toont zich ‘quite happy’ met de prijs, maar werkt nu alweer aan iets geheel anders. Ze onderzoekt hoe mensen samenwerken, bijvoorbeeld als je samen piano speelt. Hoe weet of voorspel je wat de ander gaat spelen?
Knipoog
De Ig Nobelprijs is een prijs met een knipoog naar de wetenschap. Toch wordt er een redelijke waarde aan gehecht. Ig Nobelprijswinnaar André Geim won tien jaar nadien de Nobelprijs voor Natuurkunde. Afgelopen donderdag werden er tien Ig Nobelprijzen uitgereikt voor dezelfde gebieden als de echte Nobelprijzen.
Nog drie andere Nederlanders zagen hun onderzoek bekroond. De Maastrichtse hoogleraar Herman Kingma onderzocht met vijf Franse collega’s waarom discuswerpers wel duizelig worden (natuurkunde) en kogelslingeraars niet. Mirjam Tuk (Twente) en Debra Trampe (Rijksuniversiteit Groningen) krijgen de Ig Nobelprijs geneeskunde voor het onderzoek dat mensen minder impulsieve beslissingen nemen als ze moeten plassen.