Titan, de grootste maan van Saturnus, kent dezelfde geofysische processen als de aarde. En toch ziet de maan er heel anders uit. Vulkanen spuwen geen lava, maar heel koud ijs. Rotsen zijn ijsbergen en overal is methaangas te vinden. Regen is er ook, maar dan wel in de vorm van koolwaterstof dat uit de atmosfeer naar beneden dwarrelt.

Sleutel

Dit zijn de eerste wetenschappelijke resultaten van ESA’s ruimtesonde Huygens, die op 14 januari afdaalde naar het oppervlak van Titan. Op 1,2 miljard kilometer van de aarde zette Huygens zes meetinstrumenten aan het werk om de samenstelling en natuurkundige processen van de maan bloot te leggen.

‘We hebben nu de sleutel die ons vertelt hoe het landschap van Titan is ontstaan’, aldus missiewetenschapper Martin Tomasco. ‘Geologisch bewijs voor regenval, erosie, ontschorsing en andere vloeistofactiviteit vertelt ons dat de fysische processen die Titan vormgeven, ongeveer dezelfde zijn als die op aarde.’

Rivierbedding

De foto’s van de Descent Imager-Spectral Radiometer (DISR) tonen een ingewikkeld netwerk van stroomgeulen. Deze kanalen komen uiteindelijk bij elkaar in een droge rivierbedding, waar vormen van eilanden en zandbanken te zien zijn met hier en daar kiezelstenen van ijs.

Andere Huygens data levert het bewijs dat er veel methaan op Titan is, een eenvoudige verbinding die bij temperaturen van –170 graden vloeibaar of gasvormig is. Hoewel de rivieren en meren op dit moment droog lijken te zijn, heeft het niet lang geleden methaan geregend op de Saturnusmaan.