‘Ik heb alles wat ik hebben wil,’ meldde Perelman vanachter de gesloten deur van zijn flat in St. Petersburg. Meer zei hij niet tegen de verslaggever van de Britse Daily Mail. Een buurvrouw kon wat meer informatie geven: ‘Ik was eens in zijn flat en stond versteld. Hij heeft alleen een tafel, een stoel en een bed met een vies matras dat was achtergelaten door de vorige bewoners.’ Perelman leeft er met zijn oude moeder en er huizen kakkerlakken, tot ergernis van de buren, die graag een schoon flatgebouw willen.
Perelman, nu 43 jaar, zette in 2002 en 2003 drie artikelen (The entropy formula for the Ricci flow and its geometric applications, Ricci flow with surgery on three-manifolds en Finite extinction time for the solutions to the Ricci flow on certain three-manifolds) op het internet. Het duurde een aantal jaren voordat specialisten overtuigd waren van het feit dat hij met deze drie artikelen het bewijs van het Vermoeden van Poincaré had geleverd. In 1904 formuleerde Henri Poincaré zijn vermoeden, dat iets zegt over hoe een driedimensionale bol in een ruimte van n dimensies valt te herkennen. Als, aldus Poincaré, iedere willekeurige lus op een oppervlak tot een enkel punt is samen te trekken, moet het om een bol gaan. Een uitgebreid achtergrondartikel over Poincaré’s stelling uit de topologie, is op Kennislink te lezen in De vorm van de ruimte.
Vorige week kende het Clay Mathematics Institute of Cambridge, Massachusetts, officieel de eerste van zeven millenniumprijzen aan Perelman toe. In 2000 zette het instituut van miljonair Landon T. Clay het Vermoeden van Poincaré op een lijst van zeven grote, onopgeloste vraagstukken uit de wiskunde. Volgens het Clay Institute is Perelmans bewijs een van de grootste doorbraken in de moderne wiskunde. Dat hij heeft geweigerd de prijs in ontvangst te nemen, komt niet helemaal als een verrassing. Vier jaar geleden weigerde hij de Fields Medal. Toen al zei hij niet geïnteresseerd te zijn in geld of roem. ‘Ik wil niet leven als dieren in een dierentuin. Ik ben geen held van de wiskunde, daarom wil ik niet dat iedereen naar mij kijkt,’ zei Perelman destijds.
Na zijn internetpublicaties maakte hij in 2003 een tournee door Amerika om op verschillende universiteiten uit te leggen wat hij had gedaan, maar eenmaal terug in Rusland keerde hij de wetenschappelijke wereld de rug toe. Sergei Kisliakov, directeur van het Steklov Mathematisch Instituut in St. Petersburg, waar Perelman tot dan toe werkte, zegt dat Perelman al vier jaar alle contacten met het instituut heeft verbroken.
Warm Home, een liefdadigheidsinstelling voor kinderen, gevestigd in Perelmans woonplaats St. Petersburg, schreef een open brief aan Perelman. Gevraagd wordt of hij het geld zou willen accepteren en doneren aan Russische liefdadigheidsinstellingen. Ook de communistische partij in St. Petersburg vindt dat Perelman het geld moet aannemen, schrijft de Russische krant Pravda. De partij weet wel een bestemming: een centrum voor getalenteerde Russische wetenschappers. Tot nu toe lijkt Perelman niet te willen buigen voor dit soort organisaties. Helemaal definitief is Perelmans weigering echter nog niet: het Clay Institute heeft nog geen officiële bevestiging van het niet aanvaarden van het prijzengeld ontvangen van de Rus.
Zie ook:
- Grigori Perelman weigert Fields Medal (Kennislinkartikel)
- De vorm van de ruimte (Kennislinkartikel)
- De website van het Clay Mathematics Institute
- Artikel op de Engelstalige site van de Russische krant Pravda
- Ditmaal weigert wiskundige kluizenaar een miljoen (de Volkskrant)
- Schuwe wiskundige weigert prijs (NRC Handelsblad)
- Net zo koppig als zijn probleem (NRC Handelsblad)
- Grigori Perelman op Wikipedia
- Een artikel op Life.ru met filmpjes (Russisch!)