“Het heeft heel wat bloed, zweet en tranen gekost om de detector te begrijpen op het niveau dat deze meting vereist, maar het is het zeker waard en belooft ook nog wat voor de toekomst”, zegt Sijbrand de Jong bij Fermilab. De Jong is de leider van de Nederlandse groep in DZero, één van de twee grote experimenten bij superversneller Tevatron. Bij het DZero experiment is de meest precieze meting van het W-boson in een meting ooit gedaan. Gecombineerd met de vorige metingen kan daarmee de massa van dat deeltje met een heel hoge precisie worden vastgesteld.
Het W-boson is het uitwisselingsdeeltje dat hoort bij de zwakke kernkracht en heeft een sleutelpositie in het standaardmodel van de elementaire deeltjesfysica. Het deeltje, dat circa 85 keer de massa van een waterstofmolecuul heeft, maakt radioactief bètaverval mogelijk en zorgt er daarmee bijvoorbeeld voor dat de zon schijnt.
De controlekamer van DZero, waar hard gewerkt wordt aan de analyse van de metingen van Tevatron.
Precisiemetingen van de W-massa beperken de mogelijkheden voor de massa van het Higgsboson en mogelijke andere, nog onbekende, deeltjes. Het standaardmodel voorspelt het bestaan van het Higgsboson, dat aan de oorspong ligt van de massa van elementaire deeltjes. Door middel van subtiele quantumcorrecties heeft de massa van het Higgsboson in theoretische berekeningen invloed op de massa van het W-boson en het top quark. Door nauwkeurige meting van de massa van het W-boson kan op deze manier informatie worden verkregen over de massa van het Higgsdeeltje. Verder informatie over het Higgsdeeltje kan worden verkregen via de massa van het top quark dat in 1995 op Fermilab is ontdekt.
Precisieproject
“Dit is een van de meest uitdagende precisiemetingen bij het Tevatron,” zegt Dzero-woordvoerder Dmitri Denisov. “Het heeft vele jaren inspanning gekost van ons samenwerkingsverband om de 5.500 ton wegende detector te bouwen, de gegevens te verzamelen en reconstrueren, om tot slot deze complexe analyse uit te voeren en zo onze kennis van deze fundamentele parameter van het standaardmodel te verbeteren.”
Als het Higgs-deeltje wordt gedetecteerd, zal het patroon in de metingen er naar verwachting zo uit zien.
Wetenschappers die aan het Dzero-experiment werken hebben nu de W-bosonmassa gemeten met een nauwkeurigheid van 0.05 procent. The massa is door DZero bepaald op 80.401 GeV/c2, in meer dagelijkse eenheden 1.43328×10-28 kg. De fysici presenteerden dit resultaat afgelopen zondag op de jaarlijkse conferentie over elektrozwakke interacties en geünificeerde theorieën die bekend staat als de Rencontres de Moriond.
Monnikenwerk
Het Dzero-team bepaalde de W-massa door het verval van het W-boson in elektron en elektronneutrino te bekijken. Voor deze meting was het nodig om de Dzero-detector te ijken met een nauwkeurigheid van 0.03 procent, een monnikenwerk dat een grote groep wetenschappers, inclusief veel studenten en promovendi, enkele jaren heeft gekost.
Het Standaardmodel In het Standaardmodel van deeltjes komen drie verschillende soorten deeltjes voor: leptonen, quarks en bosonen of krachtdeeltjes. De materie zoals we die om ons heen zien is gemaakt van een combinatie van quarks en leptonen. Deze deeltjes kennen drie families. De bekendste, en degene waar wij van gemaakt zijn, is de meest linkse kolom in het schema. Onze atomen hebben een kern van protonen en neutronen, die op hun beurt van up- en down-quarks gemaakt zijn. Om die kern heen vliegen elektronen. Neutrino’s, in de derde rij in het groen, zijn hele kleine, bijna massaloze deeltjes die nodig zijn voor de energiebalans. De tweede en derde kolom zijn andere families van materie, die qua eigenschappen erg op de onze lijken. Ze komen minder voor, en hebben vaak een korte levensduur. In de rechterkolom staan nog vier deeltjes om het verhaal compleet te maken: de deeltjes die verantwoordelijk zijn voor de vier fundamentele krachten. Illustratie: Fermilab
Door de nieuwe vaststelling van de massa van het W-boson kunnen ook de massagrenzen van het gerelateerde Higgs-deeltje scherp worden bijgesteld. Eerdere experimenten voorspelden dat de Higgs massa tussen de 114 en 185 GeV/c2 (203×10-27 en 330×10-27kg) zou moeten liggen. De nieuwe resultaten vlakken een stuk in het midden van dit gebied uit en geven aan dat de massa niet tussen de 160 en 170 GeV/c2 kan zijn. “Het net rond de Higgs sluit zich bij het Tevatron. Er is een goede kans dat we daar een glimps van dit illustere deeltje zien voor het bij de LHC van alle kanten geanalyseerd zal worden. We zijn nog in de race en de Nederlandse ploeg blaast zijn partij stevig mee,” zegt Sijbrand de Jong.
De W-massameting is een van de belangrijkste nieuwe resultaten van het Dzero-experiment deze maand. Hoewel het experiment al sinds 1992 loopt, is de opbrengst ervan nog onverminderd groot – en het aantal botsingen per seconde stijgt nog steeds. In het afgelopen jaar hebben de wetenschappers die aan Dzero werken 46 wetenschappelijke artikelen gepubliceerd die gebaseerd zijn op hun metingen.
Zie verder:
- Zoeken naar het allesverklarende deeltje (Kennislinkartikel)
- Fermilab vindt zeldzaam top quark (Kennislinkartikel)
- Niet zoals voorspeld (Kennislinkartikel)
- Korte inleiding in de deeltjesfysica