Op 3 juni 2010 stapte het zestal in de 550 kubieke meter grote ruimte, die bestaat uit vier aan elkaar gekoppelde containers. Sindsdien is de deur één keer open geweest: zo’n negen maanden geleden mochten drie van de zes Marsreizigers naar buiten voor imaginaire Marswandeling. Hiervoor was er een studio ingericht als het oppervlakte van Mars. En dat was alle buitenpret. Nog diezelfde maand begonnen de zes hun terugreis.
Twee jaar opgesloten
ESA en Roskosmos (de Europese en Russische ruimtevaartorganisaties) wilden met dit experiment bepalen wat de lichamelijke en psychische gevolgen zijn van een echte Marsreis. Om heen er terug te reizen naar de rode planeet zul je namelijk bijna twee jaar in een ruimtevaartuig moeten zitten.
Wat er niet ‘echt’ was aan de Mars500-missie, was het gebrek aan gewichtsloosheid, de kosmische achtergrondstraling straling en natuurlijk de reis naar Mars. Wel realistisch was de monotone omgeving, het gebrek aan daglicht en een ingebouwde vertraging in de communicatie met ‘aarde’.
Die vertraging ontstaat omdat radiosignalen er een tijdje over doen om tussen aarde en Mars te reizen (afhankelijke van de posities van de planeten). ‘Op Mars’ was er een gesimuleerde vertraging van ruim 12 minuten. Bellen met huis was er toen dus niet bij voor de astronauten.
Lachen is belangrijk
De zes hoefden de tijd niet uit te zitten met sudoku’s en woordzoekers. Hun dagbesteding bestond uit het doen van wetenschappelijke experimenten, onderhoud plegen aan het ‘ruimteschip’ en trainen om het lichaam in vorm te houden.
Diego Urbina, de Italiaanse deelnemer, liet in een van zijn blogs weten: “In zo’n monotone omgeving wordt lachen heel belangrijk. Gelukkig was dat geen probleem, mijn medereizigers hadden genoeg grappen in huis. Als het experiment over is wil mijn familie knuffelen. Ik wil naar de zee, de natuur in en het internet op!”
Conflictloze reis
Wat de belangrijkste lessen zijn geweest, zal waarschijnlijk de komende tijd bekend worden. Maar het team heeft de anderhalf jaar goed doorstaan, zonder noemenswaardige conflicten, zo laat de ESA op haar website weten. Hoe de astronauten er lichamelijk aan toe zijn zal blijken in de komende vier dagen. Ze blijven namelijk nog in quarantaine voor een uitgebreide medische controle.
Echte Marsmissie?
Al sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw wordt er nagedacht over een echte bemande missie naar Mars. Maar tot nu toe is het slechts gebleven bij sondes en robots. In Verenigde Staten is de ambitie voor een bemande Marsmissie de afgelopen 10 jaar al verschillende keren uitgesproken. De laatste keer in 2010, door Barack Obama. Hij zei dat de NASA over zo’n 25 jaar astronauten naar Mars kan sturen. Of dat financieel en technisch gezien gaat lukken is de vraag. Het Mars500-experiment laat in ieder geval zien dat het menselijkerwijs mogelijk is.