De Amerikaanse onderzoeker Dr. Steven Babin bestudeerde 13 orkanen tussen 1998 en 2001. Daarnaast analyseerde hij kleurendata afkomstig van de SeaWiFS. Dit instrument meet aan boord van de SeaStar satelliet het gehalte aan chlorofyl (het groene pigment van bladgroenkorrels) in planten in de oceaan. Uit de data bleek dat er meer chlorofyl zichtbaar was na een voorbij geraasde orkaan. De meest heftige stormen veroorzaakten grotere hoeveelheden chlorofyl. Meer chlorofyl betekent meer plantengroei.

Door de opwellende kracht van orkanen komt koud voedselrijk water en fytoplankton aan het oppervlak van de oceaan. Fytoplankton is een microscopisch klein plantje dat aan het begin van de voedselketen staat. Na een orkaan zijn er meer nutriënten in de bovenlaag van de oceaan. Samen met de aanwezigheid van zonlicht zorgt dit voor een grotere planktongroei. Dieren en organismen die deze plankton eten, kunnen hier nu ook beter leven.

Fytoplankton neemt tijdens het groeien koolstofdioxide uit de lucht op. Dit broeikasgas speelt een grote rol in het opwarmen van de aarde. Plankton speelt een rol in de koolstofkringloop doordat het broeikasgas haalt uit de lucht dat niet meer terugkomt. Verminderde hoeveelheid koolstofdioxide in de lucht heeft effect op het wereldklimaat.

Onderzoekers zijn nog steeds bezig om te bepalen hoeveel koolstofdioxide tijdens zo’n proces wordt verwijderd. “Een betere kennis van de koolstofkringloop zal ons begrip in de ecologie op wereldschaal en klimaatsveranderingen verbeteren”.

Filmpje?

Onderstaand filmpje laat de groei van plankton zien in de bovenste laag van de oceaan na een voorbijgeraasde tornado.